Αναίρεση που άσκησε στις 16 Απριλίου 2024 η Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 7 Φεβρουαρίου 2024 στην υπόθεση T-146/22, Ryanair κατά Επιτροπής (KLM II· COVID-19)
(Υπόθεση C-269/24 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (εκπρόσωποι: C.E. Schillemans, P.J.F. Huizing, J. de Kok και E. de Krom, advocaten)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ryanair DAC, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γαλλική Δημοκρατία, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Société Air France, Air France-KLM
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να κάνει δεκτή την αίτηση αναιρέσεως και να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να αποφανθεί το ίδιο οριστικά επί της διαφοράς κατ’ ενάσκηση της εξουσίας του δυνάμει του άρθρου 61, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί εκείνο επί των μη εξετασθέντων ισχυρισμών· και
να καταδικάσει τη Ryanair DAC τόσο στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας όσο και σε εκείνα της πρωτόδικης διαδικασίας, εφόσον αποφανθεί το ίδιο οριστικά επί της διαφοράς, ή να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, εφόσον αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους.
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένο κριτήριο προκειμένου να κρίνει ποιος είναι ο δικαιούχος της ενίσχυσης εντός πλαισίου εταιρικού ομίλου και, συνεπώς, εσφαλμένως διαπίστωσε ότι η Air France-KLM Holding SA και οι θυγατρικές της, περιλαμβανομένης της Société Air France SA και των δικών της θυγατρικών, δεν μπορούσαν να αποκλειστούν από τον κύκλο των δικαιούχων του επίμαχου μέτρου.
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον υποκατέστησε, με τη δική του κρίση, την κρίση της Επιτροπής σχετικά με τον δικαιούχο της ενίσχυσης, χωρίς μάλιστα να τεκμηριώσει επαρκώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενείχε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως.
Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένως το νομικό πλαίσιο σχετικά με την έννοια των «άμεσων οφελών» κρατικής ενισχύσεως.
____________