WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 6 maja 2009 r.

Sprawa F-39/07

Manuel Campos Valls

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie – Stanowisko kierownika wydziału – Odrzucenie kandydatury skarżącego – Wymogi określone w ogłoszeniu o naborze na stanowisko – Oczywisty błąd w ocenie

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której M. Campos Valls żąda po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji organu powołującego o powołaniu pana G. na stanowisko kierownika wydziału języka hiszpańskiego w dyrekcji III ds. tłumaczeń i produkcji dokumentów w ramach dyrekcji generalnej A ds. personelu i administracji Rady oraz po drugie, stwierdzenia nieważności decyzji odrzucającej jego kandydaturę na sporne stanowisko.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Wakat – Obsadzenie stanowiska w drodze awansu lub przeniesienia – Porównanie osiągnięć kandydatów – Uznanie administracyjne – Granice

(regulamin pracowniczy, art. 4, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 45 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Ogłoszenie o naborze na stanowisko – Stanowisko kierownika wydziału w dyrekcji tłumaczeń – Wymagane kwalifikacje

(regulamin pracowniczy, art. 29 ust. 1)

1.      Korzystanie z szerokiego zakresu uznania, jakim dysponuje organ powołujący w kwestii powoływania, wymaga skrupulatnej i bezstronnej analizy akt kandydatów i starannego przestrzegania wymogów nakreślonych w ogłoszeniu o naborze na stanowisko w taki sposób, że organ ten zobowiązany jest odrzucić każdą kandydaturę, która nie spełnia tych wymogów. Ogłoszenie o naborze stanowi bowiem ramy prawne, które organ ten sam sobie narzuca i których musi rygorystycznie przestrzegać.

W celu dokonania kontroli, czy organ powołujący nie przekroczył granic tych ram prawnych, zadaniem sądu wspólnotowego przy wykonywaniu kontroli sądowej jest zbadanie w pierwszej kolejności, jakie były wymogi nałożone w ogłoszeniu o naborze, a następnie sprawdzenie, czy kandydat wybrany przez ten organ na wolne stanowisko faktycznie spełniał te wymogi. Wreszcie powinien on zbadać, czy organ ten nie dopuścił się oczywistego błędu w ocenie odnośnie do zdatności do pracy skarżącego, gdy dokonał wyboru innego kandydata.

Taka analiza winna jednak ograniczać się do tego, czy w świetle względów, które mogły wpłynąć na ocenę administracji, pozostała ona w rozsądnych granicach i nie skorzystała ze swego uznania w sposób oczywiście błędny. Sąd wspólnotowy nie może zatem zastąpić oceny organu powołującego swoją oceną kwalifikacji kandydatów.

(zob. pkt 41–43)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone 341/85, 251/86, 258/86, 259/86, 262/86, 266/86, 222/87 i 232/87 van der Stijl i Cullington przeciwko Komisji, 28 lutego 1989 r., Zb.Orz. s. 511, pkt 51; sprawa C‑35/92 P Parlament przeciwko Frederiksen, 18 marca 1993 r., Rec. s. I‑991, pkt 15, 16

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑21/96 Giannini przeciwko Komisji, 19 marca 1997 r., RecFP s. I‑A‑69, II‑211, pkt 20; sprawa T‑159/96 Wenk przeciwko Komisji, 12 maja 1998 r., RecFP s. I‑A‑193, II‑593, pkt 63, 64, 72; sprawa T‑152/00 E przeciwko Komisji, 19 września 2001 r., RecFP s. I‑A‑179, II‑813, pkt 29; sprawa T‑174/02 Wieme przeciwko Komisji, 14 października 2003 r., RecFP s. I‑A‑241, II‑1165, pkt 38; sprawa T‑248/02 Faita przeciwko KES, 11 listopada 2003 r., RecFP s. I‑A‑281, II‑1365, pkt 71; sprawa T‑137/03 Mancini przeciwko Komisji, 3 lutego 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑7, II‑27, pkt 85, 92; sprawa T‑30/04 Sena przeciwko EASA, 4 maja 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑113, II‑519, pkt 80; sprawa T‑370/03 Wunenburger przeciwko Komisji, 5 lipca 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑189, II‑853, pkt 51; sprawa T‑45/04 Tzirani przeciwko Komisji, 4 lipca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑145, II‑A‑2‑681, pkt 46, 48, 49

2.      W ogłoszeniu o naborze na stanowisko kierownika wydziału w dyrekcji tłumaczeń, wymagane kwalifikacje nie mogą być interpretowane w oderwaniu od opisu zadań związanych z wolnym stanowiskiem. Tym samym, jeśli te zadania nie polegają bezpośrednio na zadaniach związanych z tłumaczeniem i kontrolą jakości tłumaczeń, lecz polegają głównie na obowiązkach zarządczych i organizacyjnych, wymogu znajomości technik tłumaczeniowych nie można rozumieć w taki sposób, że wymaga się takich samych kwalifikacji jak kwalifikacje wymagane do objęcia stanowiska tłumacza lub kontrolera jakości tłumaczeń.

(zob. pkt 50, 51)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Tzirani przeciwko Komisji, pkt 53