Language of document :

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2011 [αίτηση του Hof van Cassatie (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] -Jan Voogsgeerd κατά Navimer SA

(Υπόθεση C-384/10) 

(Σύμβαση της Ρώμης σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές - Σύμβαση εργασίας - Επιλογή από τα συμβαλλόμενα μέρη - Αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του δικαίου που θα ήταν εφαρμοστέο ελλείψει επιλογής - Καθορισμός του δικαίου αυτού - Εργαζόμενος ο οποίος παρέχει την εργασία του σε περισσότερα από ένα συμβαλλόμενα κράτη)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Jan Voogsgeerd

κατά

Navimer SA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Hof van Cassatie van België - Ερμηνεία του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε για υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980 (ΕΕ 1998, C 27, σ. 34) - Εφαρμοστέο δίκαιο σε περίπτωση μη επιλογής - Σύμβαση εργασίας - Εργαζόμενος που δεν παρέχει συνήθως την εργασία του μόνο σε μία και την αυτή χώρα - Μηχανικός του εμπορικού ναυτικού

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980, έχει την έννοια ότι το επιληφθέν εθνικό δικαστήριο πρέπει πρώτα απ' όλα να καθορίσει αν ο εργαζόμενος, κατά την εκτέλεση της συμβάσεως, παρέχει συνήθως την εργασία του στην ίδια χώρα, η οποία είναι εκείνη στην οποία ή με βάση την οποία, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των στοιχείων που χαρακτηρίζουν την εν λόγω δραστηριότητα, ο εργαζόμενος εκπληρώνει το ουσιώδες μέρος των υποχρεώσεών του έναντι του εργοδότη του.

Στην περίπτωση που το αιτούν δικαστήριο εκτιμήσει ότι δεν δύναται να αποφανθεί επί της εκκρεμούς ενώπιόν του διαφοράς με γνώμονα το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, της Συμβάσεως αυτής, το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, της εν λόγω Συμβάσεως πρέπει να ερμηνευθεί ως εξής:

-    η έννοια της "εγκατάσταση[ς] που [...] προσέλαβε [τον εργαζόμενο]" πρέπει να νοηθεί ως αναφερόμενη αποκλειστικώς στην εγκατάσταση η οποία προέβη στην πρόσληψη του εργαζομένου και όχι στην εγκατάσταση με την οποία ο εργαζόμενος συνδέεται λόγω της πραγματικής απασχολήσεώς του•

-    η κατοχή νομικής προσωπικότητας δεν αποτελεί επιταγή την οποία πρέπει να ικανοποιεί η κατά την ανωτέρω διάταξη εγκατάσταση του εργοδότη•

-    η εγκατάσταση επιχειρήσεως άλλης από εκείνη που τυπικά εμφανίζεται ως εργοδότης, με την οποία αυτή συνδέεται, δύναται να χαρακτηριστεί ως "εγκατάσταση" αν αντικειμενικά στοιχεία καθιστούν δυνατό να αποδειχθεί η ύπαρξη πραγματικής καταστάσεως διαφέρουσας από εκείνη που απορρέει από το γράμμα της συμβάσεως, και τούτο ακόμη και όταν τυπικά δεν μεταβιβάστηκε στην άλλη αυτή επιχείρηση η εξουσία του εργοδότη.

____________

1 - ΕΕ C 317 της 20.11.2010.