Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2012 - Western Digital και Western Digital Ireland κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-60/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Western Digital Corp. (Dover, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) και Western Digital Ireland, Ltd (Grand Cayman, Νήσοι Κέιμαν) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, lawyer, R. Patel, Solicitor και P. Stuart, Barrister)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να υποχρεώσει την καθής να προσκομίσει τα ερωτηματολόγια που απέστειλε σε τρίτους στο πλαίσιο του πρώτου και του δεύτερου σταδίου της έρευνάς της σχετικά με την προτεινόμενη από την Seagate εξαγορά της σχετιζόμενης με τους σκληρούς δίσκους δραστηριότητας της Samsung Electronics Co. Ltd,
να υποχρεώσει την καθής να παράσχει πρόσβαση στον πριν και μετά την κοινοποίηση φάκελο που κατάρτισε όσον αφορά την πράξη συγκεντρώσεως Seagate/Samsung, επιτρέποντας, ιδίως, την πρόσβαση στη μη εμπιστευτικού χαρακτήρα ανταλλαγείσα αλληλογραφία και στα πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τις επαφές μεταξύ Seagate, Samsung και Επιτροπής μέχρι την ημερομηνία της κοινοποιήσεως, καθώς και στα στοιχεία που αφορούν οποιεσδήποτε εσωτερικές επαφές εντός της Επιτροπής -τόσο στην υπόθεση Seagate/Samsung όσο και στην υπόθεση Western Digital Ireland/Viviti Technologies- όσον αφορά την ιεράρχηση των δύο πράξεων συγκεντρώσεως,
να ακυρώσει τα άρθρα 2 και 3 της απόφασης που εξέδωσε στις 23 Νοεμβρίου 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην υπόθεση COMP/M.6203 - Western Digital Ireland/Viviti Technologies, σχετικά με διαδικασία βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, και, στο μέτρο που κρίνεται αναγκαίο, το άρθρο 1 της απόφασης αυτής, και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.
Με τον πρώτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω του καθορισμού ή/και της εφαρμογής του αποκαλούμενου "κανόνα προτεραιότητας", καθόσον
η Επιτροπή δεν είχε εξουσία να θέσει κανόνα προτεραιότητας με βάση την ημερομηνία κοινοποίησης,
ο κανόνας προτεραιότητας είναι παράνομος και παραβιάζει τις γενικές αρχές της επιείκειας και της χρηστής διοίκησης,
η Επιτροπή προσέβαλε τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των προσφευγουσών ότι η προτεινόμενη εξαγορά θα αντιμετωπιζόταν ως συγχώνευση "5 προς 4"
η Επιτροπή, επιβάλλοντας δυσανάλογες απαιτήσεις για παροχή πληροφοριών κατά το στάδιο πριν την κοινοποίηση, και κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, της επιείκειας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, στέρησε ουσιαστικά από τις προσφεύγουσες τη δυνατότητα κοινοποιήσουν πρώτες τη σχεδιαζόμενη εξαγορά.
Με τον δεύτερο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω του ότι δεν τους επετράπη να ασκήσουν τα δικαιώματά τους άμυνας, καθόσον
δεν παρασχέθηκε στις προσφεύγουσες η δυνατότητα να αντικρούσουν επιχειρήματα, ισχυρισμούς και υποθέσεις που περιλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη απόφαση αλλά όχι στην ανακοίνωση των αιτιάσεων,
δεν παρασχέθηκε στις προσφεύγουσες η δυνατότητα να αναλύσουν σχετικά στοιχεία και πληροφορίες που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή.
Με τον τρίτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι, με την προσβαλλόμενη απόφαση, η καθής υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και βασίστηκε σε αποδεικτικά στοιχεία που είναι ανακριβή, αναξιόπιστα και απρόσφορα να τεκμηριώσουν τα συμπεράσματα που αντλούνται από αυτά, ενώ επίσης στηρίχθηκε σε νομικά σφάλματα.
Με τον τέταρτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει θεμελιώδη αρχή του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέτρο που επιβάλλει δυσανάλογα μέτρα συμμόρφωσης.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ 2004 L 24, σ. 1)