WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba ds. odwołań)
z dnia 9 grudnia 2009 r.
Sprawa T‑377/08 P
Komisja Europejska
przeciwko
Gerhardowi Birkhoffowi
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie zdrowotne – Zwrot kosztów leczenia – Stwierdzenie w pierwszej instancji nieważności odmownej decyzji w sprawie udzielenia uprzedniej zgody na zwrot kosztów zakupu wózka inwalidzkiego – Przeinaczenie dowodu
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) wydanego w dniu 8 lipca 2008 r. w sprawie F‑76/07 Birkhoff przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze.
Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) wydany w dniu 8 lipca 2008 r. w sprawie F‑76/07 Birkhoff przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, zostaje uchylony. Stwierdza się nieważność decyzji biura ds. rozliczeń z dnia 8 listopada 2006 r. Gerhard Birkhoff i Komisja Europejska pokrywają własne koszty postępowania w niniejszej instancji. Komisja zostaje obciążona całością kosztów postępowania w pierwszej instancji.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie zdrowotne – Koszty leczenia – Zwrot – Odmowa – Zażalenie – Decyzja o oddaleniu – Obowiązek uzasadnienia
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)
2. Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie zdrowotne – Koszty leczenia – Zwrot – Odmowa – Kontrola sądowa – Granice
(regulamin pracowniczy, art. 72)
3. Urzędnicy – Obowiązek staranności ciążący na administracji – Uwzględnienie interesów urzędnika
(przepisy dotyczące ubezpieczenia chorobowego, art. 35 ust. 2)
1. Zakłada się, że uzasadnienie decyzji oddalającej zażalenie pokrywa się z decyzją, na którą złożono zażalenie.
Tym samym, jeśli biuro rozliczeń, w oparciu o negatywną opinię lekarza zakładowego, odmawia pokrycia pewnych kosztów medycznych na podstawie art. 20 wspólnych zasad ubezpieczenia i jeśli zainteresowany składa zażalenie, wytykając zbyt ogólny czy zwięzły charakter uzasadnienia, na jakim opiera się ta odmowa, to administracja może, w celu udzielenia odpowiedzi na to zażalenie, przedstawić bardziej szczegółowe uzasadnienie w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi. Zakłada się, że takie szczegółowe uzasadnienie dotyczące indywidualnego przypadku, przedstawione przed wniesieniem skargi, pokrywa się z decyzją odmowną i należy je zatem uważać za istotne informacje przy ocenie zgodności tej decyzji z prawem.
(zob. pkt 55, 56)
Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑115/92 P Parlament przeciwko Volgerowi, 9 grudnia 1993 r., Rec. s. I‑6549, pkt 22; Trybunał, sprawa C‑150/03 P Hectors przeciwko Parlamentowi, 23 września 2004 r., Zb.Orz. s. I‑8691, pkt 47–49; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑586/93 Kotzonis przeciwko KES, 22 marca 1995 r., Rec. s. II‑665, pkt 105; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑66/98 Gaspari przeciwko Parlamentowi, 11 marca 1999 r., RecFP s. I‑A‑55, II‑287, pkt 30–33; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑34/99 Pipeaux przeciwko Parlamentowi, 11 maja 2000 r., RecFP s. I‑A‑79, II‑337, pkt 18, 19; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑281/01 Huygens przeciwko Komisji, 6 lipca 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑203, II‑903, pkt 107
2. Kontrola Sądu nie rozciąga się na diagnozy medyczne we właściwym tego słowa znaczeniu, które powinny być uznane za ostateczne, jeśli wydane zostały w sposób prawidłowy.
Stanowiska lekarza zakładowego i komisji lekarskiej, wyrażone wyłącznie w czysto technicznej kwestii, czy uszkodzony wózek inwalidzki, w związku z materiałami użytymi do jego produkcji i z powodu złamania oparcia, mógłby racjonalnie rzecz biorąc zostać naprawiony, czy też ze względów bezpieczeństwa uzasadnione było sfinansowanie nabycia nowego wózka inwalidzkiego, nie wyrażają żadnych diagnoz medycznych we właściwym tego słowa znaczeniu. W rezultacie orzecznictwo wypracowane w obszarze ograniczonej kontroli sądowej opinii lekarskich nie znajduje zastosowania w takim przypadku.
(zob. pkt 68–70)
Odesłanie: Trybunał, sprawa 2/87 Biedermann przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 19 stycznia 1988 r., Rec. s. 143, pkt 8; Sąd Pierwszej Instancji, sprawy połączone T‑33/89 i T‑74/89 Blackman przeciwko Parlamentowi, 16 marca 1993 r., Rec. s. II‑249, pkt 44; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑191/01 Hecq przeciwko Komisji, 12 maja 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑147, II‑659, pkt 62
3. Spoczywający na administracji obowiązek staranności, odzwierciedlający równowagę wzajemnych praw i obowiązków, którą regulamin pracowniczy stworzył w zakresie stosunków między organem publicznym a pracownikami służby publicznej, wymaga, by podejmując decyzję w sprawie sytuacji urzędnika, organ brał pod uwagę nie tylko interes służby, ale również interes danego urzędnika.
Organ powołujący narusza obowiązek staranności, jeśli nie bierze pod uwagę sytuacji skarżącego, emerytowanego urzędnika, który zwraca się o zwrot kosztów zastąpienia uszkodzonego wózka inwalidzkiego swojej córki, podczas gdy organowi temu znana jest zarówno okoliczność, że skarżący zamieszkuje w innym państwie członkowskim niż jego córka, jak i że wózek był zakupiony w jednym państwie członkowskim, a naprawiany w drugim. To szczególnie utrudnia skarżącemu jego zadanie, polegające na udowodnieniu przyczyny uszkodzenia wózka oraz wykazaniu, że jego chora na porażenie kończyn dolnych córka potrzebuje nowego wózka po to, by móc prowadzić godne życie prywatne i zawodowe.
W tych okolicznościach organ powołujący jest zobowiązany przyjąć bardziej aktywną rolę w badaniu sprawy, biorąc pod uwagę, między innymi, zastosowanie przez analogię art. 35 ust. 2 wspólnych przepisów dotyczących ubezpieczenia chorobowego urzędników Wspólnot Europejskich, zgodnie z którym administracja, przed rozstrzygnięciem w przedmiocie zażalenia, może, jeśli spór ma charakter medyczny, zasięgnąć opinii biegłego w dziedzinie medycyny, przy czym „koszty ekspertyzy są pokrywane w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego”. Ponieważ spór taki ma charakter techniczny, wspomniany organ powinien zadać sobie tym samym pytanie, czy z finansowego punktu widzenia korzystniejsze jest przyłączenie się do skarżącego w poszukiwaniu biegłego technicznego, na koszt wspólnej kasy ubezpieczenia zdrowotnego, czy dopuszczenie zwrotu kosztów nabycia nowego wózka inwalidzkiego, ewentualnie ograniczonego do pewnego pułapu.
(zob. pkt 87–89)
Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone 33/79 i 75/79 Kuhner przeciwko Komisji, 28 maja 1980 r., Rec. s. 1677, pkt 22; Trybunał, sprawa C‑298/93 P Klinke przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 29 czerwca 1994 r., Rec. s. I‑3009, pkt 38; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑156/05 Lantzoni przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 27 września 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑189, II‑A‑2‑969, pkt 88