Προσφυγή της 18ης Ιουλίου 2013 – Versorgungswerk der Zahnärztekammer Schleswig‑Holstein κατά ΕΚΤ
(Υπόθεση T-376/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Versorgungswerk der Zahnärztekammer Schleswig‑Holstein (Kiel, Γερμανία) (εκπρόσωπος: Rechtsanwalt O. Hoepner)
Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση της καθής, της 16ης Απριλίου 2013, ως έχει κατόπιν της αποφάσεως της 22ας Μαΐου 2013 (LS/MD/13/313), καθόσον απέρριψε το αίτημα προσβάσεως στα παραρτήματα A και B της «Exchange Agreement dated 15 February 2012 among the Hellenic Republic and the European Central Bank and the Eurosystem NBCs listed herein»∙
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Παρανομία της νομικής βάσεως της αποφάσεως
Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ, με την απόφαση ΕΚΤ/2011/61 , διεύρυνε, χωρίς επαρκή εξουσιοδότηση, το περιεχόμενο των λόγων απορρίψεως που απαριθμούνται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της αποφάσεως ΕΚΤ/2004/32 .
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση ουσιώδους τύπου
Στο πλαίσιο του παρόντος λόγου, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου. Συναφώς εκθέτει ότι, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι απαιτήσεις που απορρέουν από την υποχρέωση αιτιολογήσεως κατ’ άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ είναι υψηλές και ότι η αιτιολογία που παρέσχε η καθής με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τις οποίες έχει ορίσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τρίτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου Στο πλαίσιο αυτό, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση, λόγω της ανεπαρκούς αιτιολογίας της, θίγει το δικαίωμα του προσφεύγοντος για πρόσβαση στα έγγραφα δυνάμει του άρθρου 42 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Περαιτέρω, η απόρριψη του αιτήματος προσβάσεως παρίσταται δυσανάλογη.