Sprawa T‑154/01
Distilleria F. Palma SpA
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Rozporządzenie (EWG) nr 822/87 – Wspólna organizacja rynku wina – Rozporządzenie (EWG) nr 1780/89 – Rozporządzenie (EWG) nr 2710/93 – Rozporządzenie (WE) nr 416/96 – Zbyt alkoholu uzyskanego w drodze czynności destylacyjnych – Rozporządzenie (EWG) nr 3390/90 – Przetarg w celu wykorzystania w sektorze paliw silnikowych – Odmowa zmiany niektórych warunków przetargu ze strony Komisji – Siła wyższa – Odpowiedzialność pozaumowna Wspólnoty – Dopuszczalność
Streszczenie wyroku
1. Postępowanie – Skarga o odszkodowanie – Skarga o odszkodowanie o charakterze kontraktowym – Klauzula arbitrażowa – Brak – Brak właściwości sądu wspólnotowego
(art. 235 WE, 238 WE i 240 WE)
2. Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Skarga o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przez instytucję wspólnotową
(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin Sądu, art. 44 § 1 lit. c))
1. Wobec braku klauzuli arbitrażowej w rozumieniu art. 238 WE Sąd rozpatrując skargę o odszkodowanie wniesioną na podstawie art. 235 WE, nie może orzekać w przedmiocie tej skargi w zakresie, w jakim w rzeczywistości stanowi ona żądanie zapłaty odszkodowania o charakterze kontraktowym. W przeciwnym wypadku Sąd rozszerzyłby swoją właściwość poza spory, których rozpoznanie jest dla niego w sposób wyczerpujący zastrzeżone na mocy art. 240 WE, ponieważ przepis ten poddaje spory, których stroną jest Wspólnota, powszechnej jurysdykcji sądów krajowych.
(por. pkt 50)
2. Na mocy art. 21 ust. 1 Statutu Trybunału Sprawiedliwości, jak również art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu, każda skarga powinna określać w szczególności przedmiot sporu oraz zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów. Informacja ta powinna być wystarczająco wyraźna i precyzyjna, aby umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, natomiast Sądowi orzeczenie w przedmiocie skargi w razie potrzeby bez dodatkowych informacji na jej poparcie. Celem zagwarantowania pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, zasadnicze elementy faktyczne i prawne, na których została ona oparta, powinny być zawarte w samej jej treści przynajmniej w skrócie, lecz w sposób spójny i zrozumiały.
Aby zostały spełnione te wymogi, skarga o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przez instytucję wspólnotową powinna zawierać: elementy pozwalające na zidentyfikowanie zachowania, które skarżący zarzuca instytucji, powody, dla których twierdzi, iż między zachowaniem a szkodą, na której poniesienie się powołuje, istnieje związek przyczynowy, jak również charakter i rozmiar szkody.
(por. pkt 56, 58–59)