ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έκτο τμήμα)
της 21ης Νοεμβρίου 2013 (*)
«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει ένα ανοιχτήρι κρασιού — Προγενέστερο εθνικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Λόγος ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση — Ενημερωμένος χρήστης — Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού — Άρθρα 4, 6 και 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 »
Στην υπόθεση T‑337/12,
El Hogar Perfecto del Siglo XXI, SL, με έδρα τη Μαδρίτη (Ισπανία), εκπροσωπούμενη από τους C. Ruiz Gallegos και E. Veiga Conde, δικηγόρους,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον Ó. Mondéjar Ortuño,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου:
Wenf International Advisers Ltd, με έδρα την Tortola, Bρετανικές Παρθένοι Νήσοι (Ηνωμένο Βασίλειο), εκπροσωπούμενη από τους J. L. Rivas Zurdo, E. Seijo Veiguela και I. Munilla Muñoz, δικηγόρους,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Ιουνίου 2012 (υπόθεση R 89/2011‑3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Wenf International Advisers Ltd και της El Hogar Perfecto del Siglo XXI, SL,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),
συγκείμενο από τους H. Kanninen, πρόεδρο, G. Berardis (εισηγητή) και C. Wetter, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Ιουλίου 2012,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 30 Οκτωβρίου 2012,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 26 Οκτωβρίου 2012,
έχοντας υπόψη ότι οι διάδικοι δεν υπέβαλαν αίτημα περί καθορισμού ημερομηνίας για τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζητήσεως εντός της προθεσμίας ενός μηνός από της κοινοποιήσεως της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και κρίνοντας επομένως, κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 135α του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ότι πρέπει να αποφανθεί χωρίς προφορική διαδικασία,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 22 Νοεμβρίου 2007, η προσφεύγουσα, El Hogar Perfecto del Siglo XXI, SL, κατέθεσε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ L 3, σ. 1).
2 Το σχέδιο ή υπόδειγμα για το οποίο ζητήθηκε η καταχώριση απεικονίζεται ως εξής:
3 Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα προορίζεται να εφαρμοστεί σε «ανοιχτήρια», της κλάσεως 07‑06 κατά την έννοια της Συμφωνίας του Λοκάρνο, της 8ης Οκτωβρίου 1968, για την καθιέρωση διεθνούς ταξινόμησης των βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί.
4 Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίστηκε την ίδια ημέρα της αιτήσεως καταχωρίσεως με αριθμό 000830831‑0001 και δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων 2007/191, της 14ης Δεκεμβρίου 2007.
5 Στις 16 Απριλίου 2009, η παρεμβαίνουσα, Wenf International Advisers Ltd, υπέβαλε ενώπιον του ΓΕΕΑ αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Προς στήριξη της αιτήσεως προβλήθηκε ο λόγος που αναφέρεται στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, το οποίο προβλέπει ότι το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο εάν δεν πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9 του εν λόγω κανονισμού. Με την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα προέβαλε ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ήταν νέο και δεν είχε ατομικό χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 4 του κανονισμού 6/2002 σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 6 του ίδιου κανονισμού.
6 Προς στήριξη της αιτήσεώς της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα επικαλέσθηκε το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα που καταχωρίσθηκε στην Ισπανία στις 7 Σεπτεμβρίου 1994, με τον αριθμό 131750, και διατέθηκε στο κοινό με τη δημοσίευσή του στο Boletín Oficial de la Propiedad Industrial (Ισπανικό Δελτίο Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας) στις 16 Οκτωβρίου 1994 προοριζόμενο για εφαρμογή σε «ανοιχτήρια». Το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζεται ως εξής:
7 Στις 12 Νοεμβρίου 2010, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ δέχθηκε την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας, με το σκεπτικό ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε ατομικό χαρακτήρα. Το τμήμα ακυρώσεων διευκρίνισε ότι η γενική εντύπωση που δημιουργούσε το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν διέφερε από εκείνη που δημιουργούσε το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, λόγω των πολλών ομοιοτήτων που είχαν, όπως η εμφάνιση της καμπύλης λαβής, το στερεωμένο με έναν πείρο στοιχείο που ενώνει δύο επίπεδα σε πανομοιότυπη θέση και η τοποθέτηση μιας μικρής λεπίδας σε πανομοιότυπη θέση. Το τμήμα ακυρώσεων επισήμανε επίσης ότι οι ομοιότητες αυτές γίνονταν αντιληπτές είτε το εργαλείο ήταν ανοιχτό είτε κλειστό. Τέλος, το τμήμα ακυρώσεων εκτίμησε ότι ο δημιουργός διέθετε μεγάλο βαθμό ελευθερίας, εφόσον, όπως προέκυπτε από τον φάκελο, το εργαλείο μπορούσε να λάβει πολλές διαφορετικές μορφές.
8 Στις 11 Ιανουαρίου 2011, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων, βάσει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002.
9 Με απόφαση της 1ης Ιουνίου 2012 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απέρριψε την προσφυγή. Αφού απέρριψε το αντλούμενο από κακή πίστη της παρεμβαίνουσας επιχείρημα της προσφεύγουσας, το τμήμα προσφυγών εξέτασε τον ατομικό χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Στη συνέχεια προσδιόρισε ως ενημερωμένο χρήστη του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος τόσο τον ιδιώτη όσο και τον επαγγελματία που χρησιμοποιεί τα προϊόντα που αφορά το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα, δηλαδή τα ανοιχτήρια, και έκρινε ότι ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού ήταν πολύ μεγάλος. Συγκεκριμένα, αν και τα εργαλεία αυτά πρέπει απαραίτητα να έχουν ορισμένα λειτουργικά τμήματα, μπορούν, σύμφωνα με το τμήμα προσφυγών, να σχεδιάζονται και να συνδυάζονται με πολλούς τρόπους. Κατά το τμήμα προσφυγών, τα δύο επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα έχουν κοινές τις μη λειτουργικές πτυχές τους, δηλαδή τον σχεδιασμό της λαβής και τη θέση του μικρού μαχαιριού, και δεν δημιουργούν, κατά συνέπεια, διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Όσον αφορά, ειδικότερα, την ομοιότητα των λαβών, το τμήμα προσφυγών διευκρίνισε, αφενός, ότι το σχήμα της λαβής είχε σημαντικό αντίκτυπο στη γενική εμφάνιση ενός ανοιχτηριού, δεδομένου ότι η λαβή αυτή αποτελούσε το μεγαλύτερο τμήμα του εργαλείου το οποίο περικλείει, πλήρως ή εν μέρει, τα υπόλοιπα και αφετέρου, ότι είχε καθοριστικό ρόλο στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί αυτό το είδος προϊόντων, όταν το εργαλείο είναι κλειστό. Συναφώς, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι η λαβή σχεδιάστηκε και στα δύο σχέδια ή υποδείγματα έτσι ώστε να αφήνει ορατό, όταν το ανοιχτήρι είναι κλειστό, το ίδιο μέρος της αρίδας και του μοχλού. Η διαφορά που υπάρχει στις λαβές των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων, δηλαδή ο σχεδιασμός της εσωτερικής τους όψης, δεν αρκεί επομένως για να μεταβάλει τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη.
Αιτήματα των διαδίκων
10 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα.
11 Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
12 Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της προσφυγής της, αντλούμενους, ο πρώτος, από παράβαση του άρθρου 4 και του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του εν λόγω κανονισμού, όσον αφορά την έννοια του ενημερωμένου χρήστη στο πλαίσιο της εκτίμησης του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, και, ο δεύτερος, από παράβαση του άρθρου 4 και του άρθρου 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ίδιου κανονισμού, όσον αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος στο πλαίσιο της εκτίμησης του ατομικού χαρακτήρα του.
13 Το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι πρέπει να εξετάσει από κοινού τους δύο αυτούς λόγους οι οποίοι αφορούν πλάνη στην οποία φέρεται να υπέπεσε το τμήμα προσφυγών κατά την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.
14 Η προσφεύγουσα προβάλλει, κατ’ ουσίαν, ότι το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κατά την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Ειδικότερα, το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κατά την εκτίμηση της έννοιας του ενημερωμένου χρήστη, η οποία επηρέασε την εκτίμηση της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα στον εν λόγω χρήστη, και κατά την εκτίμηση του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού. Κατά την προσφεύγουσα, οι διαφορές μεταξύ του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος είναι τέτοιες ώστε η συνολική εντύπωση που δημιουργείται στον ενημερωμένο χρήστη είναι διαφορετική και, επομένως, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν στερείται ατομικού χαρακτήρα.
15 Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας.
16 Το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002 ορίζει ότι κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να κηρυχθεί άκυρο μόνον αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9 του ίδιου κανονισμού.
17 Κατά το άρθρο 4 του κανονισμού 6/2002, το σχέδιο ή υπόδειγμα προστατεύεται ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εφόσον είναι νέο και έχει ατομικό χαρακτήρα.
18 Κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, ένα καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι παρουσιάζει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω χρήστη κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει διατεθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως για την καταχώριση ή, εάν προβάλλεται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας.
19 Το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 διευκρινίζει ότι, προκειμένου να εκτιμηθεί ο ατομικός χαρακτήρας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.
20 Συνεπώς, για να εξεταστεί ο ατομικός χαρακτήρας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, πρέπει να προσδιοριστεί αν το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη αποφαινόμενο διαδοχικά όσον αφορά τον ενημερωμένο χρήστη του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος, όσον αφορά την ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνησή του και συγκρίνοντας τη συνολική εντύπωση που δημιούργησαν στον ενημερωμένο χρήστη τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα.
Όσον αφορά τον ενημερωμένο χρήστη
21 Από τη νομολογία προκύπτει ότι η έννοια του ενημερωμένου χρήστη πρέπει να εκληφθεί ως ενδιάμεση έννοια μεταξύ εκείνης του μέσου καταναλωτή που απαντά στο δίκαιο των σημάτων, από τον οποίο δεν απαιτείται καμία ειδική γνώση και ο οποίος, κατά κανόνα, δεν προβαίνει σε άμεση σύγκριση των συγκρουόμενων σημάτων, και του ειδικού του κλάδου, ο οποίος διαθέτει ειδικές τεχνικές γνώσεις (απόφαση του Δικαστηρίου της 20ής Οκτωβρίου 2011, C‑281/10 P, PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, Συλλογή 2011, σ. I‑10153, σκέψη 53).
22 Έτσι, ναι μεν ο ενημερωμένος χρήστης δεν είναι ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση, είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος και αντιλαμβάνεται κατά κανόνα ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ως ένα σύνολο, χωρίς να εξετάζει μεμονωμένα τις διάφορες λεπτομέρειές του, πλην όμως δεν είναι ούτε ο εμπειρογνώμων ή ο ειδικός του κλάδου που είναι ικανός να παρατηρήσει λεπτομερώς τις ελάσσονος σημασίας ενδεχόμενες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων (απόφαση PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, σκέψη 21 ανωτέρω, σκέψη 59).
23 Η ιδιότητα του «χρήστη» συνεπάγεται ότι το οικείο πρόσωπο χρησιμοποιεί το προϊόν που αποτελεί το αντικείμενο του σχεδίου ή υποδείγματος σύμφωνα με τον προορισμό του προϊόντος αυτού [απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010, T‑153/08, Shenzhen Taiden κατά ΓΕΕΑ — Bosch Security Systems (Εξοπλισμός επικοινωνιών), Συλλογή 2010, σ. II‑2517, σκέψη 46]. Ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» προϋποθέτει εξάλλου ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή ειδικός τεχνικός, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που συνήθως περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί (αποφάσεις PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, σκέψη 21 ανωτέρω, σκέψη 59, και Εξοπλισμός επικοινωνιών, προπαρατεθείσα, σκέψη 47).
24 Ως εκ τούτου, με τον όρο «ενημερωμένος χρήστης» νοείται ο χρήστης που δεν επιδεικνύει μετρίου βαθμού προσοχή, αλλά ιδιαίτερη επιμέλεια, είτε λόγω της προσωπικής του εμπειρίας είτε λόγω του ευρέος πεδίου γνώσεων που διαθέτει στον οικείο τομέα [απόφαση PepsiCo κατά Grupo Promer Mon Graphic, σκέψη 21 ανωτέρω, σκέψη 53· απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Απριλίου 2013, T‑80/10, Bell & Ross κατά ΓΕΕΑ — KIN (Αναπαράσταση ρολογιού), σκέψη 103].
25 Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται ότι ο ενημερωμένος χρήστης είναι σε θέση να διακρίνει, πέραν της εμπειρίας που έχει συσσωρεύσει λόγω της χρήσης του οικείου προϊόντος, μεταξύ των στοιχείων της εμφάνισης του προϊόντος που υπαγορεύονται από την τεχνική λειτουργία του και εκείνων που είναι αυθαίρετες. Πρόκειται επομένως για πρόσωπο που διαθέτει ορισμένη γνώση των υφιστάμενων στον οικείο τομέα σχεδίων ή υποδειγμάτων, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει ποιες πλευρές του προϊόντος αυτού υπαγορεύονται από την τεχνική λειτουργία του [αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου Αναπαράσταση ρολογιού, σκέψη 24 ανωτέρω, σκέψη 104, και της 9ης Σεπτεμβρίου 2011, T‑11/08, Kwang Yang Motor κατά ΓΕΕΑ — Honda Giken Kogyo (Κινητήρας εσωτερικής καύσεως), που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 26].
26 Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών επισήμανε κατ’ αρχάς, στη σκέψη 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι «επίμαχος τομέας [ήταν] ο τομέας των ανοιχτηριών, εργαλείων που χρησιμεύουν για την αφαίρεση του φελλού από ένα μπουκάλι κρασιού». Όπως προκύπτει από τη σκέψη 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως, στην οποία περιγράφονται τα λειτουργικά μέρη των εργαλείων αυτών, αντίθετα προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών περιόρισε τον σχετικό τομέα στον τομέα των ανοιχτηριών με μοχλό. Το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε στη συνέχεια, στη σκέψη 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι ενημερωμένος χρήστης μπορούσε να είναι «τόσο ο ιδιώτης που […] χρησιμοποιεί [τα εργαλεία αυτά] στο σπίτι του όσο και ο επαγγελματίας (σερβιτόρος, οινοχόος [σομελιέ]) που τα χρησιμοποιεί σε εστιατόριο». Κατά το τμήμα προσφυγών, ο χρήστης αυτός είναι ενημερωμένος, υπό την έννοια «ότι γνωρίζει από κρασιά και ό,τι έχει σχέση με αυτά και μπορεί να τα αξιοποιήσει και, αν και δεν είναι σχεδιαστής, έχει συσσωρεύσει ορισμένες γνώσεις, λόγω του ενδιαφέροντός του και της κλίσης του, σε ό,τι διατίθεται στην αγορά όσον αφορά τα ανοιχτήρια φιαλών κρασιού». Επομένως, κατά το τμήμα προσφυγών, το πρόσωπο αυτό, χωρίς να είναι ειδικός στη βιομηχανική σχεδίαση, γνωρίζει τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά και τα βασικά χαρακτηριστικά τους.
27 Αντίθετα προς όσα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, ο ορισμός αυτός του ενημερωμένου χρήστη είναι ορθός και σύμφωνος με τις απορρέουσες από πάγια νομολογία αρχές που παρατίθενται στις σκέψεις 21 έως 25 ανωτέρω. Συγκεκριμένα, κατά τη νομολογία που μνημονεύεται εκεί, ο ενημερωμένος χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που συνήθως περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει ένα σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί, οπότε ως ενημερωμένος χρήστης νοείται ο χρήστης που επιδεικνύει ιδιαίτερη επιμέλεια λόγω της προσωπικής του εμπειρίας ή λόγω του ευρέος πεδίου γνώσεων που διαθέτει στον οικείο τομέα.
28 Συναφώς, επισημαίνεται, εξάλλου, ότι η προσφεύγουσα όχι μόνο δεν απέδειξε τους ισχυρισμούς της κατά τους οποίους, αφενός, ενημερωμένος χρήστης μπορεί να είναι μόνον ο «επαγγελματίας στον τομέα του οίνου και/ή στον τομέα της αποστολής του οίνου» και, αφετέρου, ο ιδιώτης σπανίως θα χρησιμοποιήσει ανοιχτήρι με μοχλό, όπως το επίδικο, δεδομένου, εξάλλου, ότι το εν λόγω προϊόν δεν πωλείται σε καταστήματα λιανικής, αλλά επίσης δεν απέδειξε και ότι ο περιορισμός της έννοιας του ενημερωμένου χρήστη μόνο στους επαγγελματίες θέτει εν αμφιβόλω τον ορισμό του ενημερωμένου χρήστη που έδωσε το τμήμα προσφυγών με τη σκέψη 17, δεύτερη περίοδος, της προσβαλλομένης αποφάσεως.
29 Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να θεωρηθεί ως διαφημιστικό προϊόν, το οποίο οι οινοπαραγωγοί, αφού θέσουν στην ορατή επιφάνεια της λαβής του τα στοιχεία της επιχείρησής τους, το προσφέρουν ως δώρο, ο ορισμός του ενημερωμένου χρήστη δεν μεταβάλλεται, εφόσον ο ορισμός αυτός, όπως και ο ορισμός που έδωσε το τμήμα προσφυγών, περιλαμβάνει, αφενός, τον επαγγελματία που τα προμηθεύεται προκειμένου να τα διαθέσει στους τελικούς χρήστες και, αφετέρου, τους τελικούς χρήστες καθαυτούς [βλ., συναφώς, απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 2011, T‑68/10, Sphere Time κατά ΓΕΕΑ — Punch (Ρολόι στερεωμένο σε λουρί), Συλλογή 2011, σ. II‑2275, σκέψη 53].
30 Επομένως, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι ενημερωμένος χρήστης του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος ήταν τόσο ο ιδιώτης όσο και ο επαγγελματίας που χρησιμοποιεί τα προϊόντα που καλύπτονται από το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα.
Όσον αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού
31 Πρέπει να υπομνησθεί ότι, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος και των ορατών χαρακτηριστικών του, και επομένως της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος (βλ. απόφαση Κινητήρας εσωτερικής καύσεως, σκέψη 25 ανωτέρω, σκέψη 31 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
32 Από τη νομολογία προκύπτει ότι ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού ενός σχεδίου ή υποδείγματος καθορίζεται ιδίως βάσει των περιορισμών που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά τα οποία επιβάλλει η τεχνική λειτουργία του προϊόντος ή ενός στοιχείου του προϊόντος ή επίσης με τις προδιαγραφές που επιβάλλονται εκ του νόμου και ισχύουν για το προϊόν. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα χαρακτηριστικά να καθίστανται ο κανόνας και να είναι κοινά στα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το οικείο προϊόν (βλ. απόφαση Κινητήρας εσωτερικής καύσεως, σκέψη 25 ανωτέρω, σκέψη 32 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
33 Επομένως, όσο μεγαλύτερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος τόσο λιγότερο ασήμαντες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούν για να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Αντιστρόφως, όσο μικρότερη είναι η ελευθερία του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος τόσο περισσότερο ασήμαντες διαφορές μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων αρκούν για να δημιουργηθεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Επομένως, η ύπαρξη μεγαλύτερου βαθμού ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου ή υποδείγματος ενισχύει το συμπέρασμα ότι τα συγκρινόμενα σχέδια ή υποδείγματα που δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη την ίδια συνολική εντύπωση (βλ. απόφαση Κινητήρας εσωτερικής καύσεως, σκέψη 25 ανωτέρω, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
34 Εν προκειμένω, στη σκέψη 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως το τμήμα προσφυγών θεωρεί ότι, μολονότι υπάρχουν ορισμένα στοιχεία τα οποία πρέπει να έχει ένα ανοιχτήρι για να επιτελεί τη λειτουργία του, ο βαθμός ελευθερίας που διαθέτει ο δημιουργός ενός τέτοιου προϊόντος παραμένει μεγάλος. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι ένα ανοιχτήρι πρέπει κατ’ ανάγκη να περιλαμβάνει μέρη όπως η σπειροειδής αρίδα που εισέρχεται και στερεώνεται μέσα στον φελλό, μια λαβή για να είναι σταθερό το εργαλείο, έναν ή δύο μοχλούς για τη στήριξη του εργαλείου στον λαιμό της φιάλης, και μία μικρή λεπίδα για να κόψει το καψύλιο που καλύπτει τον φελλό, δεν αποκλείει να σχεδιαστούν τα μέρη αυτά και να συναρμολογηθούν με διάφορους τρόπους, διατηρώντας τη λειτουργικότητά τους. Για παράδειγμα, το τμήμα προσφυγών πρόσθεσε ότι η μικρή λεπίδα μπορεί να τοποθετηθεί τόσο στη μία άκρη του εργαλείου όσο και στην άλλη και ότι η λαβή μπορεί να έχει διάφορα σχήματα και διαφορετικό μήκος και πλάτος χωρίς να εξουδετερώνεται η λειτουργικότητα και η καταλληλότητα του εργαλείου.
35 Η εκτίμηση αυτή δεν αμφισβητείται από την προσφεύγουσα. Προβάλλει ότι τα δομικά χαρακτηριστικά των ανοιχτηριών αυτού του είδους έχουν καθοριστεί και επιβληθεί από τη λειτουργία που επιτελούν, καθώς και από τις ανάγκες αυτών για τους οποίους προορίζονται, οι οποίοι είναι, κατά τη γνώμη της, οι επαγγελματίες του κλάδου των ξενοδοχείων και οι ιδιοκτήτες κάβας ποτών. Ειδικότερα, από τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την τεχνική λειτουργία του εργαλείου, δηλαδή τη σπειροειδή αρίδα, τους δύο μοχλούς, τη λαβή και τη μικρή λεπίδα, μόνον τα δύο τελευταία μπορούν να σχεδιαστούν διαφορετικά. Εξάλλου, όσον αφορά τη λεπίδα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι κάθε άλλη θέση της επί της λαβής ανοιχτηριών αυτού του είδους θα την καθιστούσε, τελικώς, αναποτελεσματική, αντιλειτουργική και επικίνδυνη. Επομένως, το περιθώριο ελευθερίας του δημιουργού ενός ανοιχτηριού με διπλό μοχλό είναι μικρό.
36 Συναφώς, πρέπει να τονιστεί ότι είναι, βεβαίως, αληθές ότι ορισμένα στοιχεία των ανοιχτηριών με μοχλό είναι ουσιώδη και πρέπει να υπάρχουν σε κάθε ανοιχτήρι αυτού του είδους για να μπορεί αυτό να επιτελεί τη λειτουργία του. Ωστόσο, όπως ορθώς προέβαλαν το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα, οι λειτουργικής φύσεως περιορισμοί όσον αφορά την ύπαρξη ορισμένων στοιχείων σε ένα ανοιχτήρι με μοχλό δεν μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη μορφή και τη γενική του εικόνα (βλ., συναφώς, απόφαση Αναπαράσταση ρολογιού, σκέψη 24 ανωτέρω, σκέψη 118), δεδομένου ότι οι μόνοι τεχνικοί περιορισμοί που τίθενται είναι οι διαστάσεις του μοχλού, είτε αυτός αποτελείται από ένα μέρος είτε από δύο, η ύπαρξη εγκοπών στη μία άκρη του, καθώς και η θέση της αρίδας και η απόστασή της από τον μοχλό. Έτσι, ειδικότερα, η λαβή, η οποία, όπως ορθώς επισήμανε το τμήμα προσφυγών, αποτελεί το κεντρικό και το μεγαλύτερο στοιχείο του ανοιχτηριού, μπορεί να λάβει διάφορα σχήματα και να έχει ποικίλες διαστάσεις και η μικρή λεπίδα μπορεί να τοποθετηθεί σε διαφορετικές θέσεις.
37 Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τον φάκελο ενώπιον του ΓΕΕΑ που διαβιβάστηκε στο Γενικό Δικαστήριο, υπάρχουν σχέδια ή υποδείγματα για ανοιχτήρια με μοχλό σε ποικίλα σχήματα και διαμορφώσεις, τα οποία διαφέρουν από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Για παράδειγμα, παρατηρείται, πρώτον, ότι διαπιστώνονται διαφορές ως προς τις διαστάσεις και το σχήμα της λαβής, η οποία μπορεί να είναι ευθεία ή καμπύλη, στρογγυλεμένη ή ορθογώνια, και ως προς το ορατό μέρος των λοιπών στοιχείων του ανοιχτηριού τα οποία μπορούν να συμπτυχθούν μέσα στη λαβή. Υφίστανται επίσης διαφορές όσον αφορά την ύπαρξη ανοιχτηριού μπύρας ή μικρής λεπίδας και τη θέση που βρίσκονται αυτά. Συναφώς, διαπιστώνεται ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να στηρίζουν τον ισχυρισμό της ότι η τοποθέτηση της μικρής λεπίδας σε άλλο μέρος της λαβής θα την καθιστούσε μη λειτουργική και ίσως και επικίνδυνη.
38 Κατά συνέπεια ο σχεδιασμός και η μορφή της λαβής καθώς και η θέση των ανωτέρω στοιχείων δεν υπαγορεύονται από λειτουργικές ανάγκες. Επομένως, η ύπαρξη τεχνικών περιορισμών δεν καθορίζει το γενικό σχήμα του ανοιχτηριού, το οποίο μπορεί να διαφέρει σημαντικά.
39 Επομένως, το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε, κατ’ ουσίαν, στη σκέψη 19 της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι το περιθώριο δημιουργικής ελευθερίας του σχεδιαστή ενός ανοιχτηριού ήταν μεγάλο.
Ως προς τη σύγκριση της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη
40 Κατά το τμήμα προσφυγών, η συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν διαφέρει από εκείνη που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα λόγω, κατ’ ουσίαν, των ομοιοτήτων στο σχήμα, στη θέση και στο μέγεθος των διαφόρων στοιχείων του ανοιχτηριού.
41 Το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι η συνολική εντύπωση που δημιουργείται στον ενημερωμένο χρήστη καθορίζεται κυρίως από το σχήμα της λαβής καθώς και από τη θέση ορισμένων στοιχείων του ανοιχτηριού. Το τμήμα προσφυγών πρόσθεσε ότι, λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών των ανοιχτηριών αυτού του είδους, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι συμπτύσσονται και τοποθετούνται στην τσέπη, ο σχεδιασμός και το σχήμα της λαβής ασκούν καθοριστική επίδραση στη συνολική εντύπωση που δημιουργούν.
42 Η εκτίμηση αμφισβητείται από την προσφεύγουσα. Καταρχάς, προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι, εξετάζοντας τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα όπως φαίνονται όταν είναι κλειστά και όχι όπως φαίνονται όταν είναι ανοιχτά ή όταν χρησιμοποιούνται, υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως. Στη συνέχεια, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, κατά τη χρήση του εργαλείου, παρατηρούνται διαφορές στη λαβή, στη λεπίδα, στη σπειροειδή αρίδα και στον διπλό μοχλό. Έτσι, η προσφεύγουσα υποβάλλει λεπτομερή ανάλυση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, υποστηρίζοντας ότι τα χαρακτηριστικά τους δεν ταυτίζονται και ότι, επομένως, η συνολική εντύπωση που δημιουργούν, εάν εξεταστούν όπως φαίνονται ανοιχτά, διαφέρει.
43 Πρώτον, πρέπει να τονιστεί ότι η αιτίαση κατά την οποία το τμήμα προσφυγών ανέλυσε εσφαλμένα τη γενική εξωτερική εμφάνιση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων διότι τα εξέτασε μόνον όπως είναι κλειστά πηγάζει από εσφαλμένη ερμηνεία της προσβαλλομένης αποφάσεως. Συγκεκριμένα, από την εν λόγω απόφαση προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών αναφέρθηκε παρεμπιπτόντως, από το σημείο 21, στοιχείο α΄, στη σκέψη 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο υπό εξέταση προϊόν όπως φαίνεται όταν είναι κλειστό και αυτό μόνο για να στηρίξει την άποψη ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον σχεδιασμό των λαβών που απεικονίζουν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, τα οποία αφήνουν ορατά τα ίδια μέρη της αρίδας και του μοχλού όταν είναι κλειστά. Κατά τα λοιπά, πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι, όπως προκύπτει από τη σκέψη 5 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα ακυρώσεων έκρινε ότι οι πολυάριθμες ομοιότητες μεταξύ των δύο σχεδίων ή υποδειγμάτων παρατηρούνταν εξίσου είτε τα εργαλεία ήταν κλειστά είτε ανοιχτά. Η προσφεύγουσα δεν αμφισβήτησε το συμπέρασμα αυτό ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Κατά τη νομολογία, οσάκις το τμήμα προσφυγών επικυρώνει την απόφαση του πρωτοβάθμιου τμήματος του ΓΕΕΑ στο σύνολό της, η απόφαση αυτή του τμήματος ακυρώσεως καθώς και το σκεπτικό της αποτελούν τμήμα του πλαισίου εντός του οποίου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, πλαισίου που είναι γνωστό στους διαδίκους και παρέχει στο δικαστήριο τη δυνατότητα να ασκήσει πλήρως τον έλεγχο νομιμότητας όσον αφορά τη βασιμότητα της εκτιμήσεως του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος [βλ., συναφώς, αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2011, T‑246/10, Industrias Francisco Ivars κατά ΓΕΕΑ — Motive (Μηχανικός μειωτήρας στροφών), που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 20, και της 22ας Μαΐου 2012, T‑179/11, Sport Eybl & Sports Experts κατά ΓΕΕΑ — Seven (SEVEN SUMMITS), σκέψη 50]. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, αντίθετα προς όσα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών κατά την εκτίμηση των ομοιοτήτων μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, όπως και το τμήμα ακυρώσεων, εξέτασε το εργαλείο τόσο κλειστό όσο και ανοιχτό.
44 Συναφώς, επισημαίνεται, πρώτον, ότι το μήκος της λαβής του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος είναι ελαφρώς μόνο μικρότερο από το μήκος της λαβής του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος και ότι στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δεν παρατηρείται καμία σημαντική διαφορά όσον αφορά τις συνολικές διαστάσεις τους, τις αναλογίες και τη διάταξη των διαφόρων στοιχείων γύρω από τη λαβή είτε είναι κλειστά είτε ανοιχτά. Η προτεινόμενη από την προσφεύγουσα απευθείας σύγκριση των δειγμάτων των πραγματικών προϊόντων που περιλαμβάνεται στον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάστηκε στο Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί να αναιρέσει τη διαπίστωση αυτή.
45 Εξάλλου, εάν έπρεπε να ληφθεί υπόψη, όπως ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, μόνον η συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα δύο σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη όταν χρησιμοποιεί το επίμαχο προϊόν, δηλαδή όταν αυτό είναι ανοιχτό, πρέπει να επισημανθεί ότι, κατά τη χρήση του, η οποία αρχίζει με το άνοιγμά του, ο χρήστης κρατά πάντα το ανοιχτήρι στο χέρι του. Επομένως, για τον σκοπό της εκτίμησης της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, πρέπει να θεωρηθεί ότι ο ενημερωμένος χρήστης, όταν χρησιμοποιεί τα ανοιχτήρια που αντιστοιχούν στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο προορίζονται, θα βλέπει πάντοτε ένα πολύ μικρό τμήμα τους, που αποτελείται, κατ’ ουσίαν, από τον διπλό μοχλό και το ανοιχτήρι της μπύρας που είναι ενσωματωμένο σ’ αυτόν καθώς και τη μικρή λεπίδα και τη σπειροειδή αρίδα. Όμως, στην περίπτωση αυτή, ο εν λόγω χρήστης δεν θα διακρίνει τις λεπτομέρειες των προϊόντων που απεικονίζονται στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, τις οποίες επικαλείται η προσφεύγουσα, και, ως εκ τούτου, οι λεπτομέρειες αυτές θα επηρεάσουν ελάχιστα μόνον τον τρόπο με τον οποίο ο χρήστης προσλαμβάνει τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα (βλ., συναφώς, απόφαση Αναπαράσταση ρολογιού, σκέψη 24 ανωτέρω, σκέψεις 133 και 134).
46 Υπό τις συνθήκες αυτές, δεδομένου ότι, όπως έχει διευκρινιστεί από τη νομολογία, η εκτίμηση πρέπει να αφορά τη συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το σχέδιο ή υπόδειγμα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιείται το προϊόν που απεικονίζει το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα (βλ., συναφώς, αποφάσεις Εξοπλισμός επικοινωνιών, σκέψη 23 ανωτέρω, σκέψη 66, και Αναπαράσταση ρολογιού, σκέψη 29 ανωτέρω, σκέψη 78), δεν μπορεί να προσαφθεί στο τμήμα προσφυγών, ενόψει των χαρακτηριστικών των ανοιχτηριών με μοχλό τα οποία έχουν σχεδιαστεί ακριβώς για να είναι πτυσσόμενα, ότι έλαβε υπόψη τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στον ενημερωμένο χρήστη όταν τα αντίστοιχα ανοιχτήρια είναι κλειστά. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τον φάκελο ενώπιον του ΓΕΕΑ που διαβιβάστηκε στο Γενικό Δικαστήριο, στον οικείο βιομηχανικό τομέα, τα επίμαχα προϊόντα αναπαριστώνται κυρίως, και συνήθως αποκλειστικά, κλειστά, διότι αυτή είναι κατά κανόνα η βασική θέση κάθε ανοιχτηριού με μοχλό. Συγκεκριμένα, μόνον όταν βρίσκεται στη θέση αυτή μπορεί να γίνει αντιληπτή η συνολική μορφή του σχεδίου ή υποδείγματος που το απεικονίζει.
47 Δεύτερον, πρέπει να τονιστεί ότι οι διαφορές μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, τις οποίες τονίζει η προσφεύγουσα και οι οποίες προϋποθέτουν εξέταση των απεικονιζόμενων από αυτά προϊόντων σε ανοιχτή θέση, είναι είτε αλυσιτελείς είτε αμελητέες. Το ίδιο ισχύει για τις λειτουργικές λεπτομέρειες που προβάλλει η προσφεύγουσα, οι οποίες δεν είναι αρκετά σημαντικές ώστε να επηρεάσουν τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα.
48 Πρώτον, όσον αφορά τη λαβή, είναι αληθές, όπως το επισημαίνει και το τμήμα προσφυγών στη σκέψη 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι υφίσταται διαφορά μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων όσον αφορά ιδίως τον σχεδιασμό της εσωτερικής πλευράς της, η οποία, στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, έχει μικρές κοιλότητες ενώ, στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, είναι λεία. Ωστόσο, η σημασία της διαφοράς αυτής δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, δεδομένου ότι, αφενός, η καμπυλότητα της λαβής του προϊόντος που απεικονίζει το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και εκείνη του προϊόντος που απεικονίζει το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι πολύ παρόμοιες, αν και η πρώτη είναι λιγότερο έντονη, και, αφετέρου, η διάταξη των διαφόρων στοιχείων γύρω από τη λαβή είναι όμοια στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, όπως επίσης όμοιο είναι και το τμήμα τους που παραμένει ορατό όταν η λαβή είναι κλειστή. Επομένως, διαπιστώνεται ότι η ελαφρώς διαφορετική σχεδίαση της λαβής του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορεί, όπως ορθώς επισήμανε το τμήμα προσφυγών, να αντισταθμίσει τις διαπιστωθείσες ομοιότητες και δεν αρκεί για να προσδώσει ατομικό χαρακτήρα στο εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα.
49 Δεύτερον, όσον αφορά τη μικρή λεπίδα, αντίθετα προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, επιβάλλεται η διαπίστωση, πρώτον, ότι από τη σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν προκύπτει ότι η μικρή λεπίδα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος είναι, κατ’ ουσίαν, μικρότερη ή λιγότερο ορατή, ή έχει διαφορετικό σχήμα, από εκείνη του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Ακολούθως, όσον αφορά την κοφτερή πλευρά της λεπίδας, αρκεί η επισήμανση ότι από τις εικόνες του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος δεν προκύπτει σαφώς ότι η λεπίδα που απεικονίζεται εκεί είναι λεία ή, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι οδοντωτή. Αντιθέτως, όπως παρατηρεί η προσφεύγουσα, από την εξέταση των δειγμάτων πραγματικών προϊόντων τα οποία κατέθεσε η προσφεύγουσα στον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάστηκε στο Γενικό Δικαστήριο, προκύπτει ότι η μικρή λεπίδα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος δεν είναι καθόλου λεία, αλλά διαθέτει, όπως και η λεπίδα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, πλευρική οδόντωση στην κοφτερή πλευρά της. Εν πάση περιπτώσει, δεν παρατηρείται καμία σημαντική διαφορά μεταξύ των λεπίδων των προϊόντων που απεικονίζουν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα.
50 Τρίτον, όσον αφορά τις σπειροειδείς αρίδες των προϊόντων που απεικονίζουν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι υπάρχει, αφενός, διαφορά χρώματος μεταξύ τους και, αφετέρου, διαφορά όσον αφορά το υλικό από το οποίο αποτελούνται ή με το οποίο επικαλύπτονται. Κατά την προσφεύγουσα, οι διαφορές αυτές προκύπτουν επίσης από τη σύγκριση των δειγμάτων των πραγματικών προϊόντων τα οποία κατέθεσε στον φάκελο του ΓΕΕΑ που διαβιβάστηκε στο Γενικό Δικαστήριο. Συναφώς, πρέπει να τονιστεί ότι το γεγονός ότι η αρίδα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος απεικονίζεται με μαύρο χρώμα, ενώ η αρίδα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος είναι σε άσπρο χρώμα, δεν έχει σημασία, δεδομένου ότι δεν διεκδικείται κανένα χρώμα για το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα (βλ., συναφώς, απόφαση Αναπαράσταση ρολογιού, σκέψη 29 ανωτέρω, σκέψη 82). Εν πάση περιπτώσει, παρατηρείται ότι, αντίθετα προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, από τη σύγκριση των δειγμάτων των πραγματικών προϊόντων προκύπτει ότι το χρώμα της αρίδας είναι μαύρο τόσο στο προϊόν που αντιστοιχεί στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα όσο και στο προϊόν που αντιστοιχεί στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Το ίδιο ισχύει όσον αφορά το υλικό από το οποίο φέρονται να είναι κατασκευασμένα ή με το οποίο επικαλύπτονται οι δύο αρίδες.
51 Τέταρτον, όσον αφορά τον διπλό μοχλό, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι διαφορές στα τελειώματα των δύο εγκοπών στήριξης που επικαλείται η προσφεύγουσα δεν προκύπτουν με σαφήνεια από τη σύγκριση των εικόνων των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Εν πάση περιπτώσει, οι διαφορές είναι τόσο ανεπαίσθητες ώστε θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές μόνο μετά από λεπτομερέστατο και εμπεριστατωμένο τεχνικό έλεγχο των δύο πραγματικών προϊόντων —ο οποίος όμως δεν αντιστοιχεί, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 22 ανωτέρω, σε αυτόν που πραγματοποιεί ο ενημερωμένος χρήστης. Όσον αφορά τη διαφορά στην εμφάνιση της επιφάνειας των δύο μοχλών, η οποία είναι λεία στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα ενώ στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει αυλακώσεις, πρέπει να τονιστεί ότι η απουσία διακοσμητικών στοιχείων στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν επηρεάζει σημαντικά τη συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη και ότι τούτο δεν αρκεί από μόνο του για να προσδώσει έναν ατομικό χαρακτήρα στο εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα.
52 Πέμπτον, όσον αφορά τις αντιξοότητες ή τις δυσκολίες χρήσης που σχετίζονται με τη λαβή, τη μικρή λεπίδα, την αρίδα και τον διπλό μοχλό του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος οι οποίες υποτίθεται ότι επιλύθηκαν με τον σχεδιασμό του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, πρέπει να τονιστεί ότι, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι το γεγονός αυτό αποδείχθηκε, οι εν λόγω αντιξοότητες ή οι δυσκολίες χρήσης δεν ασκούν επιρροή στην απόδειξη του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Συγκεκριμένα, ο ατομικός χαρακτήρας ενός σχεδίου ή υποδείγματος εκτιμάται, κατά το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002, συγκρίνοντας τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν στον ενημερωμένο χρήστη τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα και συνεκτιμώντας τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού. Επομένως, το κριτήριο που επικαλείται η προσφεύγουσα, το οποίο αφορά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες χρήσης του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος οι οποίες υποτίθεται ότι επιλύθηκαν με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, δεν περιλαμβάνεται στα κριτήρια που μπορούν να ληφθούν υπόψη για τους σκοπούς της εκτιμήσεως του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος. Κατά τα λοιπά, όπως προκύπτει από τα άρθρα 1 και 3 του κανονισμού 6/2002, το δίκαιο των σχεδίων ή υποδειγμάτων προστατεύει την εμφάνιση ενός προϊόντος και όχι τον σχεδιασμό των τρόπων χρήσης ή λειτουργίας του. Τέλος, και εν πάση περιπτώσει, παρατηρείται, αφενός, ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την επιχειρηματολογία της και, αφετέρου, ότι δεν μπορεί εν προκειμένω να εξαχθεί κανένα συμπέρασμα σχετικά με τις ιδιότητες χρήσης ή λειτουργίας των προϊόντων που απεικονίζουν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα από την απλή σύγκρισή τους.
53 Οι λοιπές διαφορές που προβάλλει η προσφεύγουσα όσον αφορά ορισμένα χαρακτηριστικά του λειτουργικού μέρους της λαβής, της μικρής λεπίδας, του ανοιχτηριού για μπύρες, της περιοχής στερέωσης της σπειροειδούς αρίδας καθώς και της λεγόμενης περιοχής ανοίγματος, είναι ασήμαντες στη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα. Συγκεκριμένα, οι διαφορές αυτές δεν είναι αρκετά έντονες για να διαφοροποιήσουν τα δύο εργαλεία στην αντίληψη που έχει γι’ αυτά ο ενημερωμένος χρήστης, ο οποίος, όπως διευκρινίστηκε στη σκέψη 22 ανωτέρω, δεν θα υπερβεί ένα ορισμένο επίπεδο ελέγχου και λεπτομέρειας.
54 Συνεπώς, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας, στη σκέψη 26 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν δημιουργούσαν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη και συμπεραίνοντας ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε ατομικό χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002.
55 Βάσει των προεκτεθέντων η προσφυγή κρίνεται εξ ολοκλήρου απορριπτέα.
Επί των δικαστικών εξόδων
56 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα.
57 Επειδή η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με τα αιτήματα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει την El Hogar Perfecto del Siglo XXI, SL στα δικαστικά έξοδα.
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 21 Νοεμβρίου 2013.
(υπογραφές)