Sprawa C‑326/14

Verein für Konsumenteninformation

przeciwko

A1 Telekom Austria AG

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Oberster Gerichtshof)

Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2002/22/WE – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Prawa użytkowników – Prawo abonentów do wycofania się z umowy bez ponoszenia kar – Zmiana opłat wynikająca z warunków umowy – Podwyższenie opłaty w przypadku podwyższenia cen konsumpcyjnych

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 26 listopada 2015 r.

Zbliżanie ustawodawstw – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Usługa powszechna i prawa użytkowników – Dyrektywa 2002/22 – Prawo abonentów do wycofania się z umowy bez ponoszenia kar w wypadku modyfikacji umowy – Pojęcie modyfikacji – Zmiana opłat – Wyłączenie – Warunki

(dyrektywa 2002/22 Parlamentu Europejskiego i Rady, zmieniona dyrektywą 2009/136, art. 20 ust. 2)

Artykuł 20 ust. 2 dyrektywy 2002/22 w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej), zmienionej dyrektywą 2009/136, należy interpretować w ten sposób, że zmiana opłat za świadczenie usług związanych z sieciami lub usług łączności elektronicznej, następująca na podstawie postanowienia o waloryzacji opłat, które jest zawarte w ogólnych warunkach umów stosowanych przez przedsiębiorstwo świadczące te usługi i które przewiduje, że taka waloryzacja jest zależna od obiektywnego wskaźnika cen konsumpcyjnych ustalonego przez instytucję publiczną, nie stanowi zmiany warunków umowy w rozumieniu tego przepisu, uprawniającej abonenta do wycofania się z umowy bez ponoszenia kar.

W istocie prawodawca Unii uznał, iż przedsiębiorstwa świadczące usługi łączności elektronicznej mogą mieć uzasadniony interes w tym, aby zmienić ceny i opłaty za swoje usługi. W tym względzie waloryzacja opłat przewidziana w ten sposób w umowie, w zakresie, w jakim jest oparta na jasnej, precyzyjnej i publicznie dostępnej metodzie indeksowania i wynika z decyzji oraz mechanizmów należących do sfery publicznej, nie może stawiać użytkowników końcowych w sytuacji umownej innej niż ta wynikająca z umowy, której treść jest określona przez ogólne warunki zawierające sporne postanowienie. W konsekwencji, jeżeli zmiana opłat została dokonana w taki sposób, nie można uznać jej za zmianę warunków umowy w rozumieniu art. 20 ust. 2 dyrektywy 2002/22.

(por. pkt 25, 27–29; sentencja)