Sprawy połączone T 57/04 i T‑71/04
Budějovický Budvar, národní podnik i Anheuser-Busch, Inc.
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego zawierającego określenia „AB”, „genuine”, „budweiser” i „king of beers” – Wcześniejszy słowny międzynarodowy znak towarowy BUDWEISER – Nazwy pochodzenia zarejestrowane na podstawie porozumienia lizbońskiego – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 40/94 – Częściowe uwzględnienie i częściowe odrzucenie sprzeciwu
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego –Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela niezarejestrowanego znaku towarowego lub innego oznaczenia używanego w obrocie handlowym
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 4)
2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego –Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela niezarejestrowanego znaku towarowego lub innego oznaczenia używanego w obrocie handlowym
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 4)
1. Artykuł 8 ust. 4 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego umożliwia wniesienie sprzeciwu wobec zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego z powołaniem się na oznaczenie niebędące wcześniejszym znakiem towarowym.
Zgodnie z art. 8 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia oznaczenie to powinno być używane w obrocie gospodarczym i mieć znaczenie większe niż lokalne. Zgodnie z właściwym prawem państwa członkowskiego prawa do tego oznaczenia powinny być nabyte przed datą wniosku o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego lub datą zastrzeżenia prawa pierwszeństwa na poparcie wniosku o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego. Zgodnie z tymże właściwym prawem państwa członkowskiego uprawniony do tego oznaczenia powinien mieć prawo zakazywania używania późniejszego znaku towarowego.
Ze względu na to, że art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 40/94 został umieszczony w tej części rozporządzenia, która dotyczy względnych podstaw odmowy rejestracji, i z uwagi na treść art. 74 tego rozporządzenia należy stwierdzić, że ciężar wykazania, iż omawiane oznaczenie uprawnia do zakazania używania późniejszego znaku towarowego, spoczywa na wnoszącym sprzeciw w postępowaniu przed Urzędem Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory).
W tym kontekście należy mieć w szczególności na uwadze przywołane uregulowania krajowe i orzeczenia wydane w danym państwie członkowskim. Na tej podstawie wnoszący sprzeciw powinien wykazać, że dane oznaczenie objęte jest zakresem normowania przywołanych uregulowań danego państwa członkowskiego i że możliwe jest zakazanie używania późniejszego znaku towarowego. Ponadto w świetle wspomnianego art. 8 ust. 4 dowody przedstawione przez wnoszącego sprzeciw powinny być wpisane w kontekst zgłoszonego do rejestracji wspólnotowego znaku towarowego.
(por. pkt 85, 86, 88, 89)
2. Nie zostało dowiedzione, że nazwy pochodzenia ČESKOBUDĚJOVICKÉ PIVO (BUDWEISER BIER), BUDĚJOVICKÉ PIVO – BUDVAR (BUDWEISER BIER – BUDVAR), BUDĚJOVICKÝ BUDVAR (BUDWEISER BUDVAR) i BUDĚJOVICKÉ PIVO (BUDWEISER BIER), zarejestrowane dla piwa w Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) na podstawie porozumienia lizbońskiego i używane w działalności handlowej w rozumieniu art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego na skalę większą niż tylko lokalną, przyznają uprawnionemu, w świetle obowiązującego prawa francuskiego, możliwość zakazania używania graficznego znaku towarowego zawierającego elementy słowne „AB”, „genuine”, „budweiser”, „king of beers”, o których rejestrację w charakterze wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla towarów innych niż piwo, należących do klas 16, 21, 25 i 30 w rozumieniu porozumienia nicejskiego. Nie został bowiem przedstawiony dowód pozwalający na stwierdzenie, że omawiane nazwy pochodzenia cieszyły się powszechną znajomością na terytorium francuskim lub że używanie omawianej nazwy geograficznej, zwłaszcza dla towarów objętych zgłoszonym graficznym znakiem towarowym, stwarza niebezpieczeństwo nienależnego korzystania z powszechnej znajomości przedmiotowych nazw pochodzenia lub jej osłabienia – przy założeniu, że doszło do wykazania takiej powszechnej znajomości na terytorium Francji, jak tego wymaga prawo francuskie w zakresie przesłanek ochrony nazw pochodzenia zarejestrowanych na podstawie porozumienia lizbońskiego przed używaniem danej nazwy geograficznej dla towarów lub usług, które nie są podobne.
(por. pkt 211 i 218)