Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2009 - Γαλλία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-139/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. Belliard, G. de Bergues και A.-L. During)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την απόφαση C(2009) 2003 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τον υλοποιημένο από τη Γαλλία προγραμματισμό της σοδειάς στον τομέα των οπωροκηπευτικών, κατά το μέρος που η απόφαση αυτή αφορά το χρηματοδοτημένο από την πλευρά των επαγγελματιών τμήμα των δράσεων που έγιναν στο πλαίσιο του προγραμματισμού αυτού·
επικουρικά, στην περίπτωση που το Πρωτοδικείο κρίνει απαράδεκτο το πιο πάνω αίτημα μερικής ακυρώσεως, να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση C(2009) 2003 τελικό·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2009) 203 τελικό
1 της Επιτροπής, της 28ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία η Επιτροπή κήρυξε ασύμβατες με την κοινή αγορά κρατικές ενισχύσεις που η Γαλλική Δημοκρατία χορήγησε στους παραγωγούς οπωροκηπευτικών στο πλαίσιο του "προγραμματισμού της σοδειάς" για να διευκολυνθεί η εμπορία γεωργικών προϊόντων που συλλέγονται στη Γαλλία.
Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά το μέρος που η Επιτροπή θεώρησε ότι μέτρα με αποδέκτες παραγωγούς οπωροκηπευτικών συνιστούν κρατικές ενισχύσεις, ενώ τα μέτρα αυτά χρηματοδοτήθηκαν εν μέρει με προαιρετικές εισφορές των επαγγελματιών οι οποίες, κατά την προσφεύγουσα, δεν αποτελούν κρατικούς πόρους ούτε πόρους που πρέπει να καταλογιστούν στο Δημόσιο.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατυπώνει δύο λόγους ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλει:
παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή δεν δικαιολόγησε την επέκταση του χαρακτηρισμού ως κρατικής ενισχύσεως σε μέτρα που χρηματοδοτήθηκαν με προαιρετικές εισφορές των επαγγελματιών του οικείου τομέα·
νομική πλάνη, καθόσον η Επιτροπή χαρακτήρισε ως κρατικές ενισχύσεις μέτρα που χρηματοδοτήθηκαν με ιδιωτικούς πόρους οι οποίοι καταβλήθηκαν προαιρετικά και χωρίς παρέμβαση των δημοσίων αρχών. Τα μέτρα αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν πλεονεκτήματα που χορηγήθηκαν μέσω κρατικών πόρων.
____________1 - Αυτόν τον αριθμό φέρει η προσβαλλόμενη απόφαση, η δε προσφεύγουσα αναφέρεται συνεχώς στον αριθμό C(2009) 2003 τελικό.