Αναίρεση που άσκησε στις 16 Ιουνίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 31 Μαρτίου 2009 στην υπόθεση F-146/07, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-239/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Σε κάθε περίπτωση:

-    να αναιρέσει, στο σύνολό της και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως, την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη.

-    να αποφανθεί ότι η πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή-αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, είναι παραδεκτή στο σύνολό της και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως.

Κυρίως:

-    να δεχθεί στο σύνολό τους και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως τα αιτήματα που περιελάμβανε η πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή-αγωγή και να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο νυν αναιρεσείων σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

Επικουρικώς:

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο, με διαφορετική σύνθεση, θα εξετάσει εκ νέου την υπόθεση και θα αποφανθεί επί της ουσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως ζητείται να αναιρεθεί η διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 31 Μαρτίου 2009 στην υπόθεση F-146/07. Με τη διάταξη αυτή απορρίφθηκε ως μερικώς απαράδεκτη και ως μερικώς αβάσιμη προσφυγή-αγωγή με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί απορρίψεως του αιτήματος του νυν αναιρεσείοντος να διενεργηθεί έρευνα όσον αφορά επιστολή, η οποία, κατ' αυτόν, ήταν μολυσμένη με τον βάκιλο του άνθρακα και εξαιτίας της οποίας μολύνθηκε ο νυν αναιρεσείων κατά την περίοδο που υπηρετούσε στην αντιπροσωπεία της Επιτροπής στην Αγκόλα, και, αφετέρου, την επιδίκαση αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο αναιρεσείων συνεπεία της αποφάσεως αυτής.

Προς στήριξη της αιτήσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει την ύπαρξη νομικής πλάνης όσον αφορά πλείονες κρίσεις του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης σχετικές με το απαράδεκτο και αβάσιμο των αιτημάτων του, καθώς και αλλοίωση και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών.

____________