Υπόθεση T‑51/14
Τσεχική Δημοκρατία
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«Σύστημα των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προτύπων — Κανονισμός (ΕΕ) 1151/2012 — Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως της ονομασίας “pomazánkové máslo” (βούτυρο για επάλειψη) ως εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προτύπου — Αμοιβαία σχέση με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 για τον καθορισμό των προϋποθέσεων χρησιμοποιήσεως της ονομασίας πωλήσεως “βούτυρο”»
Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 12ης Μαΐου 2015
1. Γεωργία — Ενιαίες νομοθεσίες — Σύστημα των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προτύπων (EΠΙΠ) — Κανονισμός 1151/2012 — Καταχώριση στο μητρώο των ΕΠΙΠ της ονομασίας προϊόντος ή τροφίμου — Προϋπόθεση — Τήρηση των καθορισθεισών από τον νομοθέτη της Ένωσης προϋποθέσεων εμπορίας
(Κανονισμός 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 3· κανονισμός 1234/2007 του Συμβουλίου)
2. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Ερμηνεία — Μέθοδοι — Γραμματική, συστηματική, ιστορική και τελεολογική ερμηνεία — Συνεκτίμηση του σκοπού και της όλης οικονομίας της επίμαχης πράξεως
1. Οι διατάξεις του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 1151/2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, σύμφωνα με τις οποίες ο κανονισμός αυτός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών διατάξεων της Ένωσης που αφορούν τη διάθεση προϊόντων στην αγορά και, ειδικότερα, την ενιαία κοινή οργάνωση των αγορών και την επισήμανση των τροφίμων, πρέπει να γίνουν αντιληπτές υπό την έννοια ότι ονομασία μπορεί να καταχωριστεί στο μητρώο των ΕΠΙΠ μόνον υπό την προϋπόθεση ότι πληροί τις προϋποθέσεις εμπορίας, οι οποίες καθορίζονται στον κανονισμό 1234/2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ»).
Στο πλαίσιο αυτό, το οποίο χαρακτηρίζεται από τη σημασία την οποία αποδίδει ο Ευρωπαίος νομοθέτης στην εναρμόνιση της χρήσεως των εμπορικών ονομασιών των γεωργικών προϊόντων για τη διασφάλιση του ανταγωνισμού και την προστασία των καταναλωτών, δεν μπορεί να γίνει δεκτή ερμηνεία σύμφωνα με την οποία οι κανονισμοί 1234/2007 και 1151/2012 συνιστούν εναλλακτικούς τρόπους καταχωρίσεως των ονομασιών γεωργικών προϊόντων, καθόσον θα είχε ως αποτέλεσμα κράτος μέλος να μπορεί να χρησιμοποιήσει το σύστημα των ΕΠΙΠ για να καταστρατηγήσει τους σχετικούς με τα πρότυπα εμπορίας κανόνες τους οποίους θέτει ο κανονισμός 1234/2007 και, αν υποτεθεί ότι το επίμαχο προϊόν μπορεί να τεθεί σε εμπορία, να του χορηγήσει αδικαιολόγητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή.
Επίσης, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο η συλλογιστική αυτή έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της πρακτικής αποτελεσματικότητας του κανονισμού 1151/2012 επιβάλλοντας συμπληρωματική διαδικασία και περιορίζοντας την ελκυστικότητα του χαρακτηρισμού ΕΠΙΠ. Συγκεκριμένα, οι δύο κανονισμοί έχουν εν μέρει διαφορετικούς σκοπούς και προβλέπουν διαφορετικές προϋποθέσεις. Προς τα ανωτέρω συνάδει το ότι, στις γενικές προϋποθέσεις εμπορίας των γεωργικών προϊόντων, τις οποίες προβλέπει ο κανονισμός 1234/2007, προστίθεται η συγκεκριμένη και διαφορετική διαδικασία την οποία προβλέπει ο κανονισμός 1151/2012, με σκοπό να διασφαλισθεί στους καταναλωτές ότι ορισμένα γεωργικά προϊόντα διαθέτουν δικαίως χαρακτηριστικά τα οποία τους προσδίδουν αξία.
(βλ. σκέψεις 30, 35, 41, 50)
2. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 34)