Αναίρεση που άσκησε στις 17 Δεκεμβρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 7 Οκτωβρίου 2013 στην υπόθεση F-97/12, Thomé κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση T-669/13 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Gattinara)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Florence Thomé (Βρυξέλλες, Βέλγιο)
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 7ης Οκτωβρίου στην υπόθεση F-97/12, Thomé κατά Επιτροπής·
να απορρίψει την προσφυγή που άσκησε η F. Thomé στην υπόθεση F-97/12 ως απαράδεκτη ή, σε κάθε περίπτωση, ως αβάσιμη·
να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει πέντε λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία της έννοιας της βλαπτικής πράξεως. Η Επιτροπή υποστηρίζει, αφενός, ότι πράξη που έχει ήδη ακυρωθεί από την Αρμόδια για τους Διορισμούς Αρχή [ΑΔΑ] στο πλαίσιο διοικητικής ενστάσεως δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ακυρώσεως στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας και, αφετέρου, ότι απόφαση που δέχεται αίτημα του ενδιαφερομένου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως βλαπτική πράξη (αφορά τις σκέψεις 28 έως 37 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).
Ο δεύτερος λόγος αντλείται, αφενός, από πλάνη περί το δίκαιο στον καθορισμό της εκτάσεως της εξουσίας ελέγχου που ασκεί η ΑΔΑ και το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης επί των αποφάσεων των εξεταστικών επιτροπών, καθώς και της εξουσίας δικαστικού ελέγχου του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και, αφετέρου, από στρέβλωση του αντικειμένου της διαφοράς και παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως (αφορά τις σκέψεις 50 έως 52 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εφάρμοσε ακατάλληλο κριτήριο δικαστικού ελέγχου επί των αποφάσεων που υποβλήθηκαν στην κρίση του, δηλαδή των αποφάσεων της ΑΔΑ, καθ’ υπέρβαση των ορίων δικαστικού ελέγχου.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση των κανόνων που διέπουν την εκτίμηση σχετικά με την ύπαρξη πανεπιστημιακού διπλώματος βάσει της προκηρύξεως του διαγωνισμού (αφορά τις σκέψεις 56 έως 58 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως). Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, ταυτίζοντας την επαγγελματική αξία ενός διπλώματος με την ακαδημαϊκή του αξία και κρίνοντας ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη από την ΑΔΑ ένα μη επίσημο δίπλωμα, όπως τίτλος σπουδών που απονέμεται από ιδιωτικό εκπαιδευτικό οργανισμό και του οποίου η ακαδημαϊκή αξία δεν τυγχάνει κανενός είδους αναγνωρίσεως.
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν εξήγησε πώς στοιχειοθετείται η εκτίμηση ότι κατά την ημερομηνία υποβολής της υποψηφιότητας της πρωτοδίκως προσφεύγουσας το δίπλωμά της πληρούσε την προϋπόθεση που έθετε η προκήρυξη του διαγωνισμού, ενώ η συνδρομή της προϋποθέσεως αυτής διαπιστώθηκε μεταγενέστερα, κατά τη διαδικασία της διοικητικής ενστάσεως (αφορά τις σκέψεις 56, 57 έως 60 και 64 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έκρινε ότι η πρωτοδίκως προσφεύγουσα απώλεσε μια ευκαιρία προσλήψεως και θα έπρεπε για τον λόγο αυτό να αποζημιωθεί (αφορά τη σκέψη 74 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως).