Προσφυγή-αγωγή της 5ης Νοεμβρίου 2008 - Alisei κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-481/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Alisei ONG (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sciaudone, R. Sciandone και S. Gobbato, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 19ης Αυγούστου 2008 (rif. AIDCO/G2/ML V D (2008) - 8449),

να υποχρεώσει την Επιτροπή στην αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστη,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, μη κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα της διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και ανθρωπιστικής βοήθειας, βάλλει κατά της απόφασης της Επιτροπής, η οποία επιβεβαίωσε το σύννομο της κινηθείσας τον Ιούνιο του 2006 διαδικασίας, που αποσκοπούσε στον λογιστικό έλεγχο μιας σειράς συμβάσεων που συνήφθησαν με την προσφεύγουσα, και της συνακόλουθης αναστολής των πληρωμών. Η Επιτροπή απέστειλε, επιπλέον, την τελική έκθεση της Ernst & Young, ενημερώνοντας την προσφεύγουσα για το ότι αυτή η έκθεση ήταν μια αξιόπιστη τεχνική βάση για τις συνέπειες που έπρεπε να επακολουθήσουν, ιδίως δε για την κίνηση της διαδικασίας ανάκτησης για συνολικό ποσό 4 750 121 ευρώ.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει:

παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της επιμέλειας στη διοικητική δράση, στο βαθμό που η προσφεύγουσα είχε εμπλακεί σε διοικητική διαδικασία της οποίας η φύση και ο τρόπος διεξαγωγής είναι απολύτως καθορισμένοι και, στη συνέχεια, ανακάλυψε ότι η διαδικασία αυτή είχε, στην πραγματικότητα, χαρακτηριστικά (από άποψη σκοπού και διεξαγωγής) πολύ διαφορετικά από εκείνα που είχαν αρχικώς γνωστοποιηθεί. Πιο συγκεκριμένα, η καθής-εναγόμενη (στο εξής: καθής) υπέχει ευθύνη, καθόσον αρχικά αποφάσισε να κινήσει διαδικασία λογιστικού ελέγχου μέσω χρηματοοικονομικού ελέγχου, ενώ στη συνέχεια δέχθηκε τα συμπεράσματα που προέκυψαν από διαφορετική μορφή ελέγχου, γνωστή ως "διαδικασία φιλικού διακανονισμού", για την οποία η προσφεύγουσα ουδέποτε ενημερώθηκε,

παράβαση των κανόνων περί παραγραφής, στον βαθμό που η απόφαση διατάσσει την ανάκτηση αδιακρίτως ποσών που δεν μπορούν να ανακτηθούν λόγω της παραγραφής της περί ανακτήσεώς τους απαιτήσεως της καθής.

Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης προσβολή των δικαιωμάτων της άμυνας και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

Τέλος, η προσφεύγουσα ζητεί να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία την οποία υπέστη.

____________