Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2014 – JingAo Solar κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-157/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες:JingAo Solar Co. Ltd (Ningjin, Κίνα)· Shanghai JA Solar Technology Co. Ltd (Σαγκάη, Κίνα)· Yangzhou JA Solar Technology Co. Ltd (Yangzhou, Κίνα); Hefei JA Solar Technology Co. Ltd (Hefei, Κίνα)· Shanghai JA Solar PV Technology Co. Ltd (Σαγκάη)· και JA Solar GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Willems, S. De Knop and J. Charles, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2013, L 325, σ. 1), καθόσον αφορά τις προσφεύγουσες·

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 5, παράγραφοι 10 και 11, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου ¹ επιβάλλοντας μέτρα αντιντάμπινγκ στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά τους στοιχεία προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ενώ στην ανακοίνωση ενάρξεως της διαδικασίας γινόταν λόγος μόνο για φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και βασικά συστατικά στοιχεία καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν τα άρθρα 1 και 17 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου επιβάλλοντας μέτρα αντιντάμπινγκ στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά τους στοιχεία τα οποία δεν αποτελούσαν αντικείμενο έρευνας αντιντάμπινγκ.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου εφαρμόζοντας μεθοδολογία που αρμόζει σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει οικονομία αγοράς, προκειμένου να υπολογίσουν το περιθώριο ντάμπινγκ για προϊόντα από χώρες με οικονομία αγοράς.Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 1, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου διεξάγοντας μία ενιαία έρευνα για δύο διαφορετικά προϊόντα (δηλαδή τις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και τις κυψέλες).Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον δεν εξέτασαν τα αιτήματα των προσφευγουσών να αναγνωριστεί καθεστώς οικονομίας της αγοράς. Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν τα άρθρα 3 και 9, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον δεν υπολόγισαν χωριστά τη ζημία που υπέστη η βιομηχανία της Ένωσης α

πό τις εισαγωγές οι οποίες υπήρξαν αντικείμενο ντάμπινγκ και από λοιπούς γνωστούς παράγοντες και, κατά συνέπεια, καθόσον επέβαλαν δασμό σε ύψος που υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την αποκατάσταση της ζημίας η οποία προκαλείται στη βιομηχανία της Ένωσης από τις εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο

ντάμπινγκ.