Sprawa T‑54/11
Królestwo Hiszpanii
przeciwko
Komisji Europejskiej
EFRR – Zmniejszenie pomocy finansowej – Pomoc dla programu operacyjnego objętego celem 1 (2000–2006), dotyczącego regionu Andaluzja (Hiszpania) – Artykuł 39 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1260/1999 – Termin trzymiesięczny – Dyrektywa 93/36/EWG – Procedura negocjacyjna bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu
Wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 15 stycznia 2013 r. II‑0000
Streszczenie – Wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 15 stycznia 2013 r.
1. Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna – Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego – Decyzja o zmniejszeniu pomocy finansowej – Termin – Charakter instrukcyjny – Nieprzestrzeganie przez Komisję – Brak wpływu – Obowiązek przestrzegania przez Komisję zasady pewności prawa
(rozporządzenie Rady nr 1260/1999, art. 39 ust. 3 lit. b); rozporządzenie Komisji nr 448/2001, art. 5 ust. 3)
2. Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna – Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego – Decyzja o zmniejszeniu pomocy finansowej – Konieczność uprzedniej procedury współpracy
(rozporządzenie Rady nr 1260/1999, art. 38, 39)
3. Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych na dostawy – Dyrektywa 93/36 – Odstępstwa od ogólnych zasad – Ścisła wykładnia – Istnienie wyjątkowych okoliczności – Ciężar dowodu
(dyrektywa Rady 93/36, art. 6 ust. 2, 3)
4. Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych na dostawy – Dyrektywa 93/36 – Procedury negocjacyjne – Przesłanki stosowania
(dyrektywa Rady 93/36, art. 6 ust. 3 lit. c))
1. Co się tyczy procedury mającej na celu zmniejszenie pomocy z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), z art. 39 ust. 3 lit. b) rozporządzenia nr 1260/1999 ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych wynika, że jeżeli nie zostało osiągnięte porozumienie między Komisją a państwem członkowskim, a państwo to nie dokonało wymaganych korekt finansowych, Komisja może podjąć decyzję o dokonaniu tych korekt poprzez anulowanie całości lub części wkładu z funduszy dla danej pomocy. Zgodnie z tym przepisem oraz z art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 448/2001 ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia nr 1260/1999 w zakresie procedury dokonywania korekt finansowych pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych Komisja może wydać decyzję w terminie trzech miesięcy od daty przesłuchania, o którym mowa w art. 36 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia nr 1260/1999.
Wobec braku przeciwnej intencji prawodawcy, która wynikałaby jasno z art. 39 ust. 3 lit. b) rozporządzenia nr 1260/1999 i art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 448/2001, termin ten ma jedynie charakter instrukcyjny i jego niedochowanie nie wywiera wpływu na zgodność z prawem decyzji Komisji. Na Komisji spoczywa bowiem obowiązek zapobieżenia obciążeniu EFRR wydatkami, które nie zostały dokonane zgodnie z regułami Unii i obowiązek ten nie ustaje ze względu na sam fakt, że decyzja Komisji zostaje wydana po upływie terminu trzech miesięcy od daty przesłuchania.
Jednakże w braku uregulowania ustanawiającego stanowczy termin w rozporządzeniu nr 1260/1999 podstawowy wymóg pewności prawa stoi w sprzeczności z możliwością opóźniania bez końca przez Komisję wykonania przysługujących jej uprawnień. Komisja powinna zatem dążyć do dochowania tego terminu, ale ze względu na możliwy stopień złożoności kontroli rzeczonych wydatków może okazać się konieczne pozostawienie tej instytucji dłuższego okresu na dokonanie pogłębionej analizy sytuacji, tak aby zapobiec obciążeniu EFRR nieprawidłowymi wydatkami.
(por. pkt 22, 23, 27–29)
2. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 26)
3. Z motywu drugiego dyrektywy 93/36 koordynującej procedury udzielania zamówień publicznych na dostawy wynika, że procedura negocjacyjna ma charakter wyjątkowy i że art. 6 ust. 2 i 3 tej dyrektywy wylicza enumeratywnie i w sposób wyraźny jedyne wyjątki, w których dopuszcza się zastosowanie procedury negocjacyjnej.
Przepisy te, jako odstępstwa od zasad służących zapewnieniu skuteczności praw, jakie porządek prawny Unii przyznaje w zakresie zamówień publicznych, należy interpretować ściśle.
To na osobie, która zamierza powołać się na owe odstępstwa, spoczywa ciężar dowodu, że rzeczywiście zaistniały wyjątkowe okoliczności uzasadniające ich zastosowanie.
(por. pkt 34–36)
4. Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 40, 54)