Προσφυγή της 3ης Ιουλίου 2018 – de Volksbank κατά SRB

(Υπόθεση T-406/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: de Volksbank NV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: M. van Loopik, A. Kleinhout, A. ter Haar και T. Waterbolk, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 12ης Απριλίου 2018, για τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2018 (SRB/ES/SRF/2018/3)·

επικουρικώς, να ακυρώσει την προαναφερθείσα προσβαλλόμενη απόφαση και να κρίνει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό 2015/63 της Επιτροπής (στο εξής: κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός)¹ μερικώς ή ολικώς ανεφάρμοστο, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ·

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το SRB στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 103, παράγραφος 2, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ² , του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014³ και του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού, καθόσον το SRB χρησιμοποίησε μη συγκρίσιμα δεδομένα προκειμένου να καθορίσει τις καθαρές υποχρεώσεις της προσφεύγουσας.

Από το γράμμα και τους σκοπούς του άρθρου 103, παράγραφος 2, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014 προκύπτει ότι το SRB πρέπει να χρησιμοποιεί δεδομένα από το ίδιο χρονικό σημείο ή διάστημα προκειμένου να υπολογίσει τις καθαρές υποχρεώσεις σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις.

Από το γράμμα και τους σκοπούς του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού, υπό το πρίσμα της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού 806/2014, προκύπτει ότι το SRB πρέπει να χρησιμοποιεί συγκρίσιμα δεδομένα προκειμένου να εξασφαλίζεται δίκαιος υπολογισμός της συνεισφοράς με βάση το προφίλ κινδύνου της τράπεζας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, επικουρικώς σε σχέση με τον πρώτο λόγο, παράβαση του άρθρου 103, παράγραφοι 2 και 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του άρθρου 290 ΣΛΕΕ, διότι ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός, όπως εφαρμόστηκε από το SRB στην προσβαλλόμενη απόφαση, υπερβαίνει την εντολή που δόθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με αποτέλεσμα να καταστεί ανεφάρμοστος, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ.

Σε αντίθεση με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός συμπληρώνει ουσιώδη στοιχεία της οδηγίας 2014/59/ΕΕ.

Εάν το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού μπορούν να ερμηνευθούν μόνον υπό την έννοια ότι το SRB πρέπει να χρησιμοποιεί μη συγκρίσιμα δεδομένα, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός συνάδει συνολικώς προς το γράμμα και τους σκοπούς της οδηγίας 2014/59/ΕΕ.

Καθόσον ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός θεσπίζει κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της βασικής ετήσιας συνεισφοράς, ο εν λόγω κανονισμός υπερβαίνει το περιεχόμενο της εντολής που δόθηκε δυνάμει του άρθρου 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον το SRB δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη τις καλυπτόμενες καταθέσεις της προσφεύγουσας.

Η μέθοδος υπολογισμού του SRB είναι ακατάλληλη για την επίτευξη των σκοπών της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, του κανονισμού 806/2014 και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού.

Η μέθοδος υπολογισμού του SRB βαίνει επίσης πέραν του ορίου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων από τη νομοθεσία σκοπών.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθόσον το SRB δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη τις καλυπτόμενες καταθέσεις της προσφεύγουσας.

Η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να προβλέψει την ερμηνεία που προσέδωσε το SRB στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον το SRB δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη τις καλυπτόμενες καταθέσεις της προσφεύγουσας.

Η προσφεύγουσα πρέπει να καταβάλει σημαντικά υψηλότερη συνεισφορά στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης σε σύγκριση με άλλες τράπεζες με το ίδιο ή παρόμοιο μέγεθος και προφίλ κινδύνου.

____________

¹ Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

² Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

³ Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014 , περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).