Υπόθεση T‑168/13
European Platform Against Windfarms (EPAW)
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«Προσφυγή ακυρώσεως — Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου — Μη απόδειξη νομικής υποστάσεως — Άρθρο 44, παράγραφος 5, στοιχείο α΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου — Προδήλως απαράδεκτο»
Περίληψη — Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2014
Προσφυγή ακυρώσεως — Ενεργητική νομιμοποίηση — Νομικά πρόσωπα — Έννοια — Κτήση νομικής προσωπικότητας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ή αναγνώριση από τα κοινοτικά όργανα ως ανεξάρτητης νομικής οντότητας
(Άρθρο 263 § 4 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 44 § 5, στοιχείο α΄· συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καθιέρωση ενός Μητρώου Διαφάνειας για οργανώσεις και αυτοαπασχολούμενα άτομα που συμμετέχουν στη διαμόρφωση και εφαρμογή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
Το παραδεκτό μιας προσφυγής ακυρώσεως που ασκεί μια οντότητα δυνάμει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ εξαρτάται πρωτίστως από την ιδιότητά της ως νομικού προσώπου.
Το άρθρο 44, παράγραφος 5, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου ορίζει συναφώς ότι, εάν η προσφεύγουσα είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, επισυνάπτει στο δικόγραφο της προσφυγής της το καταστατικό της ή πρόσφατο απόσπασμα του βιβλίου των εμπορικών εταιριών ή πρόσφατο απόσπασμα του βιβλίου των σωματείων ή κάθε άλλο στοιχείο που να αποδεικνύει την ύπαρξή της ως νομικό πρόσωπο καθώς και την απόδειξη ότι η εντολή προς τον δικηγόρο της δόθηκε προσηκόντως από εκπρόσωπο εξουσιοδοτημένο προς τούτο.
Ένα βάσει ειδικής νομοθεσίας περιορισμένο και συγκεκριμένο δικαίωμα προσφυγής ενώπιον ενός μόνον οργάνου, του οποίου επιπλέον ο δικαιοδοτικός χαρακτήρας δεν αποδεικνύεται πλήρως, δεν αρκεί για να αποδειχθεί ότι η προσφεύγουσα έχει, βάσει του εθνικού δικαίου της, νομική προσωπικότητα του κοινού δικαίου, η οποία της παρέχει, ελλείψει οιασδήποτε εγγράφου αποδείξεως της νομικής υποστάσεώς της, το δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής ενώπιον των δικαστηρίων της Ένωσης, βάσει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ.
Η νομική υπόσταση της προσφεύγουσας δεν αποδεικνύεται ούτε από την εγγραφή της στο Μητρώο Διαφάνειας της Ένωσης, το οποίο θεσπίστηκε δυνάμει της συμφωνίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καθιέρωση ενός Μητρώου Διαφάνειας για οργανώσεις και αυτοαπασχολούμενα άτομα που συμμετέχουν στη διαμόρφωση και εφαρμογή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο μέτρο που η εγγραφή στο εν λόγω μητρώο δεν εξαρτάται από την ύπαρξη της νομικής προσωπικότητας της επίμαχης οντότητας.
Στο δικαιοδοτικό σύστημα της Ένωσης, μια προσφεύγουσα έχει την ιδιότητα του νομικού προσώπου αν αντιμετωπίστηκε από τα όργανα της Ένωσης ως ανεξάρτητη νομική οντότητα. Συναφώς, τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να εκτιμηθεί εάν μια προσφεύγουσα αντιμετωπίστηκε από ορισμένο όργανο ως ανεξάρτητη νομική οντότητα είναι, πρώτον, η αντιπροσωπευτικότητα της επίμαχης οντότητας, δεύτερον, η αναγκαία αυτοτέλειά της ώστε να ενεργεί ως οντότητα υπεύθυνη για τις έννομες σχέσεις της, την οποία εξασφαλίζει η εσωτερική δομή της σύμφωνα με το καταστατικό της, και, τρίτον, το γεγονός ότι ένα όργανο της Ένωσης αναγνώρισε την επίμαχη οντότητα ως συνομιλητή. Εντούτοις, το γεγονός ότι η Επιτροπή αντιμετώπισε την προσφεύγουσα ως ανεξάρτητη νομική οντότητα με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι ικανό να αποδείξει την ιδιότητά της ως νομικό πρόσωπο στο μέτρο που η αντιμετώπιση αυτή ήταν αποτέλεσμα των εσφαλμένων στοιχείων που η ίδια η προσφεύγουσα παρέσχε.
(βλ. σκέψεις 9, 10, 16, 17, 19, 23-26)