Wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 28 maja 2013 r. – Al Matri przeciwko Radzie
(sprawa T‑200/11)
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji – Zamrożenie funduszy – Brak podstawy prawnej
1. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji – Zamrożenie funduszy osób biorących udział w sprzeniewierzeniu państwowych środków finansowych oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z nimi powiązanych – Decyzja wpisująca się w kontekst znany zainteresowanemu umożliwiająca mu zrozumienie zakresu podjętego wobec niego środka – Dopuszczalność zwięzłego uzasadnienia – Granice – Uzasadnienie niemogące sprowadzać się do sformułowania ogólnego i stereotypowego [art. 296 TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 41 ust. 2 lit. c); decyzja Rady 2011/79] (por. pkt 29–35)
2. Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji – Zamrożenie funduszy osób biorących udział w sprzeniewierzeniu państwowych środków finansowych oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z nimi powiązanych – Zamrożenie funduszy w związku z praniem pieniędzy wprowadzone decyzją wykonawczą – Pokrywanie się ze sobą pojęć sprzeniewierzenia państwowych środków finansowych i prania pieniędzy – Brak – Domniemanie istnienia koniecznego związku między czynami polegającymi na praniu pieniędzy popełnionymi przez członków rodziny przywódców państwa a sprzeniewierzeniem państwowych środków finansowych – Brak – Brak podstawy prawnej decyzji wykonawczej – Stwierdzenie nieważności (decyzje Rady: 2011/72, art. 1 ust. 1; 2011/79) (por. pkt 41–50, 61–64, 66, 69)
3. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji – Zamrożenie funduszy osób biorących udział w sprzeniewierzeniu państwowych środków finansowych oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów z nimi powiązanych – Ocena zgodności z prawem w oparciu o informacje dostępne w momencie wydania decyzji (decyzja Rady 2011/79) (por. pkt 72)
4. Postępowanie sądowe – Decyzja zastępująca w toku postępowania zaskarżoną decyzję – Nowa okoliczność – Rozszerzenie wstępnie przedstawionych żądań i zarzutów (regulamin postępowania przed Sądem, art. 48 § 2) (por. pkt 80)
5. Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Pojęcie – Skarga mogąca przynieść korzyść skarżącemu – Interes, który powinien trwać do ogłoszenia orzeczenia sądowego – Bezskuteczność zaskarżonego aktu w trakcie postępowania – Utrata interesu prawnego skarżącego – Umorzenie postępowania (art. 263 TFUE; decyzja Rady 2011/79) (por. pkt 83)
6. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji – Stwierdzenie nieważności w dwóch różnych momentach dwóch aktów zawierających identyczne środki ograniczające – Ryzyko poważnego naruszenia pewności prawa – Utrzymanie w mocy skutków pierwszego z tych aktów do momentu skuteczności stwierdzenia nieważności drugiego (art. 264 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 60; rozporządzenie Rady nr 101/2011; decyzja Rady 2011/79) (por. pkt 86–89)
Przedmiot
| Żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji wykonawczej Rady 2011/79/WPZiB z dnia 4 lutego 2011 r. w sprawie wykonania decyzji 2011/72/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji (Dz.U. L 31, s. 40.), po drugie, rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011 z dnia 4 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji (Dz.U. L 31, s. 1.), oraz po trzecie, decyzji Rady 2012/50/WPZiB z dnia 27 stycznia 2012 r. w sprawie zmiany decyzji 2011/72 (Dz.U. L 27, s. 11) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego |
Sentencja
1) | | Stwierdza się nieważność decyzji wykonawczej Rady 2011/79/WPZiB z dnia 4 lutego 2011 r. w sprawie wykonania decyzji 2011/72/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011 z dnia 4 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji w zakresie, w jakim dotyczą Faheda Mohameda Sakhera Al Matriego. |
2) | | Skutki decyzji wykonawczej 2011/79 względem Faheda Mohameda Sakhera Al Matriego pozostają w mocy do dnia, gdy skuteczne stanie się stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr 101/2011 w zakresie, w jakim dotyczy ono Faheda Mohameda Sakhera Al Matriego. |
3) | | W pozostałym zakresie postępowanie należy umorzyć. |
4) | | Rada Unii Europejskiej pokrywa, oprócz swoich własnych kosztów, również koszty Faheda Mohameda Sakhera Al Matriego. |
5) | | Komisja Europejska i Republika Tunezyjska ponoszą swoje własne koszty. |