Αίτηση αναιρέσεως της 16ης Φεβρουαρίου 2012 κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 7 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-44/05 RENV, Strack κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-65/12 Ρ)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Guido Strack (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει στο σύνολό της την από 7 Δεκεμβρίου 2011 απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) στην υπόθεση F-44/05 RENV∙

βάσει του αιτήματος που διατύπωσε ο αναιρεσείων στο σημείο 1 του τίτλου A.4 του από 21 Φεβρουαρίου 2011 του εγγράφου του στην υπόθεση F-44/05 RENV και αιτιολόγησε στις αιτιολογικές σκέψεις 78 έως 85 του προαναφερθέντος εγγράφου, να καταδικάσει την αντίδικο κατ' αναίρεση στην καταβολή αποζημιώσεως ύψους τουλάχιστον 2 500 ευρώ λόγω της υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ∙

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

1.    Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αφορά προσβολή της αρχής του φυσικού δικαστή, του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως περί των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), του άρθρου 47, παράγραφος 2, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης) και του άρθρου 4, παράγραφος 4, του Παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Συναφώς, ο αναιρεσείων διατείνεται ότι η εκδίκαση της υποθέσεως είχε ανατεθεί αρχικώς σε άλλο τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) και ότι δεν υπήρχε η απαραίτητη νομική βάση για τη μεταγενέστερη παραπομπή της υποθέσεως σε άλλο τμήμα.

2.    Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αφορά παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, του Παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου καθώς και του άρθρου 73 του Κανονισμού διαδικασίας του ΔΔΔ

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται, συναφώς, ότι, όσον αφορά το αίτημα που διατύπωσε στο πλαίσιο της κύριας δίκης όχι στο εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο αλλά σε μεταγενέστερο δικονομικό έγγραφο, δεν είναι δυνατό να εκδοθεί ξεχωριστή διάταξη περί παραπομπής ελλείψει αυτοτέλειας και δυνατότητας διαχωρισμού.

3.    Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αφορά παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, του Παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου καθώς και του άρθρου 73 του κανονισμού διαδικασίας του ΔΔΔ

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επιπλέον ότι η ένδικη διαφορά πηγάζει από την υπαλληλική σχέση, γεγονός από το οποίο συνάγεται ότι αρμόδιο είναι, κατά το άρθρο 1 του Παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου, το ΔΔΔ.

4.    Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αφορά παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και του άρθρου 47 του Χάρτη.

Τέλος, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι το ΔΔΔ προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεώς του και την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως λόγω του τρόπου κατά τον οποίο διεξήχθη η διαδικασία και ότι του επιφύλαξε άδικη μεταχείριση.

____________