Language of document :

Προσφυγή της 18ης Δεκεμβρίου 2013 – Italian international film κατά EACEA [Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού]

(Υπόθεση T-676/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Italian international film Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Fratini και B. Bettelli, δικηγόροι)

Καθού: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να δεχθεί την προσφυγή και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει την απόφαση του EACEA της 8ης Οκτωβρίου 2013, περί απορρίψεως του σχεδίου σχετικά με την ταινία «Only God Forgives», στο πλαίσιο της προσκλήσεως για την υποβολή προτάσεων EACEA/21/12·

να υποχρεώσει τον EACEA να λάβει όλα τα συνακόλουθα μέτρα·

να καταδικάσει τον καθού οργανισμό στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως του Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού, με την οποία απορρίφθηκε το σχέδιο σχετικά με την ταινία «Only God Forgives», στο πλαίσιο της προσκλήσεως για την υποβολή προτάσεων EACEA/21/12 (MEDIA 2007 – Υποστήριξη για τη διακρατική διανομή ευρωπαϊκών ταινιών — «επιλεκτικό» σύστημα 2013) (2012/C 300/07).

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 133, παράγραφος 3, του δημοσιονομικού κανονισμού, λόγω ελλείψεως αιτιολογίας.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι δεν αντιλαμβάνεται τον λόγο για τον οποίο ο καθού έκρινε εν προκειμένω μη επιλέξιμο το σχέδιο που αυτή υπέβαλε. Συγκεκριμένα, η αιτιολόγηση της απορρίψεως, στην προσβαλλόμενη απόφαση, διαφέρει από την ένδειξη που περιέχει η προηγούμενη επιστολή της 7ης Αυγούστου 2013, καθόσον στην απόφαση γίνεται λόγος για μη τήρηση κριτηρίου επιλεξιμότητας διαλαμβανομένου στις κατευθυντήριες γραμμές το οποίο είναι διαφορετικό από αυτό που μνημονεύεται στο τυποποιημένο έγγραφο που περιείχε η εν λόγω επιστολή (δηλαδή ότι η κινηματογραφική διανομή της ταινίας δεν διενεργείται από την ίδια την προσφεύγουσα). Με την προσβαλλόμενη απόφαση, όμως, το σχέδιο απορρίπτεται βάσει του άρθρου 5.1, πέμπτο εδάφιο, των κατευθυντήριων γραμμών, κατά το οποίο επιτρέπεται η υπεργολαβία, έστω και σε περιορισμένο βαθμό.Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 167 ΣΛΕΕ και των διατάξεων περί εφαρμογής του, περιλαμβανομένου του δημοσιονομικού κανονισμού, καθώς και των σημείων 3 και 4 της προσκλήσεως για την υποβολή προτάσεων EACEA/21/12.Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει πρόδηλη πλάνη. Διευκρινίζει σχετικώς ότι από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι ο EACEA χαρακτήρισε εσφαλμένα και αυθαίρετα ως υπεργολαβία τη συμβατική σχέση μεταξύ της προσφεύγουσας και της Rai Cinema. Από την ίδια επιστολή στην οποία περιέχεται η απόφαση προκύπτει επίσης ότι ο EACEA υποπίπτει σε σύγχυση μεταξύ υπεργολαβίας και συμβάσεως αναθέσεως σε τρίτο της δραστηριότητας της «υλικής διανομής».