Αναίρεση που άσκησε στις 22 Μαρτίου 2024 η Oil company «Lukoil» PAO κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 25 Ιανουαρίου 2024 στην υπόθεση T-280/23, Lukoil κατά Κοινοβουλίου κ.λπ.
(Υπόθεση C-223/24 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Oil company «Lukoil» PAO (εκπρόσωποι: B. Lebrun, C. Alter, δικηγόροι)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Μητρώο Διαφάνειας, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει, βάσει του άρθρου 256, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη διάταξη του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 25ης Ιανουαρίου 2024, Oil company «Lukoil» PAO κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ.λπ., T-280/23 (ECLI:EU:T:2024:41), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε ως προδήλως απαράδεκτη την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε η νυν αναιρεσείουσα στις 17 Μαΐου 2023 κατά της αποφάσεως της Γραμματείας του Μητρώου Διαφάνειας Ares(2023) 1618717 της 6ης Μαρτίου 2023, με την οποία διαπιστώθηκε ότι η αναιρεσείουσα δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για εγγραφή στο Μητρώο Διαφάνειας, λόγω μη τήρησης του στοιχείου ε΄ του Κώδικα Δεοντολογίας του Μητρώου Διαφάνειας, και με την οποία η αναιρεσείουσα αποκλείσθηκε από το Μητρώο Διαφάνειας (στο εξής: Απόφαση)· και
να καταδικάσει τους αντιδίκους κατ’ αναίρεση στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους.
1. Πρώτος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Γενικό Δικαστήριο) ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η Απόφαση περί αποκλεισμού της αναιρεσείουσας από το Μητρώο Διαφάνειας κοινοποιήθηκε δεόντως.
Πρώτον, η Απόφαση, όπως κοινοποιήθηκε από τη Γραμματεία του Μητρώου Διαφάνειας (στο εξής: Γραμματεία), δεν προσδιορίζει επακριβώς τα σχετικά μέσα έννομης προστασίας, όπως ρητώς επιτάσσεται από το σημείο 7.1. (τελευταία περίοδος) του παραρτήματος III της Διοργανικής Συμφωνίας.
Επιπλέον, η Απόφαση δεν κοινοποιήθηκε στην ενδιαφερομένη (PJSC Lukoil, εγκατεστημένη στη Μόσχα) ούτε σε πρόσωπο νομίμως εξουσιοδοτημένο να παραλαμβάνει αποφάσεις νομικώς δεσμευτικές και επιβάλλουσες κυρώσεις στην εν λόγω οντότητα.
Η Απόφαση, ως εκ τούτου, δεν κοινοποιήθηκε νομοτύπως στον αποδέκτη της και, συνεπώς, δεν έχει αρχίσει η προθεσμία για άσκηση προσφυγής.
Δεύτερον, εάν ήθελε θεωρηθεί ότι η Απόφαση κοινοποιήθηκε στον αποδέκτη της (όπερ δεν ισχύει), το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο συγχέοντας την έννοια της παραλαβής της Αποφάσεως με την έννοια της δυνατότητας να ληφθεί λυσιτελώς γνώση της εν λόγω Αποφάσεως (η οποία έχει εφαρμογή εν προκειμένω). Το συμπέρασμα αυτό συνήχθη λόγω σύγχυσης μεταξύ δύο διαφορετικών συστημάτων κανόνων. Το Γενικό Δικαστήριο στηρίχθηκε σε πραγματικό περιστατικό της διαδικασίας επανεξέτασης ενώπιον της Γραμματείας, προκειμένου να αντλήσει εξ αυτού συνέπειες επί της διαδικασίας προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, και να συναγάγει εσφαλμένως ότι ο αποδέκτης ήταν σε θέση να λάβει λυσιτελώς γνώση της αποφάσεως κατά την ημερομηνία της κοινοποίησης, ήτοι στις 6 Μαρτίου 2023.
Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι μια δήλωση των συμβούλων της αναιρεσείουσας αποτελούσε αναγνώριση του ότι η απόφαση είχε όντως κοινοποιηθεί κατά την έννοια του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ενώ οι εν λόγω σύμβουλοι δεν είχαν την ικανότητα να προβούν σε τέτοια αναγνώριση εξ ονόματος της αναιρεσείουσας, η δε δήλωση αφορούσε γεγονός μη δυνάμενο να επιφέρει έννομες συνέπειες.
2. Δεύτερος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως ακολουθώντας τα επιχειρήματα των αντιδίκων κατ’ αναίρεση, καίτοι ουδείς εκ των ισχυρισμών που προέβαλαν οι αντίδικοι κατ’ αναίρεση, οι οποίοι φέρουν το βάρος αποδείξεως, δεν τεκμηριώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία προσκομισθέντα από τους εν λόγω αντιδίκους, αλλά αντιθέτως οι ισχυρισμοί τους εδράζονται αποκλειστικώς σε σκόπιμη σύγχυση των κανόνων που τυγχάνουν εφαρμογής για τον υπολογισμό των προθεσμιών, ήτοι, αφενός, των κανόνων που τυγχάνουν εφαρμογής για την αίτηση επανεξέτασης της Αποφάσεως της Γραμματείας, και, αφετέρου, των κανόνων που ισχύουν επί των προσφυγών βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ.
3. Τρίτος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραβιάζοντας την αρχή της ασφάλειας δικαίου και προσβάλλοντας τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και, ειδικότερα, το δικαίωμά της σε αποτελεσματική προσφυγή και αμερόληπτο δικαστήριο (άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) καθώς και το δικαίωμά της σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών).
____________