Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2024 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας
(Υπόθεση C-204/24)
Γλώσσα διαδικασίας: αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: L. Armati και E. Sanfrutos Cano)
Καθής: Ιρλανδία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
Να διαπιστώσει ότι η Ιρλανδία, καθόσον παρέλειψε να μεταφέρει ορθώς και πλήρως στο εσωτερικό δίκαιο το άρθρο 2, σημείο 38, το άρθρο 4, παράγραφος 2, το άρθρο 5, παράγραφος 2, το άρθρο 7, παράγραφος 3, το άρθρο 9, παράγραφος 2, το άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχεία α΄, β΄, γ΄, δ΄, ε΄, θ΄ και ιβ΄, καθώς και τα παραρτήματα II και V της οδηγίας 2000/60/ΕΚ 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή,
να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα θεσπίζει πλαίσιο για την προστασία των εσωτερικών επιφανειακών, των μεταβατικών, των παράκτιων και των υπόγειων υδάτων. Στόχος της είναι η πρόληψη και η μείωση της ρύπανσης, η προώθηση της βιώσιμης χρήσης των υδάτων, η προστασία και η βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος και ο μετριασμός των επιπτώσεων των πλημμυρών και της ξηρασίας. Γενικός στόχος είναι η επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για όλα τα ύδατα. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη καλούνται να καταρτίσουν σχέδια διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού με βάση φυσικές γεωγραφικές λεκάνες απορροής ποταμών, καθώς και ειδικά προγράμματα μέτρων για την επίτευξη των στόχων. Δύο κυρίως τομείς εξακολουθούν να εγείρουν ανησυχίες στην Ιρλανδία, λόγω του κεντρικού τους ρόλου στη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της οδηγίας στο σύνολό της: 1) η συνεχιζόμενη έλλειψη σαφήνειας στο ιρλανδικό δίκαιο όσον αφορά το ζήτημα αν η ανάκτηση του κόστους λαμβάνεται δεόντως υπόψη ως μέσο διαχείρισης των υδάτων για όλες τις υπηρεσίες ύδατος, δηλαδή και για εκείνες που δεν παρέχονται από την Irish Water, και 2) ανεπάρκεια ελέγχων σχετικά με την άντληση υδάτων και τις υδρομορφολογικές παρεμβάσεις που να διασφαλίζουν ότι οι επιπτώσεις στην οικολογική κατάσταση των οικείων υδατικών συστημάτων παρακολουθούνται συνεχώς. Επί του πρώτου σημείου, η Επιτροπή προβάλλει πλημμελή μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο του άρθρου 2, σημείο 38, του άρθρου 5, παράγραφος 2, και του άρθρου 9, παράγραφος 2, της οδηγίας. Ως προς το δεύτερο σημείο, η Επιτροπή επικρίνει το γεγονός ότι το ιρλανδικό δίκαιο εξακολουθεί να μην αποδίδει τη δέουσα έμφαση στην ύπαρξη διαρθρωμένου πλαισίου για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των δραστηριοτήτων που ενδέχεται να έχουν επίπτωση στην οικολογική κατάσταση των υδατικών συστημάτων, τα οποία επηρεάζονται τόσο από την άντληση όσο και από τις υδρομορφολογικές αλλαγές. Προκειμένου ένα κράτος μέλος να εξασφαλίσει την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας, είναι σημαντικό να είναι σαφώς οριοθετημένοι οι σχετικοί περιβαλλοντικοί στόχοι (άρθρο 4), να προσδιορίζονται καταλλήλως τα ύδατα που χρησιμοποιούνται για την άντληση (άρθρο 7) και να τίθεται σε εφαρμογή πρόγραμμα μέτρων για την επίτευξη των καθορισμένων στόχων (άρθρο 11). Χωρίς το πλαίσιο αυτό, υπάρχει ο κίνδυνος ελλιπούς παρακολούθησης της οικολογικής κατάστασης των υδατικών συστημάτων.
____________
1 ΕΕ 2000 L 327, σ. 1.