ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έβδομο τμήμα)
της 4ης Ιουνίου 2013 (*)
«Προσφυγή ακυρώσεως – Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Δημόσιος διαγωνισμός – Ελικόπτερο για την υποστήριξη της αποστολής Eulex Κοσσυφοπέδιο – Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου – Έλλειψη της ιδιότητας του καθού – Απαράδεκτο»
Στην υπόθεση T‑213/12,
Elitaliana SpA, με έδρα τη Ρώμη (Ιταλία), εκπροσωπούμενη από τον R. Colagrande, δικηγόρο,
προσφεύγουσα-ενάγουσα,
κατά
Eulex Κοσσυφοπέδιο, με έδρα την Πρίστινα (Κοσσυφοπέδιο), εκπροσωπούμενη από τον G. Brosadola Pontotti, solicitor,
καθής-εναγομένης,
με αντικείμενο αίτημα, αφενός, να ακυρωθούν τα μέτρα που έλαβε η Eulex Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο της αναθέσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο της δημοσίας συμβάσεως με τίτλο «EuropeAid/131516/D/SER/XK – Ελικόπτερο για την υποστήριξη της αποστολής Eulex στο Κοσσυφοπέδιο (PROC/272/11)» και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Eulex Κοσσυφοπέδιο να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε στην προσφεύγουσα λόγω της μη αναθέσεως σε αυτήν της εν λόγω συμβάσεως,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο τμήμα),
συγκείμενο από τους A. Dittrich (εισηγητή), πρόεδρο, I. Wiszniewska-Białecka και M. Prek, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 4 Φεβρουαρίου 2008 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε την κοινή δράση 2008/124/ΚΕΠΠΑ σχετικά με την αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή του κράτους δικαίου στο Κοσσυφοπέδιο, Eulex Κοσσυφοπέδιο (ΕΕ L 42, σ. 92). Δυνάμει του άρθρου 2, πρώτο εδάφιο, της ως άνω κοινής δράσεως, η Eulex Κοσσυφοπέδιο επικουρεί τα θεσμικά όργανα του Κοσσυφοπεδίου, τις δικαστικές αρχές και τους φορείς διασφαλίσεως της εφαρμογής του νόμου στην πορεία τους προς τη βιωσιμότητα και την υπευθυνότητα, καθώς και στην περαιτέρω ανάπτυξη και ενίσχυση ενός ανεξάρτητου πολυεθνοτικού συστήματος δικαιοσύνης και μιας πολυεθνοτικής αστυνομίας και τελωνειακής υπηρεσίας, εξασφαλίζοντας ότι τα όργανα αυτά είναι απαλλαγμένα από πολιτικές παρεμβάσεις και ευθυγραμμίζονται με διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές.
2 Στις 18 Οκτωβρίου 2011 δημοσιεύθηκε στο συμπλήρωμα της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2011/S 200-324817), με τον κωδικό EuropeAid/131516/D/SER/XK, προκήρυξη κλειστού διαγωνισμού με τίτλο «Ελικόπτερο για την υποστήριξη της αποστολής της Eulex στο Κοσσυφοπέδιο», με σκοπό τη σύναψη συμβάσεως υπηρεσιών. Η προκήρυξη αυτή περιείχε το εξής στοιχείο: «Αναθέτουσα αρχή: Αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο, Πρίστινα, Κοσσυφοπέδιο».
3 Με έγγραφο της 23ης Δεκεμβρίου 2011, στο οποίο προσαρτήθηκαν μεταξύ άλλων οι οδηγίες προς τους διαγωνιζομένους, ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο κάλεσε την προσφεύγουσα-ενάγουσα [στο εξής: προσφεύγουσα] ιταλική εταιρία Elitaliana SpA, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της παροχής υπηρεσιών μεταφοράς με ελικόπτερο προς δημόσιους οργανισμούς, να μετάσχει στη διαδικασία του κλειστού διαγωνισμού.
4 Η προσφεύγουσα υπέβαλε προσφορά στο πλαίσιο της προαναφερθείσας διαδικασίας.
5 Με έγγραφο της 29ης Μαρτίου 2012, ο διευθυντής διοικητικού και υπηρεσιών υποστηρίξεως της Eulex Κοσσυφοπέδιο ενημέρωσε την προσφεύγουσα ότι η προσφορά της κατετάγη δεύτερη.
6 Με έγγραφο της 2ας Απριλίου 2012, η προσφεύγουσα ζήτησε από τη Eulex Κοσσυφοπέδιο να της επιτρέψει την πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που υποβλήθηκαν από τον διαγωνιζόμενο του οποίου η προσφορά κατετάγη πρώτη. Με έγγραφο της 17ης Απριλίου 2012, ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο αρνήθηκε την πρόσβαση στα εν λόγω έγγραφα.
7 Στις 24 Απριλίου 2012 ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο ανέθεσε την εκτέλεση της επίμαχης συμβάσεως στον διαγωνιζόμενο του οποίου η προσφορά κατετάγη πρώτη.
Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων
8 Η προσφεύγουσα, με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 23 Μαΐου 2012, άσκησε την υπό κρίση προσφυγή κατά της Eulex Κοσσυφοπέδιο και της Starlite Aviation Operations.
9 Με χωριστό δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου την ίδια ημερομηνία, η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας από τον Πρόεδρο του Γενικού Δικαστηρίου να αναστείλει την εκτέλεση της αποφάσεως της Eulex Κοσσυφοπέδιο, αφενός, περί απορρίψεως της προσφοράς που αυτή υπέβαλε στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως και, αφετέρου, περί αναθέσεως της συμβάσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο και, ως εκ τούτου, πρώτον, να υποχρεώσει τη Eulex Κοσσυφοπέδιο να απόσχει από τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως ή, εφόσον η σύμβαση αυτή έχει ήδη συναφθεί, να μην αρχίσει την εκτέλεση της συμβάσεως και, δεύτερον, να διατάξει κάθε κατάλληλο προσωρινό μέτρο.
10 Με διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουλίου 2012, T‑213/12, Elitaliana κατά Eulex Κοσσυφοπέδιο και Starlite Aviation Operations, η προσφυγή απορρίφθηκε κατά το μέρος που στρεφόταν κατά της Starlite Aviation Operations.
11 Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων απορρίφθηκε με διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Σεπτεμβρίου 2012, T‑213/12 R, Elitaliana κατά Eulex Κοσσυφοπέδιο, και το Γενικό Δικαστήριο επιφυλάχθηκε ως προς τα δικαστικά έξοδα.
12 Η Eulex Κοσσυφοπέδιο, με χωριστό δικόγραφο το οποίο κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 14 Σεπτεμβρίου 2012, πρότεινε ένσταση απαραδέκτου δυνάμει του άρθρου 114, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.
13 Στις 28 Νοεμβρίου 2012 η προσφεύγουσα υπέβαλε τις παρατηρήσεις της επί της ενστάσεως απαραδέκτου.
14 Με το δικόγραφο της προσφυγής, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει τα μέτρα που έλαβε η Eulex Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο της αναθέσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο της δημοσίας συμβάσεως EuropeAid/131516/D/SER/XK – Ελικόπτερο για την υποστήριξη της αποστολής της Eulex στο Κοσσυφοπέδιο (PROC/272/11), ανάθεση η οποία της γνωστοποιήθηκε από τη Eulex Κοσσυφοπέδιο με έγγραφο της 29ης Μαρτίου 2012, και οποιαδήποτε άλλη συναφή πράξη, ιδίως το υπηρεσιακό σημείωμα της 17ης Απριλίου 2012 με το οποίο η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν επέτρεψε στην προσφεύγουσα την πρόσβαση στα έγγραφα του διαγωνισμού τα οποία ζήτησε,
– να υποχρεώσει τη Eulex Κοσσυφοπέδιο να αποκαταστήσει τη ζημία που προκλήθηκε λόγω της μη αναθέσεως της εν λόγω συμβάσεως στην προσφεύγουσα,
– να καταδικάσει τη Eulex Κοσσυφοπέδιο στα δικαστικά έξοδα.
15 Με την ένσταση απαραδέκτου η Eulex Κοσσυφοπέδιο ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή ως απαράδεκτη,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
16 Με τις παρατηρήσεις της επί της ενστάσεως απαραδέκτου, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την ένσταση απαραδέκτου,
– εν πάση περιπτώσει, να κοινοποιήσει την προσφυγή στο θεσμικό όργανο το οποίο πρέπει να θεωρηθεί ως το καθού η προσφυγή.
Σκεπτικό
17 Δυνάμει του άρθρου 114, παράγραφοι 1 και 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, αν ένας διάδικος το ζητήσει, το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να κρίνει επί του απαραδέκτου χωρίς να εισέλθει στην ουσία. Κατά την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου, η διαδικασία επί της αιτήσεως συνεχίζεται προφορικά, εκτός αν το Γενικό Δικαστήριο αποφασίσει άλλως. Το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι, εν προκειμένω, έχει διαφωτιστεί επαρκώς από τα έγγραφα της δικογραφίας και ότι δεν συντρέχει λόγος να προχωρήσει σε προφορική διαδικασία.
18 Προς στήριξη των αιτημάτων της, η Eulex Κοσσυφοπέδιο, αφενός, υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να έχει την ιδιότητα της καθής στην υπό κρίση υπόθεση, δεδομένου ότι δεν αποτελεί αυτοτελή οργανισμό. Αφετέρου, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα όσον αφορά πράξεις εκδιδόμενες βάσει των διατάξεων της Συνθήκης ΛΕΕ σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ).
19 Κατά πρώτο λόγο, όσον αφορά το ζήτημα αν η Eulex Κοσσυφοπέδιο έχει την ιδιότητα της καθής, υπενθυμίζεται ότι, δυνάμει του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, το ένδικο βοήθημα της προσφυγής ακυρώσεως ασκείται κατά πράξεων τις οποίες εκδίδουν ορισμένα ονομαστικώς αναφερόμενα θεσμικά όργανα, αλλά και ευρύτερα, κατά πράξεων των λοιπών οργάνων ή οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον βαθμό που πρόκειται για πράξεις οι οποίες προορίζονται να παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα.
20 Επιπλέον, κατά το άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας, το δικόγραφο περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 21 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ένωσης κατονομάζει τον διάδικο κατά του οποίου στρέφεται το ένδικο βοήθημα.
21 Κατά την προσφεύγουσα, η Eulex Κοσσυφοπέδιο έχει την ιδιότητα της καθής, δεδομένου ότι αποτελεί άλλο όργανο ή οργανισμό της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ.
22 Συναφώς, όσον αφορά τη νομική φύση της Eulex Κοσσυφοπέδιο, υπενθυμίζεται ότι, δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 1, της κοινής δράσεως 2008/124, η Eulex Κοσσυφοπέδιο ιδρύθηκε από την Ένωση ως αποστολή για την εδραίωση του «Κράτους Δικαίου» στο Κοσσυφοπέδιο.
23 Το άρθρο 6 της κοινής δράσεως 2008/124 καθορίζει τη διάρθρωση της Eulex Κοσσυφοπέδιο. Ειδικότερα, η παράγραφος 1 του εν λόγω άρθρου ορίζει ότι αυτή αποτελεί ενοποιημένη αποστολή στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΕΠΑΑ) και καλύπτει όλο το Κοσσυφοπέδιο. Δυνάμει της παραγράφου 2 του ως άνω άρθρου, η Eulex Κοσσυφοπέδιο ιδρύει κύριο στρατηγείο στην Πρίστινα, περιφερειακά και τοπικά γραφεία σε όλο το Κοσσυφοπέδιο, γραφείο συντονισμού στις Βρυξέλλες, και τοποθετεί αξιωματικούς συνδέσμους, αναλόγως των αναγκών. Κατά την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου, η διάρθρωση της Eulex Κοσσυφοπέδιο περιλαμβάνει τον αρχηγό της αποστολής και προσωπικό καθώς και αστυνομικό, δικαστικό και τελωνειακό γραφείο.
24 Δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφοι 1 και 2, της κοινής δράσεως 2008/124, ο διευθυντής του τομέα μη στρατιωτικού προγραμματισμού και διεξαγωγής επιχειρήσεων αναλαμβάνει καθήκοντα διοικητή μη στρατιωτικών επιχειρήσεων για τη Eulex Κοσσυφοπέδιο και ασκεί, υπό τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διοίκηση της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) και υπό τη γενική εξουσία του Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΥΕ), τη διοίκηση και τον έλεγχο της Eulex Κοσσυφοπέδιο σε στρατηγικό επίπεδο. Κατά την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού, ο διοικητής μη στρατιωτικών επιχειρήσεων μεριμνά για την ορθή και αποτελεσματική εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου, καθώς και των αποφάσεων της ΕΠΑ, μεταξύ άλλων μέσω της εκδόσεως εντολών σε στρατηγικό επίπεδο προς τον αρχηγό αποστολής και μέσω της παροχής συμβουλών και τεχνικής στηρίξεως προς αυτόν.
25 Το άρθρο 11 της κοινής δράσεως 2008/124 παρουσιάζει τη δομή διοικήσεως της Eulex Κοσσυφοπέδιο. Κατά την παράγραφο 2 αυτού, η ΕΠΑ αναλαμβάνει, υπό την ευθύνη του Συμβουλίου και του ΥΕ, τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διοίκηση της Eulex Κοσσυφοπέδιο. Δυνάμει των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου αυτού, ο διοικητής νη στρατιωτικών επιχειρήσεων, ο οποίος είναι διοικητής της Eulex Κοσσυφοπέδιο σε στρατηγικό επίπεδο, υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο μέσω του ΥΕ. Η παράγραφος 5 της διατάξεως αυτής προβλέπει ότι ο αρχηγός αποστολής ασκεί τη διοίκηση και τον έλεγχο της Eulex Κοσσυφοπέδιο στο θέατρο επιχειρήσεων και είναι άμεσα υπόλογος στο διοικητή μη στρατιωτικών επιχειρήσεων.
26 Όπως προκύπτει από τις ανωτέρω διατάξεις, η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν έχει νομική προσωπικότητα και δεν προβλέπεται ότι μπορεί να είναι διάδικος σε δίκη ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης. Αντιθέτως, πρόκειται για αποστολή, δηλαδή για απλή δράση της οποίας η διάρκεια ήταν αρχικώς περιορισμένη έως τις 14 Ιουνίου 2010, δυνάμει του άρθρου 20 της κοινής δράσεως 2008/124, όπως τροποποιήθηκε με την κοινή δράση 2009/445/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 9ης Ιουνίου 2009 (ΕΕ L 148, σ. 33), και, κατά τον χρόνο της ασκήσεως της προσφυγής, τροποποιήθηκε και παρατάθηκε έως τις 14 Ιουνίου 2012 με την απόφαση 2010/322/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2010 (ΕΕ L 145, σ. 13). Πάντως, το Γενικό Δικαστήριο έχει κρίνει ότι, σε τέτοια περίπτωση, μία αποστολή δεν μπορεί να θεωρείται ως άλλο όργανο ή οργανισμός της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ (διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουλίου 2010, T‑271/10 R, H κατά Συμβουλίου κ.λπ., που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψεις 19 και 20). Επομένως, η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν συνιστά τέτοιο όργανο ή οργανισμό.
27 Άλλωστε, επιβάλλεται η υπόμνηση ότι η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των μέτρων που έλαβε η Eulex Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο της αναθέσεως της επίμαχης συμβάσεως, ήτοι, κατ’ ουσίαν, των αποφάσεων περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως και περί αναθέσεως της συμβάσεως αυτής σε άλλον διαγωνιζόμενο, καθώς και οποιασδήποτε συναφούς πράξεως, και πιο συγκεκριμένα του υπηρεσιακού σημειώματος της 17ης Απριλίου 2012 περί απορρίψεως του αιτήματος προσβάσεως στα ζητηθέντα έγγραφα.
28 Μολονότι τα μέτρα αυτά ελήφθησαν από τον αρχηγό της Eulex Κοσσυφοπέδιο και από τον διευθυντή διοικητικού και υπηρεσιών υποστηρίξεως της Eulex Κοσσυφοπέδιο (βλ. σκέψεις 5 έως 7 ανωτέρω), μόνον ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο φέρει την ευθύνη για τα μέτρα αυτά. Πράγματι, αυτός ασκεί τη διοίκηση και τον έλεγχο του στελεχιακού δυναμικού και φέρει την ευθύνη για διοικητικά θέματα και θέματα υλικοτεχνικής υποστηρίξεως, δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 2, της κοινής δράσεως 2008/124.
29 Επισημαίνεται ότι τα μέτρα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης δημοσίας συμβάσεως, ήτοι, κατ’ ουσίαν, η απόρριψη της προσφοράς της προσφεύγουσας, η ανάθεση της συμβάσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο και η απόρριψη του αιτήματος προσβάσεως στα ζητηθέντα έγγραφα, εντάσσονταν στην τρέχουσα διαχείριση της αποστολής. Δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 3, της κοινής δράσεως 2008/124, υπεύθυνος για τη διαχείριση αυτή είναι ο αρχηγός της αποστολής.
30 Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι τα μέτρα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης δημοσίας συμβάσεως αφορούν τον προϋπολογισμό της Eulex Κοσσυφοπέδιο.
31 Πάντως, κατά το άρθρο 16, παράγραφος 2, της κοινής δράσεως 2008/124, η διαχείριση όλων των δαπανών γίνεται σύμφωνα με τις διαδικασίες και τους κανόνες που ισχύουν για τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης. Δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 5, της ως άνω κοινής δράσεως, ο αρχηγός της αποστολής είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Eulex Κοσσυφοπέδιο, προς τον σκοπό δε αυτόν, υπογράφει σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όπως προκύπτει από τη δικογραφία, ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο υπέγραψε τέτοια σύμβαση με την Επιτροπή. Επομένως, η Επιτροπή μεταβίβασε στον αρχηγό της Eulex Κοσσυφοπέδιο ορισμένα καθήκοντα εκτελέσεως του προϋπολογισμού της Eulex Κοσσυφοπέδιο, όπως προβλέπει το άρθρο 54, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε.
32 Η μεταβίβαση αυτή προκύπτει επίσης από το άρθρο 16, παράγραφοι 3 και 4, της κοινής δράσεως 2008/124 όσον αφορά τις δημοσιονομικές διατάξεις. Πράγματι, κατά την παράγραφο 3, ο αρχηγός της αποστολής μπορεί να συνάπτει τεχνικούς διακανονισμούς για την παροχή εξοπλισμών, υπηρεσιών και εγκαταστάσεων στη Eulex Κοσσυφοπέδιο μόνο με την έγκριση της Επιτροπής. Η παράγραφος 4 ορίζει ότι ο αρχηγός της αποστολής προβαίνει σε πλήρη ενημέρωση της Επιτροπής, υπό την εποπτεία της οποίας τελεί, για τις δραστηριότητες που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της συμβάσεώς του.
33 Υπενθυμίζεται ότι οι πράξεις που εκδίδονται κατ’ ενάσκηση μεταβιβασθεισών εξουσιών λογίζονται κανονικά ως πράξεις του μεταβιβάζοντος θεσμικού οργάνου το οποίο και είναι αρμόδιο να υπερασπίζεται ενώπιον της δικαιοσύνης την επίμαχη πράξη (βλ. διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2012, T‑395/11, Elti κατά Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μαυροβούνιο, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 62 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
34 Υπό τις περιστάσεις αυτές, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι πράξεις που έλαβε ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως πρέπει να λογιστούν ως πράξεις της Επιτροπής, η οποία έχει την ιδιότητα της καθής δυνάμει του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Επομένως, οι πράξεις αυτές υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο σύμφωνα με τις απαιτήσεις της μνημονευόμενης από την προσφεύγουσα γενικής αρχής κατά την οποία σε δικαστικό έλεγχο υπόκεινται όλες οι πράξεις των θεσμικών οργάνων, των λοιπών οργάνων και οργανισμών της Ένωσης που προορίζονται να παράγουν έννομα αποτελέσματα έναντι των τρίτων (απόφαση του Δικαστηρίου της 23ης Απριλίου 1986, 294/83, Les Verts κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1986, σ. 1339, σκέψη 24, και απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2008, T‑411/06, Sogelma κατά ΕΥΑ, Συλλογή 2008, σ. II‑2771, σκέψη 37).
35 Επομένως, η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν έχει την ιδιότητα της καθής.
36 Το συμπέρασμα αυτό δεν ανατρέπεται ούτε από το άρθρο 8, παράγραφος 7, της κοινής δράσεως 2008/124, κατά το οποίο ο αρχηγός της αποστολής εκπροσωπεί τη Eulex Κοσσυφοπέδιο στην περιοχή επιχειρήσεων και εξασφαλίζει την κατάλληλη προβολή της Eulex Κοσσυφοπέδιο, ούτε από το άρθρο 16, παράγραφος 3, της ως άνω κοινής δράσεως κατά το οποίο, υπό την επιφύλαξη της εγκρίσεως της Επιτροπής, ο αρχηγός της αποστολής μπορεί να συνάπτει τεχνικούς διακανονισμούς με τα κράτη μέλη, τα συμμετέχοντα τρίτα κράτη και άλλους διεθνείς φορείς που αναπτύσσονται στο Κοσσυφοπέδιο όσον αφορά την παροχή εξοπλισμών, υπηρεσιών και εγκαταστάσεων στη Eulex Κοσσυφοπέδιο. Πράγματι, οι διατάξεις αυτές παρέχουν στον αρχηγό της αποστολής περιορισμένες μόνο εξουσίες. Ενώ, δυνάμει του εν λόγω άρθρου 8, παράγραφος 7, ο αρχηγός έχει την εξουσία να εκπροσωπεί την αποστολή στην περιοχή επιχειρήσεων, το προαναφερθέν άρθρο 16, παράγραφος 3, του παρέχει μόνον αυστηρώς περιορισμένη ικανότητα δικαίου από ουσιαστικής απόψεως. Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι η τελευταία αυτή διάταξη τείνει να επιβεβαιώσει ότι οι πράξεις του αρχηγού της Eulex Κοσσυφοπέδιο στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως πρέπει να λογίζονται ως πράξεις της Επιτροπής (βλ. σκέψεις 29 έως 34 ανωτέρω).
37 Συναφώς, επιβάλλεται η απόρριψη της επιχειρηματολογίας της προσφεύγουσας αναφορικά με το άρθρο 1, παράγραφος 9, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114), ότι η Eulex Κοσσυφοπέδιο, ως οργανισμός δημοσίου δικαίου κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, αποτελεί άλλο όργανο ή οργανισμό της Ένωσης. Ειδικότερα, δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 9, στοιχείο β΄, της οδηγίας αυτής, οι οργανισμοί δημοσίου δικαίου κατά την έννοια της διατάξεως αυτής πρέπει να έχουν νομική προσωπικότητα. Όπως όμως διαπιστώθηκε ανωτέρω (βλ. σκέψη 26), η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν έχει νομική προσωπικότητα και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως οργανισμός δημοσίου δικαίου κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 9, της οδηγίας 2004/18.
38 Κατά δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει επικουρικώς ότι, σε περίπτωση που κριθεί ότι η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν έχει την ιδιότητα της καθής, το Γενικό Δικαστήριο θα μπορούσε να προσδιορίσει κατά ποιου διαδίκου θα μπορούσε να συνεχιστεί η ένδικη διαδικασία. Η προσφεύγουσα μνημονεύει συναφώς τη νομολογία κατά την οποία όταν λόγω πλάνης κατονομάζεται στο δικόγραφο αντίδικος άλλος από το εκδόν την πράξη όργανο, το ένδικο βοήθημα δεν απορρίπτεται ως απαράδεκτο αν το δικόγραφο περιλαμβάνει στοιχεία που να καθιστούν δυνατό τον σαφέστατο προσδιορισμό του διαδίκου κατά του οποίου έχει ασκηθεί το ένδικο βοήθημα, όπως τον προσδιορισμό της προσβαλλομένης πράξεως και του εκδόντος αυτήν οργάνου. Κατά τη νομολογία αυτή, σε μία τέτοια περίπτωση, ως καθού ή εναγόμενο πρέπει να λογίζεται το εκδόν την προσβαλλόμενη πράξη όργανο έστω και αν δεν έχει κατονομαστεί στο εισαγωγικό τμήμα του δικογράφου (βλ. διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2006, T‑173/06, Aisne και Nature κατά Επιτροπής, που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 17 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
39 Η νομολογία αυτή όμως ουδόλως μπορεί να εφαρμοστεί στην υπό κρίση περίπτωση. Πράγματι, εν προκειμένω, ο προσδιορισμός στο δικόγραφο της Eulex Κοσσυφοπέδιο ως καθής δεν οφείλεται σε πλάνη της προσφεύγουσας. Αντιθέτως, όπως σαφώς προκύπτει από το περιεχόμενο του δικογράφου της προσφεύγουσας, αυτή είχε την πρόθεση να ασκήσει την προσφυγή ρητώς κατά της Eulex Κοσσυφοπέδιο η οποία, κατά την προσφεύγουσα, αποτελεί άλλο όργανο ή οργανισμό της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, πράγμα το οποίο επιβεβαίωσε άλλωστε η προσφεύγουσα με τις παρατηρήσεις της επί της ενστάσεως απαραδέκτου. Επιπλέον, μολονότι το δικόγραφο προσδιορίζει τις προσβαλλόμενες πράξεις, εντούτοις δεν περιέχει κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει χωρίς ασάφεια ότι η προσφυγή ασκήθηκε κατά φορέα διαφορετικού από τη Eulex Κοσσυφοπέδιο. Σε αντίθεση με όσα διατείνεται η προσφεύγουσα, σε μία τέτοια περίπτωση, δεν είναι αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου να προσδιορίσει τον διάδικο κατά του οποίου θα έπρεπε να έχει ασκηθεί η προσφυγή ώστε να μπορούν να πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 44, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας.
40 Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να της αναγνωρίσει συγγνωστή πλάνη και επικαλείται συναφώς τη νομολογία που δέχεται την ύπαρξη τέτοιας πλάνης όταν το οικείο όργανο έχει τηρήσει συμπεριφορά δυνάμενη να προκαλέσει, αυτή καθαυτή ή σε καθοριστικό βαθμό, εύλογη σύγχυση σε καλόπιστο πολίτη ο οποίος επιδεικνύει όλη την επιμέλεια που απαιτείται από πρόσωπο με τη συνήθη ενημέρωση (βλ., επ’ αυτού, απόφαση του Δικαστηρίου της 18ης Οκτωβρίου 1977, 25/68, Schertzer κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή τόμος 1977, σ. 529, σκέψη 19, και απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Μαρτίου 1995, T‑514/93, Cobrecaf κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. II‑621, σκέψη 40).
41 Αληθεύει ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού όριζε τον αρχηγό της Eulex Κοσσυφοπέδιο ως αναθέτουσα αρχή προς την οποία έπρεπε να υποβληθούν οι προσφορές. Επιπλέον, όπως προκύπτει από τη δικογραφία, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως, οι όποιες ενέργειες σε σχέση με την προσφεύγουσα έγιναν από τον αρχηγό της Eulex Κοσσυφοπέδιο ή τον διευθυντή διοικητικού και υπηρεσιών υποστηρίξεως της Eulex Κοσσυφοπέδιο. Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι ούτε η προκήρυξη του διαγωνισμού ούτε τα έγγραφα που απηύθυνε στην προσφεύγουσα ο αρχηγός της Eulex Κοσσυφοπέδιο ή ο εν λόγω διευθυντής προσδιόριζαν το όργανο κατά του οποίου μπορούσε να ασκηθεί τυχόν προσφυγή όσον αφορά τα μέτρα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως. Υπό τις περιστάσεις αυτές και δεδομένου του περίπλοκου χαρακτήρα των σχέσεων μεταξύ της Eulex Κοσσυφοπέδιο και του αρχηγού της στην επίμαχη διαδικασία, αφενός, και της Επιτροπής και του Συμβουλίου, αφετέρου, ήταν χωρίς αμφιβολία δυσχερές για την προσφεύγουσα να προσδιορίσει ποιος έφερε την ευθύνη των επίμαχων μέτρων και ποιος είχε την ιδιότητα του καθού.
42 Εντούτοις, υπενθυμίζεται ότι, κατά τη νομολογία που επικαλείται η προσφεύγουσα (βλ. σκέψη 40 ανωτέρω), η ύπαρξη συγγνωστής πλάνης μπορεί να έχει μόνον ως συνέπεια τη μη απόρριψη του ενδίκου βοηθήματος λόγω εκπρόθεσμης ασκήσεως. Πάντως, εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι η προσφεύγουσα τήρησε την προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής. Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι σε κανένα στάδιο η προσφεύγουσα δεν άσκησε προσφυγή κατά διαδίκου άλλου από τη Eulex Κοσσυφοπέδιο, αλλά ζήτησε απλώς από το Γενικό Δικαστήριο να προσδιορίσει κατά ποιου έπρεπε να έχει ασκήσει την προσφυγή προκειμένου αυτή να κριθεί παραδεκτή.
43 Άλλωστε, δεν προκύπτει από τη δικογραφία ότι η προσφεύγουσα είχε πληροφορηθεί ότι τυχόν προσφυγή κατά των μέτρων που ελήφθησαν στο πλαίσιο της διαδικασίας για τη σύναψη της επίμαχης συμβάσεως έπρεπε να ασκηθεί κατά της Eulex Κοσσυφοπέδιο. Αντιθέτως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, όπως σαφώς προκύπτει από το δικόγραφο, η προσφεύγουσα άσκησε την προσφυγή της κατά της Eulex Κοσσυφοπέδιο θεωρώντας ότι αυτή συνιστά άλλο όργανο ή οργανισμό της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 263, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Πάντως, δεδομένου, αφενός, του αρκούντως σαφούς χαρακτήρα των διατάξεων της κοινής δράσεως 2008/124 που μνημονεύθηκαν στις σκέψεις 22 έως 36 ανωτέρω και, αφετέρου, της υφιστάμενης κατά τον χρόνο καταθέσεως της προσφυγής νομολογίας, η προσφεύγουσα, παρά τη διαπιστωθείσα στη σκέψη 41 ανωτέρω δυσχέρεια, μπορούσε να μην έχει υποπέσει στην πλάνη να θεωρήσει τη Eulex Κοσσυφοπέδιο ως άλλο όργανο ή οργανισμό. Ως εκ τούτου, η πλάνη αυτή δεν είναι συγγνωστή.
44 Κατά συνέπεια, η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας περί συγγνωστής πλάνης πρέπει να απορριφθεί.
45 Από το σύνολο των ανωτέρω εκτιμήσεων συνάγεται ότι, δεδομένου ότι η Eulex Κοσσυφοπέδιο δεν έχει την ιδιότητα της καθής, η προσφυγή που άσκησε κατ’ αυτής η προσφεύγουσα είναι απαράδεκτη όσον αφορά τόσο το ακυρωτικό αίτημα όσο και το αποζημιωτικό αίτημα το οποίο συνδέεται στενά με το ακυρωτικό αίτημα (βλ., επ’ αυτού, απόφαση του Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 1989, 346/87, Bossi κατά Επιτροπής, Συλλογή 1989, σ. 303, σκέψη 31, και διάταξη Elti κατά Αντιπροσωπείας της Ένωσης στο Μαυροβούνιο, σκέψη 33 ανωτέρω, σκέψη 74 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία), χωρίς να παρίσταται ανάγκη εκδόσεως αποφάσεως επί της προβαλλόμενης αναρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά πράξεις που έχουν εκδοθεί βάσει των σχετικών με την ΚΕΠΠΑ διατάξεων της Συνθήκης ΛΕΕ.
46 Επομένως, επιβάλλεται η απόρριψη της υπό κρίση προσφυγής.
Επί των δικαστικών εξόδων
47 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της Eulex Κοσσυφοπέδιο.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έβδομο τμήμα)
διατάσσει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει την Elitaliana SpA στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.
Λουξεμβούργο, 4 Ιουνίου 2013.