Sprawa T‑15/11
Sina Bank
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Skarga o stwierdzenie nieważności – Obowiązek uzasadnienia
Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 11 grudnia 2012 r. II‑0000
Streszczenie – Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 11 grudnia 2012 r.
1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Akty podlegające zaskarżeniu – Pojęcie – Akty wywołujące wiążące skutki prawne – Akt o charakterze czysto informacyjnym – Wyłączenie
(art. 263 TFUE)
2. Postępowanie sądowe – Bezwzględne przeszkody procesowe – Badanie z urzędu przez sąd – Uprawnienia dyskrecjonalne – Granice
(regulamin postępowania przed Sądem, art. 113)
3. Zarzut niezgodności z prawem – Charakter incydentalny – Skarżący posiadający prawo wszczęcia skargi o stwierdzenie nieważności aktu będącego przedmiotem zarzutu, lecz, który nie skorzystał z tego prawa – Brak możliwości incydentalnego powołania tej niezgodności z prawem
(art. 277 TFUE)
4. Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Zarzuty powołane na poparcie zarzutu niezgodności z prawem niepodniesione w skardze – Niedopuszczalność zarzutu
(art. 263 TFUE, 277 TFUE; regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1 lit. c))
5. Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Konwalidacja braku uzasadnienia w trakcie postępowania spornego – Niedopuszczalność
(art. 296 TFUE)
6. Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Decyzja o zamrożeniu funduszy – Obowiązek uzasadnienia – Zakres
(art. 215 ust. 2 TFUE; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, zmieniona decyzją Rady 2010/644/WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b), art. 24 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 961/2010, art. 16 ust. 2 lit. a), art. 36 ust. 3)
7. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia i decyzji w sprawie środków ograniczających wobec Iranu – Skuteczność stwierdzenia nieważności rozporządzenia po upływie terminu na wniesienie odwołania lub od daty jego oddalenia – Zastosowanie tego terminu do skuteczności stwierdzenia nieważności decyzji
(art. 264 akapit drugi TFUE, art. 280 TFUE; statut Trybunału, art. 56 akapit pierwszy, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, zmieniona decyzją Rady 2010/644/WPZiB, rozporządzenie Rady nr 961/2010)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 30)
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 41)
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 43)
4. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 46)
5. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 56, 62, 74)
6. Aby można było uznać, iż Rada prawidłowo dopełniła obowiązku uzasadnienia aktu nakładającego środki ograniczające wobec osób, podmiotów lub organów, powinna ona była wskazać elementy faktyczne i prawne, od których zależy prawne uzasadnienie środka, oraz względy, jakie doprowadziły do jego przyjęcia. Wynika stąd, że co do zasady uzasadnienie tego rodzaju aktu powinno dotyczyć nie tylko prawnych kryteriów stosowania środków ograniczających, ale również szczególnych i konkretnych powodów, na podstawie których Rada uznała w ramach swoich uprawnień dyskrecjonalnych w zakresie oceny, że zainteresowana osoba powinna zostać objęta takimi środkami.
W szczególności, jeżeli chodzi o środki przyjęte na podstawie art. 20 ust. 1 lit. b) decyzji 2010/413 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i art. 16 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu, indywidualne i szczegółowe powody, które Rada zobowiązana jest przedstawić na mocy art. 24 ust. 3 decyzji 2010/413 i art. 36 ust. 3 rozporządzenia nr 961/2010, to powody leżące u podstaw podjęcia decyzji o umieszczeniu danych osób, podmiotów i organów w wykazach adresatów środków ograniczających, czyli, w zależności od przypadku, zaangażowanie w działania bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania w zakresie rozprzestrzeniania broni jądrowej albo, w przypadku podmiotów należących do wspomnianych osób, podmiotów i organów kontrolowanych przez nie lub działających w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, powody stwierdzenia, że kryterium pozostawania w ich posiadaniu, pod ich kontrolą, działania w ich imieniu lub pod ich kierownictwem zostało spełnione.
Tym samym przyjęty przez Radę środek w postaci zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych można uznać za wystarczająco uzasadniony tylko w przypadku wskazania przez Radę elementów faktycznych i prawnych, które skłoniły ją do uznania, w zależności od przypadku, że zainteresowana osoba, zainteresowany podmiot lub organ byli zaangażowani w działania bezpośrednio związane z działaniami lub wspierali działania w zakresie rozprzestrzeniania broni jądrowej oraz że owa osoba, ów podmiot lub organ należeli do, pozostawali pod kontrolą lub działali w imieniu lub pod kierownictwem osoby, podmiotu lub organu zaangażowanego w działania bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania w zakresie rozprzestrzeniania broni jądrowej.
(por. pkt 66–69)
7. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 84–89)