Προσφυγή-αγωγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 - Castiglioni κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-591/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Castiglioni Srl (Busto Arsizio, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Turri, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

κυρίως: να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις, οι οποίες περιγράφονται λεπτομερέστερα στο αρχικό μέρος της παρούσας προσφυγής, να αναγνωρίσει ότι οι πράξεις αυτές είναι ανίσχυρες και να υποχρεώσει, ως εκ τούτου, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποκαταστήσει με συγκεκριμένο τρόπο τη ζημία, αναγνωρίζοντας, μεταξύ άλλων, την ακυρότητα ή το ανίσχυρο της σύμβασης που έχει ενδεχομένως υπογραφεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους ανταγωνιστές της προσφεύγουσας των οποίων έγιναν δεκτές οι προσφορές,

επικουρικά: να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις, οι οποίες περιγράφονται λεπτομερέστερα στο αρχικό μέρος της παρούσας προσφυγής, να αναγνωρίσει ότι οι πράξεις αυτές είναι ανίσχυρες, να υποχρεώσει, ως εκ τούτου, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποζημιώσει την Castiglioni Srl για τη ζημία της, περιλαμβανομένης και της ζημίας που υπέστη ως προς τις μελλοντικές δραστηριότητές της λόγω της παράνομης συμπεριφοράς της διοίκησης κατά τη σύναψη της σύμβασης, και να καθορίσει την αποζημίωση κατά τη διάρκεια της δίκης, με την επιδίκαση τόκων και με νομισματική προσαρμογή από την ημερομηνία γένεσης της οφειλής μέχρι την εξόφλησή της,

εν πάση περιπτώσει: να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) προβάλλει τρεις λόγους προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής που έχει ασκήσει.

-    Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 137, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1), παράβαση της προκήρυξης του διαγωνισμού και των μεταγενέστερων διευκρινιστικών πράξεων, έλλειψη αιτιολογίας.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι έχει αποδείξει ότι πληρούσε όλα τα ελάχιστα κριτήρια ικανότητας που πρόβλεπε η προκήρυξη του διαγωνισμού και ότι δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η απόδειξη της πλήρωσης των κριτηρίων αυτών έγινε εν μέρει απευθείας και εν μέρει χάρη στη συνδρομή άλλης επιχείρησης, αφού η επίκληση της συνδρομής άλλης επιχείρησης συνιστά θεσμό που προβλέπεται ρητά από τη ρύθμιση του οικείου τομέα. Η μη αξιολόγηση της προσφοράς της προσφεύγουσας είναι συνεπώς παράνομη.

-    Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 148, παράγραφος 3, του προαναφερθέντος κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002, έλλειψη αιτιολογίας.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι, ακόμη και αν γινόταν δεκτό ότι τα στοιχεία που υπέβαλε για να αποδείξει ότι πληρούσε το κριτήριο ST3 δεν ήσαν απολύτως σαφή, η αναθέτουσα αρχή έπρεπε να έχει εφαρμόσει το άρθρο 148, παράγραφος 3, του κανονισμού 2342/2002.

-    Τρίτος λόγος: έλλειψη νομιμότητας της προκήρυξης του διαγωνισμού.

Η προσφεύγουσα, για την απίθανη περίπτωση κατά την οποία θα γινόταν δεκτό ότι η άποψη της αναθέτουσας αρχής βρίσκει έρεισμα στην προκήρυξη του διαγωνισμού, προσβάλλει την προκήρυξη αυτή διατυπώνοντας τις ίδιες αιτιάσεις που διατύπωσε με τον πρώτο λόγο ακύρωσης.

____________