Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2014 – PT Musim Mas κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-80/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: PT Perindustrian dan Perdagangan Musim Semi Mas (PT Musim Mas) (Medan, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: J. Garcia-Gallardo Gil-Fournier, δικηγόρος, C. Humpe, Solicitor και A. Verdegay Mena, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1194/2013 του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές βιοντίζελ, καταγωγής Αργεντινής και Ινδονησίας (ΕΕ L 315, σ. 2), καθόσον ο κανονισμός αυτός αφορά την προσφεύγουσα, και
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αντλείται, αφενός, από παράβαση των άρθρων 1, παράγραφος 1, 7, παράγραφος 2, και 9, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51), εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, αφετέρου, από παραβίαση εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης των αρχών της χρηστής διοικήσεως, της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, καθόσον το εν λόγω θεσμικό όργανο διέταξε την οριστική είσπραξη των προσωρινών δασμών αντιντάμπινγκ που επεβλήθησαν στην προσφεύγουσα, δεδομένου ότι:
- βάσει του άρθρου 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, δεν μπορούν να επιβληθούν μέτρα αντιντάμπινγκ σε εξαγωγείς όπως η προσφεύγουσα, ως προς τα προϊόντα των οποίων έχει διαπιστωθεί ότι δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ. Επομένως, δεν υφίσταται νομικό έρεισμα για να επιβληθούν προσωρινοί δασμοί αντιντάμπινγκ στην προσφεύγουσα, πολλώ δε μάλλον για να διαταχθεί η είσπραξη τέτοιων δασμών·
- το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον επέβαλε στην προσφεύγουσα και εισέπραξε οριστικώς προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ ποσοστού 2,8 %, υπερβαίνοντας το ορθό προσωρινό περιθώριο ντάμπινγκ της προσφεύγουσας·
- το άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου απαγορεύει την επιβολή προσωρινών δασμών από την Επιτροπή στις περιπτώσεις όπου το προσωρινό περιθώριο ντάμπινγκ είναι χαμηλότερο του 2 %. Το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον διέταξε την οριστική είσπραξη των προσωρινών δασμών που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα·
- λαμβανομένης υπόψη της πολλαπλής πλάνης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά τον υπολογισμό του προσωρινού περιθωρίου ντάμπινγκ της προσφεύγουσας, το Συμβούλιο θα έπρεπε να είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε με προσοχή και αντικειμενικότητα όλες τις σχετικές πτυχές της υποθέσεως. Τούτο συνιστά παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως·
- οι πράξεις του Συμβουλίου που συνίστανται στην οριστική είσπραξη από την προσφεύγουσα των κακώς επιβληθέντων προσωρινών δασμών πρέπει να κριθούν ως δυσανάλογες προς τον σκοπό του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου και, συνεπώς, ως παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας·
- το Συμβούλιο, καθόσον απαίτησε να εισπραχθούν οριστικώς οι εσφαλμένως υπολογισθέντες προσωρινοί δασμοί αντιντάμπινγκ εις βάρος της προσφεύγουσας και να μην καταβάλει η P.T. Cilandra Perkasa προσωρινούς δασμούς αντιντάμπινγκ, προέβη σε διάκριση μεταξύ δύο επιχειρήσεων που τελούσαν σε παρόμοια κατάσταση. Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παραβίασε την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 20, παράγραφος 2, 2, παράγραφοι 5, 8 και 10, στοιχείο θ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθόσον το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
δεν γνωστοποίησε τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά που αφορούν την προβαλλόμενη ύπαρξη «ειδικών συνθηκών της αγοράς», κατά παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου·
προσάρμοσε το κόστος παραγωγής της προσφεύγουσας λόγω της προβαλλόμενης υπάρξεως «ειδικών συνθηκών της αγοράς», στο πλαίσιο του άρθρου 2, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου·
δεν έλαβε υπόψη τη χρήση αποστάγματος λιπαρών οξέων φοινικελαίου ως πρώτης ύλης·
δεν έλαβε υπόψη την πριμοδότηση διπλής εγγραφής ως μέρος της τιμής εξαγωγής της προσφεύγουσας και, ως εκ τούτου, παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου·
δεν έκρινε την προσφεύγουσα και τις συνδεδεμένες με αυτήν εταιρίες ως ενιαία οικονομική οντότητα, κατά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 10, στοιχείο θ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου.