Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 18 lutego 2009 r. w sprawie F-70/07 Luigi Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 27 kwietnia 2009 r. przez Luigiego Marcuccia

(Sprawa T-166/09 P)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie, w całości i bez żadnego wyjątku, postanowienia z dnia 18 lutego 2009 r., wydanego przez pierwszą izbę Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-70/07 Marcuccio przeciwko Komisji (zwanej dalej: "rozpatrywaną sprawą");

stwierdzenie, że skarga w pierwszej instancji, w przedmiocie której wydano zaskarżone postanowienie, była dopuszczalna w całości i bez żadnego wyjątku;

w razie potrzeby, stwierdzenie, że Sąd do spraw Służby Publicznej dopuścił się błędu co do prawa, ponieważ zakwalifikował pewne żądania sformułowane w dokumencie wszczynającym postępowanie w pierwszej instancji, w rozpatrywanej sprawie, jako "" demande de taxation des dépens" (sic, pkt 16 zaskarżonego postanowienia);

o ile to konieczne, stwierdzenie, że Sąd do spraw Służby Publicznej był właściwy w zakresie wydania rozstrzygnięcia, jako sąd pierwszego stopnia, w przedmiocie wszystkich żądań wnoszącego odwołanie (zwanych dalej "żądaniami") w rozpatrywanej sprawie; ponadto

tytułem głównym :

uwzględnienie wszystkich i bez żadnego wyjątku żądań wnoszącego odwołanie przedstawionych w pierwszej instancji, które należy rozumieć jako wyraźnie powtórzone dla potrzeb wszelkich skutków prawnych;

zasądzenie od strony pozwanej na rzecz wnoszącego odwołanie wszystkich kosztów, jakie ten poniósł i które odnoszą się zarówno do postępowania w pierwszej instancji, jak i do postępowania w sprawie niniejszego odwołania; albo

pomocniczo :

skierowanie rozpatrywanej sprawy do Sądu do spraw Służby Publicznej, rozpoznającej w innym składzie, celem ponownego rozstrzygnięcia tej sprawy.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty na poparcie swoich żądań:

niezgodność z prawem częściowego odesłania rozpatrywanej sprawy do Sądu Pierwszej Instancji, w szczególności w zakresie błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 90 Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym") oraz całkowity brak uzasadnienia;

naruszenie błędna wykładnia i błędne zastosowania zasady du juge préconstitué de par la loi, jak również art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą");

niezgodność z prawem odrzucenia wniosków poza tymi, w przedmiocie których Sąd do spraw Służby Publicznej uznał się za niewłaściwy, z uzasadnieniem, że są niedopuszczalne, w szczególności z powodu błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 90 regulaminu pracowniczego oraz pojęcia wniosku o naprawienie szkody accessoire à wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji instytucji wspólnotowej, jak również całkowity brak uzasadnienia i dénaturation des faits;

naruszenia procedury mogące poważnie szkodzić interesom wnoszącego odwołanie, ze względu na niedochowanie obowiązku nieuwzględnienia treści aktu, o którym mowa w pkt 11 zaskarżonego postanowienia w zakresie, w jakim został przedstawiony z przekroczeniem terminu, jak również ze względu na wezwanie stron do przedstawienia dokumentów nadzwyczajnych, załączonych następnie do akt sprawy w ramach postępowania w pierwszej instancji, mogących poważnie szkodzić interesom wnoszącego odwołanie;

naruszenie zasad rzetelnego procesu sądowego, o którym mowa w art. 6 europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i w art. 47 Karty.

____________