Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2012 r. - Western Digital i Western Digital Ireland przeciwko Komisji
(Sprawa T-60/12)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Western Digital Corp. (Dover, Delaware, Stany Zjednoczone) i Western Digital Ireland, Ltd (Grand Cayman, Wyspy Kajmańskie) (przedstawiciele: F. González Díaz, adwokat, R. Patel, Solicitor i P. Stuart, Barrister)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
nakazanie stronie pozwanej przedstawienia kwestionariuszy, jakie wysłała ona do osób trzecich w pierwszej i drugiej fazie swego dochodzenia w przedmiocie planowanego przejęcia przez Seagate działalności Samsung Electronics Co. Ltd w dziedzinie produkcji twardych dysków;
nakazanie stronie pozwanej udzielenia dostępu do jej akt zgromadzonych w sprawie transakcji Seagate/Samsung przed zgłoszeniem i po zgłoszeniu koncentracji, w tym w szczególności dostępu do nieobjętych klauzulą poufności wersji wszelkiej korespondencji i zapisów rozmów między Seagate, Samsungiem i Komisją, prowadzonych do dnia zgłoszenia, jak również wszelkiej wewnętrznej korespondencji Komisji - zarówno w sprawie Seagate/Samsung, jak i Western Digital Ireland/Viviti Technologies - dotyczącej kwestii pierwszeństwa obu tych transakcji;
stwierdzenie nieważności art. 2 i 3 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 23 listopada 2011 r. w sprawie COMP/M.6203 - Western Digital Ireland/Viviti Technologies, w sprawie postępowania na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 oraz - w zakresie, w jakim okaże się to konieczne - art. 1 tej decyzji;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
Po pierwsze skarżące zarzucają, że zaskarżona decyzja jest wadliwa z powodu ustanowienia lub zastosowania tzw. "reguły pierwszeństwa", ponieważ:
Komisja nie posiadała kompetencji do ustanowienia reguły pierwszeństwa na podstawie dnia zgłoszenia;
zasada pierwszeństwa jest niezgodna z prawem i narusza ogólne zasady słuszności i dobrej administracji;
Komisja naruszyła uzasadnione oczekiwania skarżących, co do tego, że koncentracja będzie oceniona jako koncentracja "5 do 4"
Komisja poprzez nieproporcjonalne żądania udzielenia informacji poprzedzające zgłoszenie, naruszając zasady dobrej administracji, słuszności, proporcjonalności i niedyskryminacji, faktycznie pozbawiła skarżące możliwości, aby koncentracja była pierwszą zgłoszoną koncentracją.
Po drugie skarżące zarzucają, że zaskarżona decyzja jest wadliwa ze względu na to, że skarżącym były pozbawione możliwości skorzystania z przysługującego im prawa do obrony, ponieważ:
skarżącym nie umożliwiono odparcia argumentów twierdzeń i domniemań, które są przedmiotem zaskarżonej decyzji, lecz nie były przedmiotem pisma w sprawie przedstawienia zarzutów;
skarżącym nie umożliwiono przeanalizowania danych i informacji mających znaczenie dla sprawy, do których miała dostęp Komisja.
Po trzecie skarżące zarzucają, że pozwana w zaskarżonej decyzji narusza prawo i opiera się na dowodach zawierających błędy dotyczące stanu faktycznego, niewiarygodnych i, które nie mogą stanowić poparcia dla wniosków wyciągniętych na ich podstawie oraz opartych na naruszeniach prawa.
Po czwarte skarżące zarzucają, że zaskarżona decyzja narusza podstawową zasadę prawa UE, ponieważ nakłada nieproporcjonalne środki zaradcze.
____________1 - Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24, s. 1, polskie wydanie specjalne: rozdział 8, tom 3, s. 40-61)