Αναίρεση που άσκησε στις 4 Απριλίου 2012 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 8 Φεβρουαρίου 2012 στην υπόθεση F-23/11, ΑΥ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-167/12 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και A.-F. Jensen)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: ΑΥ (Bousval, Βέλγιο)

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

-    να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 8ης Φεβρουαρίου 2012, F-23/11, ΑΥ κατά Συμβουλίου·

-    να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης·

-    να καταδικάσει τον αναιρεσίβλητο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως το αναιρεσείον προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως.

1.    Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο στο πλαίσιο της συλλογιστικής που διατύπωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: ΔΔΔ) κατά την εκ μέρους του εξέταση του προβαλλομένου πρωτοδίκως λόγου ακυρώσεως που αφορά παράβαση των άρθρων 24α και 45, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), παράβαση που συνίστατο στο ότι, όπως υποστηρίχθηκε, το Συμβούλιο, κατά την εκ μέρους του συγκριτική εξέταση των προσόντων και ειδικότερα της επαγγελματικής βελτιστοποιήσεως, δεν έλαβε υπόψη το ότι ο ενδιαφερόμενος μετέσχε επιτυχώς στις εξετάσεις του προγράμματος καταρτίσεως που προβλέπεται στο πλαίσιο της διαδικασίας πιστοποιήσεως των υπαλλήλων της ομάδας καθηκόντων AST για μετάβαση στην ομάδα καθηκόντων AD (βλ. σκέψεις 23 έως 32 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).Το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι η περιλαμβανόμενη στη σκέψη 28 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως διαπίστωση ότι η πιστοποίηση των υπαλλήλων της ομάδας καθηκόντων AST εμπίπτει, εξ ορισμού, στην επαγγελματική βελτιστοποίηση είναι νομικώς πεπλανημένη ή, τουλάχιστον, αόριστη.

2.    Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παραμόρφωση του περιεχομένου των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων (βλ. σκεψεις 33 έως 37 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως), καθόσον το ΔΔΔ ουδόλως ερείδεται επί της δικογραφίας προκειμένου να συναγάγει, στη σκέψη 35 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι "η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) ουδόλως έλαβε υπόψη την πιστοποίηση των υπαλλήλων στο πλαίσιο της συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων τους προτού καταρτίσει τον πίνακα των προαγομένων από τον βαθμό AST 8 στον βαθμό AST 9 υπαλλήλων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2010".

____________