Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania) w dniu 22 lipca 2022 r. – Novo Banco SA – Sucursal en España, Banco de Portugal, Fundo de Resolução/J.M.F.T., M.H.D.S
(Sprawa C-499/22)
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca i druga strona postępowania: Novo Banco SA – Sucursal en España, Banco de Portugal, Fundo de Resolução
Druga strona postępowania i strona skarżąca: J.M.F.T., M.H.D.S
Pytania prejudycjalne
Czy wykładnia art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/24 oznaczająca uznanie w przyjmującym państwie członkowskim skutków decyzji właściwego organu administracji państwa członkowskiego pochodzenia, która nie została opublikowana zgodnie z wymogami określonymi w art. 6 ust. 1–4 dyrektywy 2001/241 , jest zgodna z prawem podstawowym do skutecznego środka prawnego zapisanym w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”), ogólną zasadą pewności prawa i zasadą równości oraz zakazem wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową wynikającym z art. 21 ust. 2 karty?
Czy wykładnia art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/24 oznaczająca uznanie w przyjmującym państwie członkowskim skutków decyzji właściwego organu administracji państwa członkowskiego pochodzenia, w drodze której wyłączono określone obowiązki z przeniesienia na „bank pomostowy” zwykłej działalności i szeregu składników majątkowych, do których mają zastosowanie środki służące reorganizacji, gdy samo późniejsze działanie „banku pomostowego”, kontrolowanego przez organ publiczny stosujący prawo Unii stworzyło u klientów z przyjmującego państwa członkowskiego uzasadnione oczekiwanie, że bank ten przejął zobowiązania związane z obowiązkami, które bank objęty środkami służącymi reorganizacji miał w stosunku do tych klientów?
Czy wykładnia art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/24 oznaczająca uznanie w przyjmującym państwie członkowskim skutków decyzji właściwego organu administracji państwa członkowskiego pochodzenia, w drodze której przeniesiono na „bank pomostowy” status wierzyciela w stosunkach umownych zawieranych przez bank objęty środkami służącymi reorganizacji, ale pozostawiono w banku będącym na progu upadłości obowiązek zwrotu klientowi wpłaconych przez niego kwot na podstawie umów unieważnionych z powodu błędu w oświadczeniu woli spowodowanego niewystarczającą informacją przekazaną przez bank, jest zgodna z podstawowym prawem własności określonym w art. 17 karty, z zasadą wysokiego poziomu ochrony konsumentów wynikającą z art. 38 karty i z ogólną zasadą pewności prawa?
____________
1 Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. 2001, L 125, s. 15).