Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2016 – QG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-845/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: QG (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Ruiz Ezquerra, R. Oncina Borrego, I. Sobrepera Millet και A. Hernández Pardo, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει ότι η απόφαση της Επιτροπής της 4ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.29769 (2013/C) (πρώην 2013/NN), που χορήγησε η Ισπανία υπέρ ορισμένων ποδοσφαιρικών συλλόγων, αντιβαίνει στα άρθρα 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, εφόσον η δυνατότητα ενοποιήσεως λογαριασμών, την οποία παρέσχε ο νόμος 10/1990 επιτρέποντας σε τέσσερις συλλόγους να συμμετέχουν σε διαφορετικά αθλήματα, όπως και η εφαρμογή μειωμένου φορολογικού συντελεστή όσον αφορά τον ίδιο φόρο επί των εταιριών, συνιστά επίσης κρατική ενίσχυση ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά, όπερ όφειλε να έχει διαπιστώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή·

κατά συνέπεια, να διατάξει την άρση/κατάργηση του μέτρου, με τη συνακόλουθη υποχρέωση του Βασιλείου της Ισπανίας να ανακτήσει από τους δικαιούχους την ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά ενίσχυση, και να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Ο προσφεύγων, σύλλογος καλαθοσφαιρίσεως, εκφράζει τη συμφωνία του με την προσβαλλόμενη πράξη, καθ’ ό μέρος θεωρεί το εισαχθέν με τον νόμο 10/1990 μέτρο κρατική ενίσχυση ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά, συνιστάμενο σε προνομιακή μεταχείριση ορισμένων ποδοσφαιρικών συλλόγων υπό μορφήν μειωμένου φορολογικού συντελεστή όσον αφορά τον φόρο επί των εταιριών.

Ωστόσο, ο προσφεύγων εκτιμά ότι η Επιτροπή όφειλε να έχει καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα όσον αφορά το φορολογικό πλεονέκτημα που παρέχει επίσης ο νόμος 10/1990 και το οποίο συνίσταται στη δυνατότητα των ιδίων αυτών συλλόγων να συμμετέχουν σε διαφορετικά αθλήματα.

Μόνον οι σύλλογοι που μπορούσαν να συμμετέχουν σε επαγγελματικές αναμετρήσεις στο πλαίσιο διαφορετικών αθλημάτων μπορούσαν να ενοποιούν τους λογαριασμούς για το ποδόσφαιρο και την καλαθοσφαίριση, κυρίαρχα αθλήματα στην Ευρώπη, με άμεσα αποτελέσματα στον υπολογισμό της φορολογητέας βάσεως του φόρου επί των εταιριών. Πράγματι, μέσω της ενοποιήσεως των λογαριασμών, από τα σημαντικά έσοδα του ποδοσφαίρου αφαιρούνται οι ζημίες της καλαθοσφαιρίσεως και, ως εκ τούτου, η φορολογητέα βάση του φόρου επί των εταιριών και, κατ’ επέκταση ο προς καταβολή φόρος, μειώνεται σημαντικά.

____________