Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή της Eridania Sadam S.P.A. και λοιπών κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2004

(Υπόθεση Τ-386/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Οι Eridania Sadam S.p.A. κ.λπ., εκπροσωπούμενες από τους Gualtiero Pittalis, Ivano Vigliotti, Gian Michele Roberti, Paolo Ziotti και Alessandra Franchi, δικηγόρους, άσκησαν στις 27 Σεπτεμβρίου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

-    να ακυρώσει το άρθρο 1, στοιχείο δ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1216/2004 της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2004, που καθορίζει, για την περίοδο εμπορίας 2004/2005, τις παράγωγες τιμές παρεμβάσεως της λευκής ζάχαρης για όλες τις ζώνες της Ιταλίας·

-    επικουρικώς, να κρίνει, δυνάμει του άρθρου 241 ΕΚ, παράνομο και ανεφάρμοστο το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1260/2001 του Συμβουλίου, στο μέτρο που δεν επιτρέπει στην Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη εισαγωγών με μηδενικό δασμό και μη υποκειμένων σε ποσόστωση κατά τον καθορισμό της παράγωγης τιμής παρεμβάσεως·

-    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:

Με την παρούσα προσφυγή, οι εταιρίες Eridania Sadam S.p.A., Itália Zuccheri S.p.A., Zuccherificio del Molise S.p.A., Cooperativa Produttori Bieticoli a.r.l. (CO.PRO.B) και Società Fondiaria Romagnola S.p.A. (SFIR) προσβάλλουν, δυνάμει του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΚ, τον κανονισμό (ΕΚ) 1216/2004 της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2004, για καθορισμό, για την περίοδο εμπορίας 2004/2005, τις παράγωγες τιμές παρεμβάσεως της λευκής ζάχαρης (ΕΕΕΕ L 232 της 1ης Ιουλίου 2004, σ. 25).

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι από πολλές απόψεις ασυμβίβαστος με τη βασική ρύθμιση που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο με τον κανονισμό (ΕΚ) 1260/2001 της 19ης Ιουνίου 2001. Ειδικότερα, ισχυρίζονται ότι ο εν λόγω κανονισμός εσφαλμένως χαρακτηρίζει την Ιταλία ως "ελλειματική ζώνη" όσον αφορά τον εφοδιασμό της σε ζάχαρη και εφαρμόζει, κατά συνέπεια, στο κράτος αυτό τους κανόνες των παράγωγων τιμών παρεμβάσεως (καθεστώς "περιφερειοποιήσεως").

Η κατάταξη αυτή, η οποία στηρίζεται, κατά τη γνώμη των προσφευγουσών, σε μη ορθή ανάλυση της οικονομικής καταστάσεως, προξενεί βλάβη στις προσφεύγουσες, καθόσον η θέσπιση παράγωγων τιμών συνεπάγεται αύξηση του κόστους παραγωγής που βαρύνει τις βιομηχανίες ζάχαρης οι οποίες ασκούν δραστηριότητα στην Ιταλία. Ειδικότερα, κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή παρέλειψε να συνυπολογίσει, κατά τον υπολογισμό του εγχώριου εφοδιασμού στην Ιταλία, τις ποσότητες λευκής ζάχαρης που εισάγονται με μηδενικό δασμό από τα βαλκανικά κράτη, εισαγωγές οι οποίες μεταβάλλουν σημαντικά τους όρους λειτουργίας της κοινής οργανώσεως της αγοράς, προκαλώντας σοβαρές ανισορροπίες στην αγορά αυτή οι οποίες επιτείνονται από την υπαγωγή της ιταλικής αγοράς στο καθεστώς της περιφερειοποιήσεως.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, συνεπώς, ότι το άρθρο 1, στοιχείο δ΄, του προσβαλλομένου κανονισμού στηρίζεται σε εσφαλμένη αιτιολογία και, συγχρόνως, αντιβαίνει, όσον αφορά τα αποτελέσματά του, στις κοινοτικές αρχές επί των οποίων θεμελιώνεται η Κοινή Γεωργική Πολιτική και στους κανόνες που διέπουν την κοινή οργάνωση της αγοράς της ζάχαρης, καθώς και στις αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως.

Για το ενδεχόμενο που το Πρωτοδικείο δεν θα δεχόταν τα κύρια αιτήματα της προσφυγής κατά του προσβαλλομένου κανονισμού, οι προσφεύγουσες ζητούν, επικουρικώς, από το Πρωτοδικείο να κρίνει, παρεμπιπτόντως, παράνομο και μη δυνάμενο να εφαρμοστεί το άρθρο 2 του κανονισμού 1260/2001, στο μέτρο που επιτρέπει στην Επιτροπή να μη λαμβάνει υπόψη της,κατά τον καθορισμό της παράγωγης τιμής παρεμβάσεως, την επίδραση των μη υπαγομένων σε δασμό ή σε ποσόστωση εισαγωγών στην αγορά.

____________