Προσφυγή της 13ης Δεκεμβρίου 2013 – AEMN κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-678/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alliance européenne des mouvements nationaux (AEMN) [Συμμαχία Ευρωπαϊκών Εθνικών Κινημάτων] (Matzenheim, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J.-P. Le Moigne, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 110655 της 14ης Οκτωβρίου 2013, με την οποία καθορίστηκε η οριστική επιδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προς την Alliance européenne des mouvements nationaux για το έτος 2012 στο ποσόν των 186 292,12 ευρώ και με την οποία, κατά συνέπεια, αποφασίστηκε ότι η Alliance européenne des mouvements nationaux όφειλε να επιστρέψει το ποσόν των 45 476 ευρώ, δεδομένου ότι της είχε ήδη καταβληθεί ποσόν ύψους 231 412,80 ευρώ,

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και να το υποχρεώσει να καταβάλει στην Alliance européenne des mouvements nationaux ποσόν ύψους 20.000 ευρώ.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από αναρμοδιότητα του εκδότη της πράξεως, καθόσον ο υπογράφων αυτήν δεν έχει καμία εξουσιοδότηση για την έκδοση, την υπογραφή και την κοινοποίηση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου, καθόσον το Κοινοβούλιο δεν παρέσχε στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να τοποθετηθεί επί των διαπιστωθεισών πλημμελειών.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του κανόνα δικαίου, καθόσον:

οι εισφορές σε είδος αποτελούν, κατά την προσφεύγουσα, συνήθη τρόπο χρηματοδοτήσεως,

η προσφεύγουσα υπέστη, όπως ισχυρίζεται, διακριτική μεταχείριση ως προς τον προϋπολογισμό της σε σχέση με τα λοιπά ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα,

δεν τηρήθηκε, κατά την προσφεύγουσα, το δικαίωμα ακροάσεως πριν την έκδοση δυσμενούς ατομικής πράξεως.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας, καθόσον το Κοινοβούλιο προσέφυγε σε περικοπές στη χρηματοδότηση προκειμένου να περιορίσει τα μέσα δράσεως πολιτικού κόμματος με του οποίου τις ιδεολογικές τοποθετήσεις δεν συμφωνούν ορισμένα μέλη του Κοινοβουλίου.