Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 16 Φεβρουαρίου 2024 – Coillte Cuideachta Ghníomhaíochta Ainmnithe κατά Commissioner for Environmental Information

(Υπόθεση C-129/24, Coillte Cuideachta Ghníomhaíochta Ainmnithe)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Coillte Cuideachta Ghníomhaíochta Ainmnithe

Αναιρεσίβλητος: Commissioner for Environmental Information

Προδικαστικά ερωτήματα

Σημαίνει ο όρος «αίτηση» του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/4 ¹ , υπό το πρίσμα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998 ² , μόνον αίτηση η οποία είναι έγκυρη βάσει της οδηγίας και της νομοθεσίας περί μεταφοράς της οδηγίας στην εθνική έννομη τάξη του οικείου κράτους μέλους;

Έχει ο όρος «αιτών» του άρθρου 2, παράγραφος 5, της οδηγίας 2003/4, υπό το πρίσμα, μεταξύ άλλων, του άρθρου 4,παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, και/ή του άρθρου 6, παράγραφοι 1 και/ή 2, και/ή του άρθρου 2, παράγραφος 5, και του άρθρου4, παράγραφοι 1 και 3, στοιχείο βʹ, της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998, την έννοια ότι αναφέρεται σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο προσδιορίζεται με το πραγματικό του όνομα και/ή την τρέχουσα πραγματική του διεύθυνση, και όχι σε ανώνυμο πρόσωπο ή πρόσωπο με ψευδώνυμο και/ή αιτούντα ο οποίος παρέχει ως στοιχεία επικοινωνίας μόνο διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα, έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, και/ή παράγραφος 5, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/4,υπό το πρίσμα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία υποχρεώνει τον αιτούντα να γνωστοποιεί το πραγματικό του όνομα και/ή την τρέχουσα πραγματική του διεύθυνση προκειμένου να υποβάλει αίτηση;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα και εν γένει καταφατικής απάντησης στο τρίτο ερώτημα, έχει η οδηγία 2003/4, υπό το πρίσμα του άρθρου 4 της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998, την έννοια ότι, όταν μια δημόσια αρχή σχηματίζει ευλόγως την πεποίθηση ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως αμφιβολία ως προς τη γνησιότητα των στοιχείων που παρέσχε ο αιτών σχετικά με την ταυτότητά του, η δημόσια αρχή δεν δύναται να ζητήσει επιβεβαίωση όσον αφορά το πραγματικό όνομα και/ή την τρέχουσα πραγματική διεύθυνση του αιτούντος, µε σκοπό να εξακριβώσει την ταυτότητα του αιτούντος και όχι να προσδιορίσει το συμφέρον του, ακόμη και αν η γνωστοποίηση του πραγματικού ονόματος και/ή της τρέχουσας πραγματικής διεύθυνσης του αιτούντος θα μπορούσε εμμέσως να οδηγήσει στη συναγωγή συμπερασμάτων ή σε εικασίες εκ μέρους της δημόσιας αρχής ή άλλως ως προς το τυχόν συμφέρον του αιτούντος το οποίο μνημονεύεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα και εν γένει καταφατικής απάντησης στο τρίτο ερώτημα, έχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας, υπό το πρίσμα του άρθρου4, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998, την έννοια ότι μια δημόσια αρχή δεν δύναται να ζητήσει επιβεβαίωση όσον αφορά το πραγματικό όνομα και/ή την τρέχουσα πραγματική διεύθυνση του αιτούντος, προκειμένου να κρίνει αν μια συγκεκριμένη αίτηση είναι προφανώς παράλογη δεδομένου του όγκου, του είδους και της συχνότητας άλλων αιτήσεων που υποβάλλει ο ίδιος αιτών, και όχι προκειμένου να προσδιορίσει το συμφέρον του αιτούντος, ακόμη και αν η γνωστοποίηση του πραγματικού ονόματος και/ή της τρέχουσας πραγματικής διεύθυνσης του αιτούντος θα μπορούσε εμμέσως να οδηγήσει στη συναγωγή συμπερασμάτων ή σε εικασίες εκ μέρους της δημόσιας αρχής ή άλλως ως προς το τυχόν συμφέρον του αιτούντος το οποίο μνημονεύεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας;

____________

¹ Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 41, σ. 26).

¹ ΕΕ 2005, L 124, σ.4.