Sprawa T-185/03

Vincenzo Fusco

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego ENZO FUSCO – Wcześniejszy słowny wspólnotowy znak towarowy ANTONIO FUSCO – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Podobieństwo oznaczeń – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Wcześniejszy znak towarowy stanowiący wspólnotowy znak towarowy – Odmowa rejestracji w przypadku zaistnienia względnej podstawy odmowy rejestracji, również ograniczonej do części Wspólnoty

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 1 ust. 2, art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 1 lit. b))

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Posiadanie przez zgłaszającego znak towarowy krajowego znaku towarowego identycznego ze zgłaszanym, a zarazem wcześniejszego niż wspólnotowy znak towarowy, na który powołano się w sprzeciwie – Brak wpływu

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Słowne znaki towarowe ENZO FUSCO i ANTONIO FUSCO

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

1.      W przypadku gdy w postępowaniu w sprawie sprzeciwu wniesionego wobec rejestracji wspólnotowego znaku towarowego na podstawie art. 42 i nast. rozporządzenia nr 40/94 wcześniejszy znak towarowy jest wspólnotowym znakiem towarowym, jest on chroniony na terytorium obejmującym Wspólnotę Europejską. Tymczasem z jednolitego charakteru wspólnotowego znaku towarowego, o którym mowa w art. 1 ust.2 rozporządzenia nr 40/94, wynika, że wcześniejszy wspólnotowy znak towarowy podlega takiej samej ochronie we wszystkich państwach członkowskich. Wcześniejsze wspólnotowe znaki towarowe są zatem skuteczne w stosunku do wszystkich późniejszych zgłoszeń, które mogłyby stanowić naruszenie ich ochrony, nawet jeśli ma to związek ze sposobem postrzegania przez konsumentów jedynie na części terytorium wspólnotowego. Wynika z tego, że zasadę ustanowioną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94, w myśl której dla odmowy rejestracji znaku towarowego wystarczy, żeby bezwzględna podstawa odmowy rejestracji występowała tylko na części terytorium Wspólnoty, stosuje się przez analogię również w przypadkach względnej podstawy odmowy rejestracji w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94.

(por. pkt 33)

2.      W ramach postępowania w sprawie sprzeciwu wniesionego wobec rejestracji wspólnotowego znaku towarowego na podstawie art. 42 i nast. rozporządzenia nr 40/94 posiadanie przez zgłaszającego krajowego znaku towarowego wcześniejszego od wspólnotowego znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, i identycznego ze zgłoszonym wspólnotowym znakiem towarowym nie jest istotne dla sprzeciwu co do zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego tak długo, jak wspólnotowy znak towarowy, na który powołano się w sprzeciwie, podlega rzeczywistej ochronie. W takim przypadku to do właściciela krajowego znaku towarowego należy szukanie ochrony tego znaku w drodze postępowania w sprawie sprzeciwu lub żądania stwierdzenia nieważności, ewentualnie przed sądem krajowym właściwym na gruncie art. 106 rozporządzenia nr 40/94, jeżeli uważa to za uzasadnione oraz taka jest jego wola.

(por. pkt 62, 63)

3.      W odczuciu przeciętnego i niewyspecjalizowanego konsumenta włoskiego istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do oznaczenia słownego ENZO FUSCO, o którego rejestrację w charakterze wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla towarów należących do klas 3, 9, 18, 24 i 25 w rozumieniu porozumienia nicejskiego oraz w odniesieniu do słownego znaku towarowego ANTONIO FUSCO, zarejestrowanego wcześniej w charakterze wspólnotowego znaku towarowego dla identycznych towarów, ponieważ po pierwsze wspomniany konsument, z uwagi na fakt przypisywania charakteru odróżniającego bardziej nazwisku niż imieniu, zachowa w pamięci raczej element „Fusco” niż imiona „Antonio” czy „Enzo” oraz po drugie towary oznaczone rozpatrywanymi znakami towarowymi są identyczne. W takich okolicznościach konsument skonfrontowany z produktem opatrzonym zgłoszonym znakiem towarowym mógłby pomylić go z wcześniejszym znakiem towarowym.

(por. pkt 38, 67)