Προσφυγή-αγωγή της 30ής Μαΐου 2011 - T&L Sugars και Sidul Açúcares κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-279/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: T&L Sugars Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) και Sidul Açúcares Unipessoal Lda (Santa Iria de Azóia, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι D. Waelbroeck και D. Slater)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες (στο εξής: προσφεύγουσες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να δεχτεί τυπικά και ουσιαστικά την παρούσα προσφυγή ακύρωσης του κανονισμού (ΕΕ) 222/2011, του κανονισμού (ΕΕ) 293/2011, του κανονισμού (ΕΕ) 302/2001 και του κανονισμού (ΕΕ) 393/2011, η οποία στηρίζεται στο άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και/ή τον λόγο έλλειψης νομιμότητας κατά το άρθρο 277 ΣΛΕΕ,

να ακυρώσει τον κανονισμό 222/2011 της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2010/2011,

να ακυρώσει τον κανονισμό 293/2011 της Επιτροπής, της 23ης Μαρτίου 2011, για καθορισμό του συντελεστή κατανομής, την απόρριψη περαιτέρω αιτήσεων και τον τερματισμό της περιόδου υποβολής αιτήσεων για διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος,

να ακυρώσει τον κανονισμό 302/2001 της Επιτροπής, της 28ης Μαρτίου 2011, σχετικά με το άνοιγμα έκτακτης δασμολογικής ποσόστωσης εισαγωγής για ορισμένες ποσότητες ζάχαρης για την περίοδο εμπορίας 2010/2011,

να ακυρώσει τον κανονισμό 393/2011 της Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό συντελεστή κατανομής για την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής που ζητήθηκαν από την 1η έως τις 7 Απριλίου 2011 για προϊόντα του τομέα της ζάχαρης στο πλαίσιο ορισμένων δασμολογικών ποσοστώσεων και την αναστολή της υποβολής αιτήσεων για τα πιστοποιητικά αυτά,

επικουρικά, να δεχτεί τυπικά και ουσιαστικά τον λόγο έλλειψης νομιμότητας των άρθρων 186, στοιχείο α΄, και 187 του κανονισμού 1234/2007 και να αναγνωρίσει τον παράνομο χαρακτήρα των εν λόγω διατάξεων και να ακυρώσει τους προσβαλλόμενους κανονισμούς, οι οποίοι στηρίζονται άμεσα ή έμμεσα στις διατάξεις αυτές,

να υποχρεώσει την εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή Ευρωπαϊκή Ένωση να αποζημιώσει τις προσφεύγουσες για οποιαδήποτε ζημία τους προκάλεσε η μη εκπλήρωση από την Επιτροπή των νομικών υποχρεώσεών της και να καθορίσει το ύψος της αποζημίωσης αυτής για τη ζημία που υπέστησαν οι προσφεύγουσες μεταξύ 1ης Οκτωβρίου 2009 και 31ης Μαρτίου 2011 σε 35 485 746 ευρώ και να προσδιορίσει επίσης τη ζημία που εξακολουθούν να υφίστανται οι προσφεύγουσες μετά την ημερομηνία αυτή ή οποιοδήποτε άλλο ποσό για τη ζημία που έχουν υποστεί ή πρόκειται να υποστούν οι προσφεύγουσες και την οποία οι προσφεύγουσες θα αποδείξουν κατά τη διάρκεια της παρούσας διαδικασίας, με σκοπό ιδιαίτερα να ληφθεί υπόψη οποιαδήποτε μελλοντική ζημία,

να επιδικάσει τόκους επί του πληρωτέου ποσού από την ημερομηνία της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου μέχρι την πραγματική καταβολή, βάσει του επιτοκίου που θα έχει καθορίσει κατά την ημερομηνία αυτή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένου κατά δύο εκατοστιαίες μονάδες, ή βάσει οποιουδήποτε άλλου επιτοκίου κριθεί εύλογο από το Γενικό Δικαστήριο,

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους εξής λόγους και ισχυρισμούς.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παράβαση του κανονισμού 1234/2007 ¹ και ότι δεν υπάρχει η προσήκουσα νομική βάση. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός 222/2001 αυξάνει στην πράξη, κατά παράβαση του κανονισμού 1234/2007, τις ποσοστώσεις παραγωγής των εγχώριων παραγωγών. Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή δεν έχει τέτοια εξουσία, αφού της έχει δοθεί ρητά η εντολή να μειώσει τις ποσοστώσεις παραγωγής. Ο κανονισμός 222/2011 όμως, για να επιτύχει ένα ισοδύναμο αποτέλεσμα, καθορίζει παράνομα την εισφορά επί του πλεονάσματος για την εκτός ποσόστωσης ζάχαρη σε μηδέν ευρώ, παρά τη νομική υποχρέωση της Επιτροπής να επιβάλει εισφορά επί του πλεονάσματος που να έχει αποτρεπτικά αποτελέσματα. Επιπλέον, τόσο ο κανονισμός 222/2011, όσο και ο κανονισμός 302/2011, επιδιώκοντας τη διόρθωση των διαταραχών στην αγορά, δεν έλαβαν υπόψη τη νόμιμη προτεραιότητα που πρέπει να παρέχεται, κατά τον κανονισμό 1234/2007, στα μέτρα εισαγωγών και στα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι, παρά το γεγονός ότι η χημική σύνθεση της ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο και της ζάχαρης από ζαχαρότευτλα είναι η ίδια, οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί ευνοούν τους εγχώριους παραγωγούς σε βάρος των εργοστασίων ραφιναρίσματος που εισάγουν τη ζάχαρη.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Ο σκοπός των προσβαλλόμενων κανονισμών είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης που παρατηρείται στην αγορά ζάχαρης της Ένωσης λόγω των μειωμένων ποσοτήτων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο. Οι κανονισμοί αυτοί όμως, αντί να επιλύσουν το πρόβλημα με τη χορήγηση αδειών για την πραγματοποίηση των αναγκαίων εισαγωγών ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, αύξησαν τις δυνατότητες παραγωγής εγχώριας ζάχαρης. Κατά συνέπεια, οι κανονισμοί αυτί είναι προδήλως απρόσφοροι και δυσανάλογοι.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή παρέσχε επανειλημμένα διαβεβαιώσεις για το ότι δεν θα αύξανε την ποσόστωση παραγωγής και θα διατηρούσε την ισορροπία μεταξύ των ενδιαφερόμενων. Με τους προσβαλλόμενους κανονισμούς όμως επιδιώκεται σαφώς να ευνοηθεί η εγχώρια παραγωγή σε βάρος των εργοστασίων ραφιναρίσματος που εισάγουν τη ζάχαρη.

Ο πέμπτος λόγος στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι συντρέχει παραβίαση των αρχών της επιμέλειας, της πρόνοιας και της χρηστής διοίκησης. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή αρχικά, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για διαταραχές της αγοράς, παρέμεινε αδρανής, ενώ στη συνέχεια έλαβε προδήλως ακατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση των διαταραχών αυτών, οπότε διατάραξε την ισορροπία που είχε δημιουργήσει το Συμβούλιο μεταξύ των διαφόρων επιχειρηματιών.

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους παραπάνω λόγους ακύρωσης κατά επίσης των κανονισμών 222/2011 και 302/2011 ως λόγο έλλειψης νομιμότητας κατά το άρθρο 277 ΣΛΕΕ. Επικουρικά, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τον λόγο έλλειψης νομιμότητας, κατά το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, κατά επίσης των άρθρων 186, στοιχείο α΄, και 187 του κανονισμού 1234/2007, στα οποία στηρίζονται οι προσβαλλόμενοι κανονισμοί.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα ( Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ ) (ΕΕ L 299, σ. 1).