ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 3ης Ιουλίου 2012

Υπόθεση T‑594/10 P

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Απόδοση εξόδων υγειονομικής περιθάλψεως — Βλαπτική πράξη — Σιωπηρή απόρριψη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2010, F‑2/10, Marcuccio κατά Επιτροπής.

Απόφαση:      Εξαφανίζεται η διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2010, F‑2/10, Marcuccio κατά Επιτροπής. Η υπόθεση αναπέμπεται ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης. Το Γενικό Δικαστήριο επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Προσφυγή — Βλαπτική πράξη — Έννοια — Έλλειψη οριστικής απαντήσεως σε αίτηση — Σιωπηρή απορριπτική απόφαση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90)

Επιστολή με την οποία ο ενδιαφερόμενος πληροφορείται ότι η αίτησή του βρίσκεται υπό εξέταση δεν συνεπάγεται αποδοχή της οικείας αιτήσεως, ακόμη και αν η εν λόγω επιστολή αναφέρει ότι είναι πιθανό να γίνει αποδεκτή. Σε μια τέτοια περίπτωση, η έλλειψη οριστικής απαντήσεως στην αίτηση εντός της προθεσμίας που τάσσεται στο άρθρο 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ λογίζεται ως σιωπηρή απορριπτική απόφαση, κατά της οποίας δύναται να υποβληθεί διοικητική ένσταση κατά την έννοια της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου. Πράγματι, αν γινόταν δεκτό ότι η ύπαρξη της επιστολής αυτής αποκλείει τη σιωπηρή απόρριψη της αιτήσεως, τούτο θα στερούσε από τον ενδιαφερόμενο κάθε δυνατότητα προσφυγής, σε περίπτωση που η Διοίκηση δεν ελάμβανε θέση επί της επίμαχης ενστάσεως. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα αντιβαίνει τόσο στο γράμμα όσο και στο πνεύμα του άρθρου 90 του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 21 και 22)