Προσφυγή της 20ής Μαΐου 2011 - Ezz κ.λπ. κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-256/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: Ahmed Abdelaziz Ezz (Γκίζα, Αίγυπτος), Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) και Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (Γκίζα, Αίγυπτος) (εκπρόσωποι: M. Lester, Barrister, και J. Binns, Solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (EE L 76, σ. 63) και τον κανονισμό (EE) 270/2011 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο (EE L 76, σ. 4), στο μέτρο που αφορούν τους προσφεύγοντες·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγοντες ζητούν, δυνάμει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), την ακύρωση της αποφάσεως 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο και του κανονισμού (EE) 270/2011 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Αίγυπτο, στο μέτρο που αφορούν τους προσφεύγοντες.
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι δεν πληρούται το κριτήριο ούτως ώστε να ληφθούν περιοριστικά μέτρα κατά των προσφευγόντων, όπως το κριτήριο αυτό εκτίθεται στο άρθρο 1 της αποφάσεως 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) 270/2011 του Συμβουλίου. Επιπλέον, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η αιτιολογία που προέβαλε το καθού προκειμένου να δικαιολογήσει τη λήψη περιοριστικών μέτρων κατά των προσφευγόντων είναι εντελώς αόριστη, συγκεχυμένη, ανεπιβεβαίωτη, αδικαιολόγητη και ανεπαρκής για τη δικαιολόγηση της εφαρμογής τέτοιων μέτρων.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι το καθού προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγόντων και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθότι:
τα περιοριστικά μέτρα δεν προβλέπουν διαδικασία για τη γνωστοποίηση στους προσφεύγοντες των αποδεικτικών στοιχείων επί των οποίων στηρίχθηκε η απόφαση περί της δεσμεύσεως των περιουσιακών τους στοιχείων ή διαδικασία που θα τους παρείχε τη δυνατότητα να υποβάλουν λυσιτελείς παρατηρήσεις επί των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων·
η αιτιολογία που προβάλλεται στα προσβαλλόμενα μέτρα περιέχει μια γενική, αναπόδεικτη και αόριστη επίκληση του ότι ασκήθηκαν ποινικές διώξεις· και
το καθού δεν παρέσχε επαρκή στοιχεία, ώστε να είναι οι προσφεύγοντες σε θέση να αντικρούσουν τις κατηγορίες, γεγονός το οποίο δεν παρέχει στο Γενικό Δικαστήριο τη δυνατότητα να κρίνει κατά πόσον η απόφαση και η κρίση του Συμβουλίου ήταν βάσιμες και στηρίχθηκαν σε αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι το καθού δεν αιτιολόγησε επαρκώς την υπαγωγή των προσφευγόντων στα προσβαλλόμενα μέτρα, κατά παράβαση της υποχρεώσεώς του να αναφέρει σαφώς τους ειδικούς και συγκεκριμένους λόγους που δικαιολόγησαν την απόφασή του, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών εξατομικευμένων λόγων βάσει των οποίων έκρινε ότι οι προσφεύγοντες ευθύνονταν για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος στην Αίγυπτο.
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από το ότι το καθού προσέβαλε, κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο, το δικαίωμα ιδιοκτησίας των προσφευγόντων και την υπόληψή τους, καθότι:
τα μέτρα δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων θίγουν κατά τρόπο καθοριστικό και μακροπρόθεσμο τα θεμελιώδη δικαιώματά τους·
τα εν λόγω μέτρα δεν δικαιολογούνται ως προς τους προσφεύγοντες· και
το καθού δεν απέδειξε ότι η ολική δέσμευση περιουσιακών στοιχείων είναι το λιγότερο επαχθές μέσον για την επίτευξη αυτού του σκοπού ούτε ότι η σημαντικότατη ζημία των προσφευγόντων είναι δικαιολογημένη και ανάλογη.
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι η αναγραφή, εκ μέρους του καθού, των ονομάτων των προσφευγόντων στον κατάλογο των προσώπων, κατά των οποίων θα εφαρμοστούν περιοριστικά μέτρα, στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.
____________