Προσφυγή της 31ης Δεκεμβρίου 2008 - Fresh Del Monte Produce κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-587/08)

Γλώσσα διαδικασίας:η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fresh Del Monte Produce (George Town, Νήσοι Κάιμαν) (εκπρόσωποι: B. Meyring, δικηγόρος και E. Verghese, solicitor).

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει τα άρθρα 1, 2, 3 και 4 της απόφασης C(2008) 5955 τελικό της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2008, στην υπόθεση COMP/39.188 - Μπανάνες, στο μέτρο που η απόφαση αυτή αφορά την προσφεύγουσα,

επικουρικώς, να μειώσει ουσιαστικώς το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 2γ της απόφασης αυτής,

επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 3 της απόφασης αυτής στο μέτρο που αφορούν την προσφεύγουσα,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση, δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, της απόφασης C(2008) 5955 τελικό της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2008, (υπόθεση COMP/39.188 - Μπανάνες), σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, με την οποία η προσφεύγουσα κρίθηκε ότι υπέχει ευθύνη εις ολόκληρο για τη συμπεριφορά της Internationale Fruchtimport Gesellscaft Weichert & Co. Η Επιτροπή έκρινε ότι η Weichert παρέβη το άρθρο 81 ΕΚ μετέχοντας σε εναρμονισμένη πρακτική συνιστάμενη στον συντονισμό των τιμών αναφοράς για τις μπανάνες που εισάγονται στα οκτώ κράτη μέλη της Κοινότητας που ανήκουν στη Βόρεια Ευρώπη. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα ζητεί την τροποποίηση του άρθρου 2γ της προσβαλλόμενης απόφασης στο μέτρο που με αυτό επιβάλλεται πρόστιμο στην προσφεύγουσα.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους, που τους διαρθρώνει σε τέσσερα τμήματα.

Με το πρώτο τμήμα, η προσφεύγουσα προβάλλει τους λόγους προς στήριξη του αιτήματός της περί ακυρώσεως της απόφασης με την οποία κρίθηκε ότι υπέχει ευθύνη εις ολόκληρο για τη συμπεριφορά της Weichert.

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ, και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 1/2003 ¹, καθόσον το θεσμικό αυτό όργανο θεώρησε ότι η προσφεύγουσα ευθύνεται εις ολόκληρο για τη συμπεριφορά στης Weichert λόγω μιας συμφωνίας διανομής και λόγω του ότι η προσφεύγουσα, ως ετερόρρυθμος εταίρος (Kommanditist), έχει έμμεσο συμφέρον στην Weichert, στοιχεία από τα οποία δεν προκύπτει (χωριστά ή από κοινού) ότι η προσφεύγουσα ασκεί αποφασιστική επιρροή στην Weichert.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 253 ΕΚ μη παραθέτοντας τους λόγους για τους οποίους θεώρησε ότι η προσφεύγουσα, εταιρία που δεν σχετίζεται άμεσα με την Weichert, υπέχει ευθύνη.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνάς της, καθόσον αρνήθηκε να γνωστοποιήσει λυσιτελή αποδεικτικά στοιχεία.

Οι δευτερεύοντες και επικουρικοί λόγοι προβάλλονται από την προσφεύγουσα προς στήριξη του αιτήματός της περί ακυρώσεως της προσβαλλόμενης απόφασης στο μέτρο που η απόφαση αυτή αφορά τόσο την προσφεύγουσα όσο και την Weichert. Στο πλαίσιο αυτού του τμήματος της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τον τέταρτο και τον πέμπτο λόγο.

Ο τέταρτος λόγος αφορά εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 81 ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή συμπέρανε ότι η Weichert επιδόθηκε σε εναρμονισμένη πρακτική με σκοπό τον περιορισμό του ανταγωνισμού.

Ο πέμπτος λόγος αφορά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας, καθόσον δεν της παρασχέθηκε το δικαίωμα ακρόασης κατόπιν της εκδόσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή μετέβαλε θεμελιωδώς τη θέση της σε σχέση με τη θέση που είχε λάβει με την ανακοίνωση αιτιάσεων.

Με το τρίτο τμήμα της προσφυγής της (επίσης επικουρικώς), η προσφεύγουσα προβάλλει προληπτικούς λόγους προς στήριξη του αιτήματός της περί μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε εις ολόκληρο στην προσφεύγουσα και στη Weichert. Το τμήμα αυτό περιλαμβάνει τον έκτο και τον έβδομο λόγο.

Με τον έκτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό του ύψους του προστίμου μη αξιολογώντας ορθώς τη σοβαρότητα.

Ο έβδομος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 23 του κανονισμού 1/2003 και παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η Weichert συνεργάστηκε κατά το στάδιο της έρευνας.

Με το τέταρτο τμήμα της προσφυγής ζητείται η ακύρωση των άρθρων 1 και 3 της προσβαλλόμενης απόφασης στο μέτρο που αφορούν την προσφεύγουσα, βάσει του όγδοου λόγου, σύμφωνα με τον οποίο τα άρθρα αυτά συνεπάγονται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 81 ΕΚ, παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού 1/2003 και παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης, ΕΕ L 1, σ.1