Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2024 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας
(Υπόθεση C-250/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.L. Buendía Sierra και P. Messina)
Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να προβεί σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες να διασφαλίζουν την αυτονομία των ADIF [δημόσιας επιχείρησης που διαχειρίζεται τις σιδηροδρομικές υποδομές], ADIF-Alta Velocidad και Renfe έναντι του κράτους και να εφαρμόσει ένα λειτουργικό σύστημα χρεώσεως τελών σύμφωνο με τους κανόνες και τις αρχές της οδηγίας 2012/34 1 , καθώς και, τέλος, να επιφέρει την αναγκαία τροποποίηση στη Συμφωνία με την ADIF-Alta Velocidad, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 2, το άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο β΄, το άρθρο 29, παράγραφος 1, το άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 3, το άρθρο 31, παράγραφοι 2, 3, 7 και 8, το άρθρο 33, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα I και II, και το άρθρο 36 της εν λόγω οδηγίας.
να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Το Βασίλειο της Ισπανίας έπρεπε να μεταφέρει και να εφαρμόσει την οδηγία 2012/34 για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου έως τις 16 Ιουνίου 2015.
Ωστόσο, η Επιτροπή θεωρεί ότι η μεταφορά αυτή δεν πραγματοποιήθηκε σωστά όσον αφορά τα ακόλουθα ζητήματα:
1. Συντρέχει παράβαση των άρθρων 4, παράγραφος 2, και 5, παράγραφος 3, στοιχείο β΄, της οδηγίας, καθότι η εθνική νομοθεσία δεν διασφαλίζει
(i) τη διαχειριστική αυτονομία του διαχειριστή των υποδομών (ADIF και ADIF-Alta Velocidad) έναντι του κράτους, και
(ii) την ελευθερία καθορισμού των τιμών των σιδηροδρομικών υπηρεσιών, οι οποίες πρέπει να καθορίζονται από τον σιδηροδρομικό μεταφορέα (ήτοι από την Renfe) σύμφωνα με αποκλειστικώς εμπορικές αρχές.
Πράγματι, εφόσον οι αποφάσεις λαμβάνονται από διοικητικά όργανα αποτελούμενα κατά πλειοψηφία από αξιωματούχους και υπαλλήλους των υπουργείων του κράτους, μπορεί να θεωρηθεί ότι το κράτος ασκεί καθοριστική επιρροή στις αποφάσεις αυτές, κατά παράβαση των διατάξεων της οδηγίας.
2. Ομοίως, δεν προβλέφθηκε η εφαρμογή ενός λειτουργικού συστήματος χρεώσεως τελών το οποίο να επιτρέπει την τήρηση στην πράξη των αρχών και των κανόνων που προβλέπονται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, στο άρθρο 29, παράγραφος 1, στο άρθρο 31, παράγραφοι 2, 3, 7 και 8, στο άρθρο 33, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα Ι και ΙΙ, και στο άρθρο 36.
Μολονότι δεν αμφισβητείται ότι η Ισπανία έχει θεσπίσει νομοθετικές πράξεις για τη μεταρρύθμιση του συστήματος χρεώσεως τελών, εντούτοις οι πράξεις αυτές αναστέλλουν την εφαρμογή του νέου συστήματος έως ότου η ADIF λάβει απόφαση για την εφαρμογή του. Ωστόσο, η ADIF δεν επεξεργάσθηκε το νέο σύστημα ούτε παρέσχε χρονοδιάγραμμα προς τούτο, η δε σχετική νομοθεσία δεν ορίζει προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να το πράξει. Ως εκ τούτου, δεν τηρήθηκαν όσα επιτάσσει η οδηγία για το θέμα αυτό.
3. Ενώ το άρθρο 30, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 2012/34 απαιτεί τη μείωση του κόστους παροχής της υποδομής «και», σωρευτικώς, του επιπέδου των τελών προσβάσεως, η ισπανική ρύθμιση αρχικώς μετέφερε τα εκεί προβλεπόμενα στην εθνική έννομη τάξη ως εναλλακτική λύση, συμπεριλαμβάνοντας τον σύνδεσμο «ή» και μεταβάλλοντας την έννοια του άρθρου 30, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 2012/34.
Μολονότι η Ισπανία τροποποίησε εσχάτως τη ρύθμιση αυτή, εντούτοις δεν τη μετέφερε ακόμη στη Σύμβαση με την ADIF- Alta Velocidad, η οποία είναι αυτή ακριβώς που διέπει τις οικονομικές εισφορές και τις χρηματοδοτικές ανάγκες του εν λόγω φορέα. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι ανωτέρω διατάξεις δεν μεταφέρθηκαν προσηκόντως.
____________
1 Οδηγία 2012/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου (αναδιατύπωση) – ΕΕ L 343, σ. 32.