Sprawa T‑748/21
(publikacja fragmentów)
Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd i in.
przeciwko
Komisji Europejskiej
Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 21 czerwca 2023 r.
Dumping – Rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Chin na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej wysyłanych z Tajlandii – Dochodzenie w sprawie obejścia środków – Obejście – Artykuł 13 rozporządzenia (UE) 2016/1036 – Wystarczające dowody – Oczywisty błąd w ocenie – Obowiązek uzasadnienia
1. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Wszczęcie dochodzenia – Warunki – Wystarczający charakter informacji zawartych we wniosku – Obowiązki spoczywające na Komisji przy ocenie tych informacji – Zakres
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 5 ust. 2, 3, art. 13 ust. 1, 3)
(zob. pkt 27–34, 100–102)
2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Uznanie przysługujące instytucjom – Kontrola sądowa – Granice
(zob. pkt 35)
3. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Pojęcie – Zmiana w strukturze handlu między krajami trzecimi a Unią – Istotne elementy
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 44–51)
4. Postępowanie sądowe – Podnoszenie nowych zarzutów w toku postępowania – Warunki – Zarzut oparty na okolicznościach podniesionych w toku postępowania – Brak – Rozszerzenie istniejącego zarzutu – Brak rozszerzenia – Niedopuszczalność
(regulamin postępowania przed Sądem, art. 84 § 1)
(zob. pkt 54, 55, 58)
5. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Pojęcie – Wymóg dotyczący zastąpienia przywozu z państwa podlegającego cłu antydumpingowemu przez przywóz z państwa obejścia – Brak
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 61)
6. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Ustalenie obejścia – Ciężar dowodu – Ustalenie istnienia obejścia na podstawie łańcucha poszlak – Dopuszczalność
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 64–66, 100)
7. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Pojęcie – Utrzymanie skutków naprawczych ceł antydumpingowych w zakresie cen i/lub ilości produktów podobnych – Kryteria alternatywne
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 74)
8. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Obejście – Pojęcie – Istnienie dumpingu w związku z normalną wartością ustaloną wcześniej dla produktów podobnych – Ustalenie wartości normalnej – Uwzględnienie wartości normalnej uprzednio ustalonej dla jednego produktu wśród produktów objętych dochodzeniem – Dopuszczalność – Warunki
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 86–95)
9. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Rozporządzenie wykonawcze rozszerzające cło antydumpingowe – Stosowanie w celu utrzymania skutków naprawczych ceł antydumpingowych w zakresie cen i/lub ilości produktów podobnych
(art. 296 TFUE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1036, art. 13 ust. 1)
(zob. pkt 105–111, 121–133)
Streszczenie
W ramach polityki ochrony handlu Unii Europejskiej Rada przyjęła w 2009 r. rozporządzenie nr 925/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej pochodzących z Armenii, Brazylii i Chińskiej Republiki Ludowej(1).
Owe środki antydumpingowe zostały przedłużone wobec Chińskiej Republiki Ludowej rozporządzeniem wykonawczym Komisji 2015/2384(2). Wspomniane środki zostały rozszerzone na inne rodzaje folii aluminiowej przez rozporządzenie wykonawcze Komisji 2017/271(3).
W 2020 r. w następstwie wniosku złożonego przez anonimowego użytkownika Komisja wszczęła dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia tych środków antydumpingowych, w wyniku którego przyjęła rozporządzenie wykonawcze 2021/1474(4) rozszerzające te środki na przywóz niektórych rodzajów folii aluminiowej (zwanych dalej „produktami objętymi postępowaniem”(5)) wysyłanych z Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajlandii.
Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd, Dingheng New Materials Co., Ltd oraz Thai Ding Li New Materials Co., Ltd należą do grupy Dingsheng, chińskiej grupy spółek mających siedziby w różnych krajach, działającej w sektorze produkcji wyrobów z aluminium, również w Tajlandii. Wniosły one skargę o stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego 2021/1474, zarzucając Komisji w szczególności to, że uwzględniła twierdzenia zawarte we wniosku w celu wszczęcia dochodzenia, nie upewniwszy się, że dysponowała wystarczającymi informacjami z punktu widzenia wymogów rozporządzenia 2016/1036(6).
Sąd oddalił skargę, wyjaśniając przy tej okazji wartość informacji uzasadniających wszczęcie dochodzenia w sprawie obejścia środków.
Ocena Sądu
Na wstępie Sąd przypomniał, że zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego dla stwierdzenia występowania obejścia środków wymagane jest spełnienie czterech warunków. Po pierwsze, konieczna jest zmiana struktury handlu między państwami trzecimi a Unią lub między poszczególnymi przedsiębiorcami w kraju, którego dotyczy środek, a Unią. Po drugie, zmiana ta ma wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem. Po trzecie, muszą istnieć dowody na to, że przemysł Unii poniósł szkodę lub że skutki naprawcze cła antydumpingowego zostały osłabione w odniesieniu do cen lub ilości produktów podobnych. Po czwarte, muszą także istnieć dowody dumpingu w stosunku do normalnych wartości ustalonych wcześniej dla produktów podobnych.
Ponadto zgodnie z art. 5 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, które ma zastosowanie również w dochodzeniu w sprawie obejścia środków(7), Komisja bada w możliwym zakresie dokładność i adekwatność materiału dowodowego dostarczonego we wniosku w celu ustalenia, czy informacje te są wystarczające do wszczęcia dochodzenia.
W tym względzie Sąd podkreślił, że ilość i jakość dowodów koniecznych do spełnienia kryterium wystarczającego charakteru dla wszczęcia dochodzenia różnią się od tych, które są niezbędne do ostatecznego ustalenia istnienia obejścia środków antydumpingowych. Nie jest zatem wymagane, aby wniosek zawierał analizę ewentualnych dostarczonych informacji ani by informacje te stanowiły niepodważalny dowód istnienia podnoszonych okoliczności faktycznych. Ponadto wystarczający charakter wspomnianych informacji zależy od okoliczności każdej sprawy i w konsekwencji powinien być oceniany odrębnie dla każdego przypadku.
W świetle tych rozważań Sąd oddalił przede wszystkim zarzut oparty na braku we wniosku wystarczających dowodów, aby wykazać zmianę struktury handlu.
W tej kwestii Sąd zauważył, że ów pierwszy warunek został sformułowany w sposób bardzo ogólny, co w konsekwencji pozostawia instytucjom Unii szeroki zakres uznania przy określaniu jego charakteru i cech.
W niniejszej sprawie, w pierwszej kolejności, z wniosku wynika, że w latach 2017–2019 przywóz folii aluminiowej do Unii z Tajlandii znacznie wzrósł. Tymczasem, chociaż przywóz ten nie ograniczał się do produktów objętych postępowaniem, było prawdopodobne, że udział tego przywozu we wspomnianym wzroście był równie wysoki. W związku z tym, ponieważ nałożenie cła antydumpingowego może opierać się na ryzyku obejścia w zakresie, w jakim jest ono rzeczywiste, a nie tylko hipotetyczne, Komisja mogła uznać, że takie ryzyko istniało w chwili wszczęcia dochodzenia. W drugiej kolejności wniosek zawierał dane statystyczne dotyczące przywozu do Tajlandii w okresie od 2015 r. do 2019 r. surowca niezbędnego do produkcji produktu objętego postępowaniem z Chin. Tymczasem dane te wskazują na wzrost wielkości przywozu w całym tym okresie, w związku z czym Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie, uznając w świetle tych elementów, że przywóz ten mógł wspierać produkcję rozpatrywanych produktów w Tajlandii w celu ich późniejszego wywozu do Unii z obejściem cła antydumpingowego nałożonego na wywóz tych produktów z Chin.
W trzeciej kolejności skarżące bezskutecznie twierdzą, że nie zostało wykazane, iż wywóz z Chin do Unii został zastąpiony wywozem z Tajlandii. Sąd zaważył bowiem, że zastąpienie przywozu pochodzącego z państwa objętego cłem antydumpingowym przywozem z państwa obejścia nie znajduje się wśród warunków, które należy spełnić, aby wykazać istnienie obejścia środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
W czwartej i ostatniej kolejności, pomimo że Komisja nie wykazała, iż zebrała bardziej szczegółowe dane dotyczące okresu 2019–2020, Sąd uznał, że nie była do tego zobowiązana, ponieważ wniosek zawierał wystarczające dowody, aby stwierdzić istnienie obejścia oraz znaczących operacji montażu produktu objętego postępowaniem w Tajlandii.
Następnie Sąd oddalił zarzut oparty na braku we wniosku wystarczających dowodów dotyczących trzeciego warunku, a mianowicie osłabienia skutków naprawczych cła pierwotnego, ponieważ wniosek nie zawierał wystarczających informacji dotyczących obliczenia ceny niewyrządzającej szkody.
W tej kwestii Sąd zauważył, że z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wynika, iż osłabienie skutków naprawczych można ustalić albo na podstawie ceny produktów podobnych, albo na podstawie ilości takich produktów, przy czym oba parametry są alternatywne. Wynika z tego, że w niniejszej sprawie Komisja miała prawo odnieść się wyłącznie do parametru dotyczącego ilości przywożonych produktów podobnych, bez konieczności odniesienia się również do cen takich produktów.
Wreszcie Sąd oddalił zarzut oparty na braku we wniosku wystarczających dowodów dotyczących czwartego warunku, a mianowicie istnienia dumpingu w związku z wartością normalną ustaloną uprzednio dla produktów podobnych.
Jeżeli chodzi o ustalenie wartości normalnej, to z wniosku wynika, że wykazanie istnienia dumpingu opierało się na danych wykorzystanych w ramach rozporządzenia wykonawczego 2015/2384 w związku z wygaśnięciem środków. Wynika z tego, że wniosek uwzględnił wartość normalną ustaloną wcześniej dla jednego produktu, o którym mowa w tym rozporządzeniu.
Otóż, z jednej strony, rozporządzenie podstawowe nie wymaga, w przypadku gdy produkt objęty postępowaniem zawiera kilka typów produktów, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, aby wniosek zawierał informacje dotyczące wszystkich tych typów produktów. Z art. 13 ust. 1 i 3 tego rozporządzenia wynika raczej, że Komisja ma podstawy, by uznać, iż dysponuje informacjami wystarczającymi do uzasadnienia wszczęcia dochodzenia, jeżeli dowody, którymi dysponuje, mogą wykazać istnienie dumpingu w odniesieniu do produktu jako całości, a nie tylko nieznaczącej podkategorii tego samego produktu. Ponieważ skarżące nie twierdziły, że produkt, o którym mowa w rozporządzeniu wykonawczym 2015/2384, stanowi nieznaczącą podkategorię produktów objętych postępowaniem, Komisja mogła słusznie stwierdzić, że dowody dotyczące dumpingu tego produktu były wystarczające, aby uzasadnić wszczęcie dochodzenia.
Z drugiej strony, produkty objęte postępowaniem należy uznać za podobne do produktu, o którym mowa w rozporządzeniu wykonawczym 2015/2384. Wynika z tego, że uwzględnienie we wniosku wartości normalnej ustalonej wcześniej dla jednego produktu, o którym mowa w rozporządzeniu wykonawczym 2015/2384, jest zgodne z art. 13 rozporządzenia podstawowego.
Jeżeli chodzi o ustalenie ceny eksportowej, to pomimo że została ona ustalona w odniesieniu do szerokiej gamy produktów, które nie ograniczają się do produktów objętych postępowaniem, Sąd stwierdził, że w każdym razie z powyższej analizy wynika, iż Komisja mogła, nie popełniając przy tym oczywistego błędu w ocenie, stwierdzić, że wniosek zawierał wystarczające dowody, oceniane jako całość, i oprzeć się na łańcuchu zgodnych poszlak w celu podjęcia decyzji o wszczęciu dochodzenia antydumpingowego.
Z uwagi na powyższe rozważania Sąd oddalił skargę skarżących w całości.