Language of document : ECLI:EU:T:2021:536

Sprawa T163/20 DEP

Isopix SA

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

 Postanowienie Sądu (czwarta izba) z dnia 7 września 2021 r.

Postępowanie – Ustalenie kosztów

1.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Pojęcie – Niezbędne wydatki poniesione przez strony – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 140 lit. b)]

(zob. pkt 20, 22, 23)

2.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Honoraria, które strony winne są swoim adwokatom – Ustalenie wysokości honorariów, które mogą zostać zwrócone przez stronę ponoszącą koszty – Ustalenie dokonane na podstawie precyzyjnych wskazówek dostarczonych przez wnioskodawcę lub w ich braku na podstawie rygorystycznej oceny przez sąd Unii

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 140 lit. b)]

(zob. pkt 21, 32, 33)

3.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Udział kilku adwokatów – Brak wpływu – Ocena z uwzględnieniem głównie całkowitej liczby godzin pracy obiektywnie niezbędnych w związku z postępowaniem

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 140 lit. b)]

(zob. pkt 36)

4.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Niezbędne wydatki poniesione przez strony – Honoraria wypłacane przez spółkę jej adwokatowi – Włączenie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę w celu ustalenia kosztów – Znaczenie sporu z punktu widzenia prawa Unii i zawiłości sprawy – Czynniki istotne dla dokonania oceny

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 140 lit. b)]

(zob. pkt 40–42)

5.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Niezbędne wydatki poniesione przez strony – Koszty przesyłki kurierskiej poniesione w celu utworzenia konta e-Curia – Wyłączenie

[regulamin postępowania przed Sądem, art. 140 lit. b)]

(zob. pkt 61–63)

Streszczenie

Skarżąca, Isopix SA, wniosła skargę, w której domagała się przede wszystkim stwierdzenia nieważności dwóch aktów Parlamentu Europejskiego, na mocy których odrzucono jej ofertę złożoną w ramach przetargu i udzielono zamówienia publicznego, którego dotyczył przetarg, innemu oferentowi.

W następstwie dwóch wniosków skarżącej o zastosowanie środków tymczasowych prezes Sądu postanowił w istocie w dniu 25 maja 2020 r.(1). zawiesić wykonanie jednego z tych dwóch aktów do czasu wydania orzeczenia kończącego postępowanie główne.

Jednakże w związku z unieważnieniem przez Parlament przedmiotowego postępowania w sprawie udzielenia zamówienia publicznego Sąd orzekł w dniu 29 października 2020 r.(2), że postępowanie w sprawie skargi skarżącej należy umorzyć. Jednocześnie Sąd obciążył Parlament jego własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach postępowania głównego i przeprowadzonych postępowań w przedmiocie środków tymczasowych.

Ponieważ strony nie doszły do porozumienia w sprawie wysokości kosztów podlegających zwrotowi, skarżąca złożyła do Sądu wniosek o ustalenie kosztów(3).

W niniejszym postanowieniu Sąd ustalił łączną kwotę kosztów, jakie Parlament powinien zwrócić skarżącej. Sąd po raz pierwszy wypowiedział się w przedmiocie niektórych kwestii dotyczących ustalenia kosztów podlegających zwrotowi w toczącym się przed nim postępowaniu(4).

Ocena Sądu

Na wstępie Sąd przypomniał, że w przypadku kosztów podlegających zwrotowi, które są ograniczone do niezbędnych wydatków poniesionych w związku z postępowaniem, musi on dokonać swobodnej oceny okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa Unii, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy, jakiego wymagało postępowanie sporne od uczestniczących w nim pełnomocników lub doradców oraz interesy ekonomiczne, jakie strony miały w tym sporze.

W pierwszej kolejności Sąd zauważył, że w niniejszej sprawie znaczenie sporu z punktu widzenia prawa Unii było znikome, gdyż postępowanie główne i postępowania w przedmiocie zastosowania środków tymczasowych nie dotyczyły nowych ani szczególnie złożonych kwestii. Ich analiza również nie miała znaczenia dla rozwoju prawa Unii. Okoliczność, że prezes Sądu rzadko postanawia o zawieszeniu wykonania aktu wydanego przez instytucję Unii, sama w sobie nie przesądza o szczególnym znaczeniu sprawy z punktu widzenia prawa Unii.

Co więcej, nietypowy charakter, jaki według skarżącej mają wspomniane orzeczenia w przedmiocie środków tymczasowych, oznacza jedynie, że uzyskanie zawieszenia wykonania aktu instytucji Unii jest trudniejsze niż uzyskanie oddalenia wniosku o zawieszenie; okoliczność ta niekoniecznie jednak powoduje trudności po stronie prawników skarżącej pod względem nakładu pracy lub złożoności kwestii prawnych podniesionych w przedmiotowych sprawach.

Ponadto nawet gdyby prawnicy skarżącej musieli pracować w napiętych terminach, nie wpływa to ani na nakład ich pracy, ani złożoność podniesionych kwestii prawnych.

W drugiej kolejności Sąd orzekł, że koszty przesyłek kurierskich poniesione przez skarżącą w celu przesłania do sekretariatu Sądu dokumentów niezbędnych do utworzenia konta e-Curia nie mogą zostać uznane za niezbędne dla potrzeb postępowania głównego (T‑163/20) i postępowania w przedmiocie środka tymczasowego (T‑163/20 R). Sąd zwrócił uwagę, że utworzenie takiego konta jest w szczególności uzależnione od posiadania przez pełnomocników lub adwokatów lub radców prawnych uprawnień do występowania przed sądem krajowym. Konto e-Curia jest otwierane na nazwisko adwokata lub radcy prawnego, którzy o to wystąpili i którzy mogą korzystać z niego w odniesieniu do każdej sprawy, obecnej lub przyszłej, wniesionej do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W przedmiotowej sprawie skarżąca mogła przesłać do sekretariatu Sądu dokumenty niezbędne do zakończenia procesu tworzenia konta e-Curia już po złożeniu skargi i wniosku o zastosowanie środków tymczasowych. W warunkach korzystania z aplikacji e-Curia(5) przewidziano bowiem specjalną procedurę umożliwiającą tymczasowe utworzenie konta e-Curia w celu składania pism procesowych do Sądu. W związku z tym jeżeli przedstawiciel nie podjął w stosownym czasie czynności niezbędnych do jego utworzenia przed upływem terminu wyznaczonego na wniesienie do Sądu pisma procesowego, ma on możliwość utworzenia tymczasowo konta w celu złożenia tego pisma. W związku tym aby utworzenie konta zostało zatwierdzone przez sekretariat Sądu, przedstawiciel powinien doręczyć dokumenty wymagane do zakończenia procesu tworzenia konta w terminie 10 dni od złożenia pisma procesowego przez e-Curia.


1      Postanowienie z dnia 25 maja 2020 r., Isopix/Parlament (T‑163/20 R i T‑163/20 RII, niepublikowane, EU:T:2020:215).


2      Postanowienie z dnia 29 października 2020 r., Isopix/Parlament (T‑163/20, niepublikowane, EU:T:2020:527).


3      Na podstawie art. 170 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem.


4      W rozumieniu art. 140 lit. b) regulaminu postępowania przed Sądem


5      Przyjęte przez sekretarza Sądu w szczególności na podstawie art. 8 decyzji Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie składania i doręczania pism procesowych za pośrednictwem aplikacji e-Curia (Dz.U. 2018, L 240, s. 72).