Postanowienie Prezesa Sądu z dnia 19 maja 2011 r. – Dagher przeciwko Radzie i Włochom

(sprawa T‑218/11 R)

Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych – Oczywisty brak właściwości – Niedopuszczalność

1.                     Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Przesłanki dopuszczalności – Wniosek w przedmiocie środka tymczasowego skierowany przeciwko państwu członkowskiemu związany ze skargą główną wniesioną przeciwko Radzie – Niedopuszczalność (art. 278 TFUE, 279 TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 104 § 1) (por. pkt 4, 5)

2.                     Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Wniosek związany ze skargą przeciwko państwu członkowskiemu – Oczywisty brak właściwości Sądu – Niedopuszczalność (art. 256 TFUE, 263 TFUE, 278 TFUE, 279 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 51) (por. pkt 5)

3.                     Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Kompetencje sędziego orzekającego w przedmiocie środków tymczasowych – Wydawanie nakazów wobec osób trzecich (art. 256 TFUE, 278 TFUE, 279 TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 104 § 1) (por. pkt 7)

Przedmiot

Po pierwsze, wniosek o nakazanie Radzie i władzom włoskim wydania skarżącemu wizy, po drugie, wniosek o zawieszenie wykonania rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 85/2011 z dnia 31 stycznia 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 560/2005 nakładającego określone szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (Dz.U L 28, s. 32) i decyzji Rady 2011/71/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/656/WPZiB przedłużającą obowiązywanie środków ograniczających wobec Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej (Dz.U. L 28, s. 60), a po trzecie, żądanie naprawienia szkody, jaką miał ponieść skarżący.

Sentencja

1) Wniosek w przedmiocie środka tymczasowego zostaje odrzucony jako niedopuszczalny, w zakresie w jakim został złożony przeciwko Republice Włoskiej.

2) Strona skarżąca pokrywa własne koszty.