Υπόθεση T‑153/08

Shenzhen Taiden Industrial Co. Ltd

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει εξοπλισμό επικοινωνιών – Προγενέστερο διεθνές κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Λόγος ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση – Ενημερωμένος χρήστης – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Απόδειξη της διάθεσης στο κοινό του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος – Άρθρο 4, παράγραφος 1, άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και παράγραφος 2, άρθρο 7, παράγραφος 1, και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Σύγκριση μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα και της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Λαμβάνονται υπόψη, ως απεικονίσεις ενός και του αυτού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, στοιχεία που διατέθηκαν στο κοινό με διαφορετικούς τρόπους

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

2.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Ενημερωμένος χρήστης – Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

3.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Σύγκριση μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα και της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Γενική τάση σε επίπεδο σχεδιασμού – Δεν ασκεί επιρροή

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

4.      Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Σύγκριση μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα και της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Καθορισμός της συνολικής εντύπωσης σε σχέση με τον τρόπο χρήσης του προϊόντος

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

1.      Στο μέτρο που το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, αναφέρεται σε διαφορά μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η εξέταση του ατομικού χαρακτήρα ενός κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε σχέση με ειδικά στοιχεία που αντλούνται από προγενέστερα διαφορετικά σχέδια ή υποδείγματα. Επομένως, πρέπει να γίνει σύγκριση μεταξύ, αφενός, της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα και, αφετέρου, της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί καθένα από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα που νομίμως προβάλλει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας. Η υποχρέωση σύγκρισης μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δεν αποκλείει το να ληφθούν υπόψη, ως απεικονίσεις ενός και του αυτού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, στοιχεία που διατέθηκαν στο κοινό με διαφορετικούς τρόπους, ειδικότερα, αφενός, με τη δημοσίευση μιας καταχώρισης και, αφετέρου, με την παρουσίαση στο κοινό ενός προϊόντος που ενσωματώνει καταχωρισθέν σχέδιο ή υπόδειγμα. Συγκεκριμένα, σκοπός της καταχώρισης ενός σχεδίου ή υποδείγματος είναι η κτήση αποκλειστικού δικαιώματος στην παραγωγή και εμπορία του προϊόντος που το ενσωματώνει, γεγονός που συνεπάγεται ότι οι απεικονίσεις που περιλαμβάνονται στην αίτηση καταχώρισης συνδέονται, κατά κανόνα, στενά με την εμφάνιση του προϊόντος που διατίθεται στην αγορά.

(βλ. σκέψεις 23-25)

2.      Η ιδιότητα του «χρήστη» συνεπάγεται ότι το οικείο πρόσωπο χρησιμοποιεί το προϊόν στο οποίο είναι ενσωματωμένο το σχέδιο ή υπόδειγμα σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται το προϊόν αυτό. Ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» προϋποθέτει εξάλλου ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή ειδικός τεχνικός, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που συνήθως περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει ένα σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται ότι ο ενημερωμένος χρήστης είναι σε θέση να διακρίνει, πέραν της εμπειρίας που έχει συσσωρεύσει λόγω της χρήσης του οικείου προϊόντος, μεταξύ των στοιχείων της εμφάνισης του προϊόντος που υπαγορεύονται από την τεχνική λειτουργία του και εκείνων που είναι αυθαίρετες.

(βλ. σκέψεις 46-48)

3.      Το κατά πόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ακολουθεί ή όχι μια γενική τάση σε επίπεδο σχεδιασμού είναι λυσιτελές, στην καλύτερη περίπτωση, σε σχέση με την αισθητική του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος και μπορεί επομένως να ασκεί επιρροή στην εμπορική επιτυχία του προϊόντος στο οποίο είναι ενσωματωμένο. Αντιθέτως, το ανωτέρω ζήτημα είναι αλυσιτελές στο πλαίσιο της εξέτασης του ατομικού χαρακτήρα του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος με την οποία επιχειρείται να εξακριβωθεί αν η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το εν λόγω σχέδιο διαφέρει από τη συνολική γενική εντύπωση που δημιουργούν τα σχέδια ή υποδείγματα που έχουν διατεθεί στο κοινό προγενέστερα, ανεξαρτήτως αισθητικών ή εμπορικών θεωρήσεων.

(βλ. σκέψη 58)

4.      Η συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα πρέπει απαραίτητα να προσδιορίζεται με γνώμονα τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται το επίμαχο προϊόν, ειδικότερα σε σχέση με τους χειρισμούς που ενεργούνται συνήθως κατά τη χρήση του.

(βλ. σκέψη 66)