Υπόθεση T-150/05

Markku Sahlstedt κ.λπ.

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας — Απόφαση 2005/101/ΕΟΚ της Επιτροπής —Κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την αρκτική βιογεωγραφική περιοχή — Προσφυγή ακυρώσεως — Απαράδεκτο»

Περίληψη της διατάξεως

Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

Για να υφίσταται άμεσος επηρεασμός του προσφεύγοντος, ως προϋπόθεση του παραδεκτού προσφυγής ακυρώσεως, κατά την έννοια του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ, πρέπει το επικρινόμενο κοινοτικό μέτρο να παράγει άμεσα αποτελέσματα όσον αφορά την έννομη κατάσταση του εν λόγω ιδιώτη και να μην αφήνει καμιά εξουσία εκτιμήσεως στους αποδέκτες του μέτρου αυτού που είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή του, εφόσον η εφαρμογή αυτή είναι εντελώς αυτόματη και απορρέει αποκλειστικά από την κοινοτική νομοθεσία χωρίς εφαρμογή άλλων ενδιαμέσων κανόνων. Αυτό σημαίνει ότι, οσάκις πράξη κοινοτικού οργάνου απευθύνεται σε κράτος μέλος και η ενέργεια στην οποία οφείλει να προβεί το εν λόγω κράτος μέλος κατόπιν αυτής της πράξεως έχει χαρακτήρα αυτόματο ή, εν πάση περιπτώσει, δεν χωρεί αμφιβολία ως προς την τελική έκβαση, η πράξη αφορά άμεσα οποιοδήποτε θιγόμενο πρόσωπο από την ενέργεια αυτή. Αν, αντίθετα, η πράξη παρέχει στο κράτος μέλος τη δυνατότητα να ενεργήσει ή να μην ενεργήσει ή δεν του επιβάλει να ασκηθεί η εξουσία αυτή προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, τότε αυτή η ενέργεια ή η αδράνεια του κράτους μέλους αφορά άμεσα το οικείο πρόσωπο και όχι την πράξη καθεαυτή.

Συναφώς, η απόφαση 2005/101, με την οποία θεσπίζεται ο κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την αρκτική βιογεωγραφική περιοχή, κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, η οποία καθορίζει, ως τόπους κοινοτικής σημασίας, ζώνες του φινλανδικού εδάφους δεν επηρεάζει ούτε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κυρίων εδαφών ούτε την άσκηση των δικαιωμάτων αυτών, εφόσον ουδεμία συνεπάγεται υποχρέωση για τους επιχειρηματίες ή τους ιδιώτες και δεν περιλαμβάνει καμία διάταξη ως προς το καθεστώς προστασίας των τόπων κοινοτικής σημασίας, όπως μέτρα διατηρήσεως ή τις ακολουθητέες διαδικασίες εγκρίσεως.

Επίσης, οι απορρέουσες από την οδηγία 92/43 υποχρεώσεις, και μεταξύ άλλων, τα άρθρα 4 και 6, τις οποίες υπέχουν τα οικεία κράτη μέλη, από τη στιγμή που οι τόποι κοινοτικής σημασίας προσδιορίστηκαν με την προσβαλλομένη απόφαση, δεν επιβάλλονται άμεσα στους προσφεύγοντες, εφόσον απαιτούν πράξη εκ μέρους του οικείου κράτους μέλους, ώστε να προσδιοριστεί κατά ποιο τρόπο προτίθεται να τις θέσει σε εφαρμογή.

(βλ. σκέψεις 52-54, 59)