Προσφυγή του J. M. Sison κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2007
(Υπόθεση T-341/07)
Γλώσσα της διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: J. M. Sison (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: J. Fermon, A. Comte, H. Schultz, D.Gürses, W. Kaleck, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:
Να ακυρώσει εν μέρει, όπως καθορίζεται κατωτέρω, βάσει του άρθρου 230 EΚ, την απόφαση 2007/445/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (EΚ) 2580/2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση των αποφάσεων 2006/379/ΕΚ και 2006/1008/ΕΚ, και ειδικότερα:
Να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 1.33 της εν λόγω αποφάσεως, το οποίο έχει ως εξής: "SISON, José Maria (γνωστός και ως Armando Liwanag, ή και ως Joma, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος των Φιλιππίνων, όπου συμπεριλαμβάνεται και ο NPA), γενν. 8.2.1939 στο Cabugao των Φιλιππίνων"·
Να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1, σημείο 2.7 της εν λόγω αποφάσεως, καθόσον αναφέρεται το όνομα του προσφεύγοντος: " Κομμουνιστικό Κόμμα Φιλιππίνων, όπου συμπεριλαμβάνεται ο Νέος Λαϊκός Στρατός (NPA) των Φιλιππίνων, που συνδέεται με τον Sison, José Maria C. (γνωστό και ως Armando Liwanag, ή και ως Joma, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος των Φιλιππίνων, όπου συμπεριλαμβάνεται και ο NPA)·
Να κρίνει παράνομο, βάσει του άρθρου 241 EΚ, τον κανονισμό (EΚ) 2580/2001 του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 344, σ. 70)·
Να υποχρεώσει την Κοινότητα να καταβάλει στον προσφεύγοντα, βάσει των άρθρων 235 και 288 EΚ, αποζημίωση ποσού 291.427,97 ευρώ, συν 200,87 ευρώ μηνιαίως μέχρι της εκδόσεως της αποφάσεως του Πρωτοδικείου, νομιμοτόκως από τον Οκτώβριο του 2002 μέχρι πλήρους αποπληρωμής·
Να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή του, ο προσφεύγων ζητεί τη μερική ακύρωση, βάσει του άρθρου 230 ΕΚ, της αποφάσεως 2007/445/EΚ
1 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (EΚ) 2580/2001
2, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση των αποφάσεων 2006/379/ΕΚ και 2006/1008/ΕΚ, καθόσον στην απόφαση συμπεριλαμβάνεται ο καθηγητής Jose Maria Sison. Επιπλέον, ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο να κρίνει, βάσει του άρθρου 241 EΚ ότι ο κανονισμός 2580/2001 του Συμβουλίου είναι παράνομος, καθώς επίσης και να του χορηγηθεί αποζημίωση, σύμφωνα με τα άρθρα 235 EΚ και 288 EΚ, για τις ζημίες που φέρεται ότι υπέστη.
Προς στήριξη των αξιώσεών του, ο προσφεύγων προβάλλει τους εξής ισχυρισμούς:
Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο φέρεται ότι παρέβη το άρθρο 253 EΚ, όσον αφορά την αιτιολογία της αποφάσεώς του. Συναφώς, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε κατάφωρη πλάνη εκτιμήσεως κατά την έκδοση της αποφάσεώς του, διότι η απόφαση στηρίχθηκε σε μη αποδεδειγμένα πραγματικά περιστατικά και ισχυρισμούς. Επιπλέον, σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, η επίμαχη απόφαση προσβάλλει την αρχή της χρηστής διοικήσεως. Επιπροσθέτως, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η απόφαση παραβαίνει το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 2580/2001 EΚ και το άρθρο 1, παράγραφος 4, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ και προσβάλλει την αρχή της αναλογικότητας. Περαιτέρω, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η απόφαση αντίκειται στην ελευθερία κινήσεως κεφαλαίων, που θεσπίζεται με το άρθρο 56 ΕΚ. Τέλος, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου, που απορρέουν από την αρχή της δίκαιης δίκης, το δικαίωμα για αμερόληπτο Δικαστήριο, την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας, τα δικαιώματα άμυνας και το δικαίωμα ακροάσεως, την αρχή της νομιμότητας, το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι καθώς και το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, που προβλέπονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τελικώς, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο υπερέβη την εξουσία του, περιλαμβάνοντας τον προσφεύγοντα στον συνημμένο στην προσβαλλομένη απόφαση κατάλογο.
.
____________1 - ΕΕ L 169, σ. 58.2 - ΕΕ L 344, 28.12.2001, σ. 70.