Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 września 2014 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hof van beroep te Antwerpen – Belgia) – Provincie Antwerpen przeciwko Belgacom NV van publiek recht (C‑256/13), Mobistar NV (C‑264/13)
(Sprawy połączone C-256/13 i C-264/13)1
(Odesłanie prejudycjalne – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Dyrektywa 2002/20/WE – Artykuł 6 – Wymogi związane z ogólnym zezwoleniem i prawami użytkowania radiowych częstotliwości i numerów oraz szczegółowe obowiązki – Artykuł 13 – Opłaty za prawa użytkowania i prawa instalowania urządzeń – Przepisy lokalne zobowiązujące przedsiębiorstwa do zapłaty podatku od gruntów przeznaczonych pod działalność gospodarczą)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hof van beroep te Antwerpen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Provincie Antwerpen
Strony pozwane: Belgacom NV van publiek recht (C‑256/13), Mobistar NV (C‑264/13)
Sentencja
Artykuły 6 i 13 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby operatorzy udostępniający sieci lub świadczący usługi w zakresie łączności elektronicznej byli opodatkowani, ze względu na istnienie na nieruchomości publicznej lub prywatnej masztów, słupów lub anten radiotelefonii komórkowej koniecznych do ich działalności, ogólnym podatkiem od gruntów przeznaczonych pod działalność gospodarczą.
____________1 Dz.U. C 207 z 20.7.2013.