Language of document :

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2010 - Hit Groep BV κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-436/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hit Groep BV (Haarlem, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: G. van der Wal, G. Oosterhuis και H. Albers, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα, και ειδικότερα τα άρθρα 1, σημείο 9, στοιχείο b, 2, σημείο 9, και 4, σημείο 22, και επικουρικώς να μηδενίσει ή τουλάχιστον μειώσει κατά δίκαιη κρίση το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 2, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στρέφει την προσφυγή της κατά της απευθυνθείσας σε αυτήν αποφάσεως υπό τα στοιχεία C(2010)4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 - Προεντεταμένος χάλυβας.

Η προσφεύγουσα διατυπώνει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης, ή τουλάχιστον χωρίς αιτιολογία ή με ανεπαρκή αιτιολογία, όρισε στο άρθρο 1 της επίμαχης αποφάσεως ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 ΕΟΧ κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

Η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς για ποιον λόγο έκρινε ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και για ποιον λόγο θεώρησε ότι η προσφεύγουσα ήταν μέτοχος "καθοριστικής επιρροής" κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

Δεύτερον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης επέβαλε πρόστιμο στην προσφεύγουσα. Το γεγονός ότι με την απόφαση της 30ής Ιουνίου 2010 επιβλήθηκε πρόστιμο σε μια επιχείρηση όπως η προσφεύγουσα, η οποία από την 1η Νοεμβρίου 2004 δεν έχει πια ενεργό οικονομική δραστηριότητα, αντίκειται στους σκοπούς του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, στην κοινοτική πολιτική σχετικά με τα πρόστιμα και στην αρχή της αναλογικότητας.

Τρίτον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης έκρινε στο άρθρο 1, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 ΕΟΧ, οπότε κακώς επέβαλε στην προσφεύγουσα πρόστιμο 6.934.000 ευρώ επειδή κατά την κρίση της Επιτροπής η προσφεύγουσα πρέπει να ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τη Nedri Spanstaal BV για το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002 ήταν εταιρία χαρτοφυλακίου η οποία δεν είχε "καθοριστική επιρροή" επί της Nedri Spanstaal, οπότε δεν δύναται να θεωρηθεί υπεύθυνη για την από τη Nedri Spanstaal παράβαση του δικαίου του ανταγωνισμού.

Τέταρτον και επικουρικώς, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης επέβαλε στην προσφεύγουσα πρόστιμο 6.934.000 ευρώ, ενώ η Επιτροπή δεν έπρεπε να επιβάλει στην προσφεύγουσα πρόστιμο ή τουλάχιστον έπρεπε να της επιβάλει σημαντικά μικρότερο πρόστιμο.

Η Επιτροπή δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον κατά το 2003 κύκλο εργασιών της προσφεύγουσας ως κριτήριο για τον καθορισμό του ίσου με 10 % ανωτάτου ορίου του προστίμου που επέβαλε στην προσφεύγουσα, ή σε περίπτωση αποκλίσεως από τον βασικό κανόνα του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 η Επιτροπή έπρεπε τουλάχιστον να εξετάσει τις εντεύθεν συνέπειες υπό το φως του σκοπού της διατάξεως αυτής. Ως εκ τούτου, το πρόστιμο δεν είναι αναλογικό με το μέγεθος της επιχειρήσεως και δεν πληροί τις προϋποθέσεις της νομολογίας.

Η Επιτροπή έπρεπε να δεχθεί υπέρ της προσφεύγουσας τη λόγω συνεργασίας μείωση του προστίμου που δέχθηκε υπέρ της Nedri Spanstaal.

Η Επιτροπή κακώς υπολόγισε χωριστά το πρόστιμο της προσφεύγουσας και έπρεπε να περιορίσει το πρόστιμο της προσφεύγουσας σε κλάσμα του προστίμου που επιβλήθηκε στη Nedri Spanstaal. Η απόφαση έναντι της προσφεύγουσας στηρίχθηκε στη συμμετοχή της προσφεύγουσας στη Nedri Spanstaal κατά τα 48/224 της συνολικής περιόδου της παραβάσεως που διέπραξε η Nedri Spanstaal· το πρόστιμο δεν συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας.

Η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας επειδή μετά την εφαρμογή του ανωτάτου ορίου του 10 % δεν έλαβε υπόψη το σχετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα για το οποίο η προσφεύγουσα θεωρήθηκε υπεύθυνη για την παράβαση της Nedri Spanstaal, τη σχετικά περιορισμένη βαρύτητα της ευθύνης της προσφεύγουσας και τον περιορισμένο κύκλο εργασιών της προσφεύγουσας.

Η Επιτροπή, εφόσον μετά την εφαρμογή του ανωτάτου ορίου του 10 % δεν έλαβε υπόψη το περιορισμένο χρονικό διάστημα για το οποίο η HIT θεωρήθηκε υπεύθυνη για την παράβαση σε σχέση με τη Nedri Spanstaal, παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως. Από τη νομολογία προκύπτει ότι το ποσό του προστίμου καθορίζεται με βάση και τη διάρκεια της παραβάσεως για την οποία είναι υπεύθυνη η επιχείρηση στην οποία επιβάλλεται πρόστιμο. Με αυτό είναι ασύμβατο το γεγονός ότι το πρόστιμο της προσφεύγουσας είναι υψηλότερο από το πρόστιμο της Nedri Spanstaal.

Πέμπτον και επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να εκδώσει απόφαση εντός εύλογης προθεσμίας, σε αντίθεση με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και το άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Κατά τον καθορισμό του προστίμου, η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει υπόψη το ότι δεν τηρήθηκε εύλογη προθεσμία. Εν προκειμένω, η σχετική διαδικασία διήρκεσε 94 μήνες, οπότε ήταν άνευ λόγου μακρά.

____________